Jacek Kuroń: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (→top: bot wprowadza drobne poprawki) Znacznik: przez API |
(- kiepścizna i zanudzanie) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Sur|polskiego dziennikarza i polityka|imię|Jacek}} |
{{Sur|polskiego dziennikarza i polityka|imię|Jacek}} |
||
[[Plik:Jacekkuron2.jpg|thumb| |
[[Plik:Jacekkuron2.jpg|thumb|250px|Jacek zastępuje swojego syna w studiu TVP]] |
||
{{cytat|Na sali sejmowej zwykle śpię, co zresztą widać w relacjach telewizyjnych.|'''Jacek Kuroń''' publicznie przyznaję się do nic nie robienia}} |
{{cytat|Na sali sejmowej zwykle śpię, co zresztą widać w relacjach telewizyjnych.|'''Jacek Kuroń''' publicznie przyznaję się do nic nie robienia}} |
||
{{cytat|Widzi Pani, w kierownictwie każdego ministerstwa jest miejsce tylko dla jednego niekompetentnego. W moim ministerstwie to miejsce zajmuję ja.|'''Jacek Kuroń''' w jednym z wywiadów}} |
{{cytat|Widzi Pani, w kierownictwie każdego ministerstwa jest miejsce tylko dla jednego niekompetentnego. W moim ministerstwie to miejsce zajmuję ja.|'''Jacek Kuroń''' w jednym z wywiadów}} |
||
'''Jacek Kuroń''' (ur. [[3 marca]] [[1934]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[17 czerwca]] [[2004]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski polityk, jeden z przywódców opozycji w okresie PRL, historyk, gość z [[termos]]em, |
'''Jacek Kuroń''' (ur. [[3 marca]] [[1934]] we [[Lwów|Lwowie]], zm. [[17 czerwca]] [[2004]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski polityk, jeden z przywódców opozycji w okresie PRL, historyk, gość z [[termos]]em, wynalazca zasiłku dla bezrobotnych. W [[1989]] roku znalazł sobie kąt przy Okrągłym Stole. |
||
{{stub|hist}} |
|||
== Biografia == |
|||
{{stub|poli}} |
|||
Kuroń urodził się w rodzinie o tradycjach ludowych. W 1952 roku, jak przystało na prawdziwego polityka, przystąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Nawet rok tam nie balował, bo krytykował kształt polskich harcerzy. W [[1956]] roku ponownie wrócił do PZPR. Sześć lat korzystał z zakupów w sklepach o żółtych firankach, dopóki nie pojechał po [[biurokracja|innowacyjnej walce z bezrobociem w PRL i po 2007 roku w Polsce]]. Później także pisał artykuły dla dziennikarzy francuskich. W 1968 roku milicja kazała mu wyzdrowieć na ścieżkach zdrowia na okres 3,5 lat. W latach 70. pisał kryminały, ale miał pecha, gdyż numerem TOP i kobiecym szczęściem był [[Sławomir Borewicz]]. W 1982 roku chciał obalić [[komunizm|komunę]], ale znowu coś nie wyszło. Trauma z tego okresu znalazła się na firmie ''Rozmowy kontrolowane''. |
|||
W [[1989]] roku znalazł sobie kąt na Okrągłym Stole. Był ministrem pracy u [[Tadeusz Mazowiecki|gościa, co wciągał grube kreski]] oraz u [[Hanna Suchocka|jedynej pani premier RP]]. Do 2001 roku korzystał z posady w [[Sejm RP|Sejmie]]. |
|||
== Termos Kuronia == |
|||
Kuroń miał tą przypadłość, że zawsze nosił ze sobą termos, nawet gdy został posłem i senatorem. [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|Niezależni eksperci]] wykazali, że Kuroń bujał, by była tam [[herbata]]. Prawdopodobnie była tam szkocka [[whisky]], lekko rozcieńczony wodą. Czyli wychodziło na to, że Kuroń był alkoholikiem. Z czasem [[Antoni Macierewicz|ekspert od wszystkiego]] stworzył miejską legendę, w jakiej forsę na whisky dawało [[Central Intelligence Agency|CIA]], a dolary pozostawały w [[Pewex]]ie. Koniec końców nierzadko częstował zainteresowanych i mówili oni, że istotnie jest to herbata, tylko niebywale mocno zaparzona. |
|||
== Kuroniówka == |
|||
Obok kultowego termosu przedmiotem wielu dyskusji stała się kuroniówka. Posiłek ten wydawano w [[Warszawa|Warszawie]] dla biednych mieszkańców [[Praga Północ|Pragi Północ]]. Często była to grochówka wydawana osobiście przez Kuronia, wówczas Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Z czasem, gdy budżet miał wielkie profity z [[podatek|podatków]], zamiast zupy pojawiło się 666 złotych w ramach zasiłku dla [[bezrobocie|bezrobotnych]]. Jako, że bezrobocie wynosiło wówczas 20%, to Kuroń stracił ochotę wręczać każdego pieniądze, każąc robić to Urzędom Pracy. Polski Czerwony Krzyż uznał, że pierwsi wpadli na pomysł rozdawania zupy, ale Kuroń oznajmił, że patent na zupę ma wynalazca [[garnek|garnka]]. |
|||
== Ciekawostki == |
|||
* W [[Wybory prezydenckie 1995|wyborach prezydenckich z 1995]] jako kandydat dostał 9,2%. Co ciekawe, dokładnie tyle miał we krwi za sprawą kultowego termosu. |
|||
* Z PZPR pozostał mu tylko [[ateizm]]. |
|||
* Otworzył pierwszego [[McDonald's|Maca]] w [[Polska|Polsce]]. |
|||
{{DEFAULTSORT:Kuroń, Jacek}} |
{{DEFAULTSORT:Kuroń, Jacek}} |
||
Wersja z 17:46, 21 wrz 2020
|
Ten artykuł dotyczy polskiego dziennikarza i polityka. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Na sali sejmowej zwykle śpię, co zresztą widać w relacjach telewizyjnych.
- Jacek Kuroń publicznie przyznaję się do nic nie robienia
Widzi Pani, w kierownictwie każdego ministerstwa jest miejsce tylko dla jednego niekompetentnego. W moim ministerstwie to miejsce zajmuję ja.
- Jacek Kuroń w jednym z wywiadów
Jacek Kuroń (ur. 3 marca 1934 we Lwowie, zm. 17 czerwca 2004 w Warszawie) – polski polityk, jeden z przywódców opozycji w okresie PRL, historyk, gość z termosem, wynalazca zasiłku dla bezrobotnych. W 1989 roku znalazł sobie kąt przy Okrągłym Stole.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny historii. Jeśli masz tyle lat, co Pai Mei – rozbuduj go.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny polityki. Jeśli dostajesz wypieków na widok obrad Sejmu – rozbuduj go.
