Julian Tuwim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 83.31.195.2, powód: nic niewnosząca edycja)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 40 wersji utworzonych przez 28 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|polskiego poety|imię|Julian}}
[[Grafika:Picador-skamander-nowy-swiat-57.JPG|right|thumb|200px|Pamiątka po tzw. "grupie poetyckiej Skamander"]]
[[Plik:Picador-skamander-nowy-swiat-57.JPG|thumb|200px|Pamiątka po tzw. grupie poetyckiej „Skamander”]]
{{cytat|...bo kaczka to złodziejka i pijaczka.|'''Tuwim''' podczas występu w TV}}


{{cytat|…bo kaczka to złodziejka i pijaczka.|'''Tuwim''' podczas występu w TV}}
'''Julian Tuwim''', właśc. ''Jan Wim'' (ur. [[13 września]] [[1894]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[27 grudnia]] [[1953]] w [[Zakopane|Zakopanem]]) – polski [[poeta]] i [[ogrodnik]].
'''Julian Tuwim''' (właśc. '''Jan Wim''', ur. [[13 września]] [[1894]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[27 grudnia]] [[1953]] w [[Zakopane]]m) – polski [[poeta]] i [[ogrodnik]]. Mistrz [[Bezsens|nonsensu]]. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę:
__NOTOC__
# urodził się w [[Łódź|Łodzi]],
Mistrz [[nonsens]]u. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę:
# urodził się w Łodzi,
# przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]],
# przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]],
# ożenił się <s>z mężczyzną</s>.
# ożenił się.

===Dzieciństwo===
== Dzieciństwo ==
Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki.
Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki.
===Młodość===
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą "Skamander" (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody – roczniki "pisma literackiego" wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, niejakim Antonim Słonimskim, popełnił był tom ''W oparach absurdu'', do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też ''Czary i czarty polskie'' oraz (również wielokrotnie wznawiany) ''Polski słownik pijacki''.
===Wiek dojrzały===
Pozazdrościwszy sławy rolnika-poety Hezjodowi (''Prace i dnie''), [[Katon]]owi (''De agri cultura''), [[Wergiliusz|Wergilemu]] (''Georgiki''), wreszcie [[Mikołaj Rej|Rejowi]] (''Żywot człowieka poczciwego'') i [[Adam Mickiewicz|Mickiewiczowi]] (''[[Pan Tadeusz]]'', ks. I – ''Gospodarstwo'') w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii ''Kwiaty Polskie'' zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa.
===Spuścizna===
Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich; maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o ''[[Lokomotywa|Lokomotywie]]'', nastolatki zaś przepisują jego wiersze ("Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał"); wawrzyn należy Mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: "Judejczykowie falą na nas walą". Nie można także zapomnieć o genialnym utworze poety pod tytułem "Całujcie mnie wszyscy w dupę", który przez wielu uważany jest za ważniejszy niż znienawidzona Inwokacja "Pana Tadeusza". Ów wyżej wymieniony wiersz z niezrozumianych powodów nie jest ujęty w podstawie programowej szkół wszelkich poziomów zaawansowania. Dla ciekawych oto ten wiersz:

"Całujcie mnie wszyscy w dupę"

Absztyfikanci Grubej Berty

I katowickie węglokopy,

I borysławskie naftowierty,

I lodzermensche, bycze chłopy.

Warszawskie bubki, żygolaki

Z szajką wytwornych pind na kupę,

Rębajły, franty, zabijaki,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.


Izraelitcy doktorkowie,

Widnia, żydowskiej Mekki, flance,

Co w Bochni, Stryju i Krakowie

Szerzycie kulturalną francę !

Którzy chlipiecie z “Naje Fraje”

Swą intelektualną zupę,

Mądrale, oczytane faje,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.


Item aryjskie rzeczoznawce,

Wypierdy germańskiego ducha

(Gdy swoją krew i waszą sprawdzę,

Werzcie mi, jedna będzie jucha),

Karne pętaki i szturmowcy,

Zuchy z Makabi czy z Owupe,

I rekordziści, i sportowcy,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.



Socjały nudne i ponure,

Pedeki, neokatoliki,

Podskakiwacze pod kulturę,

Czciciele radia i fizyki,

Uczone małpy, ścisłowiedy,

Co oglądacie świat przez lupę

I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.


Item ów belfer szkoły żeńskiej,

Co dużo chciałby, a nie może,

Item profesor Cy… wileński

(Pan wie już za co, profesorze !)

I ty za młodu nie dorżnięta

Megiero, co masz taki tupet,

Że szczujesz na mnie swe szczenięta;

Całujcie mnie wszyscy w dupę.



Item Syjontki palestyńskie,

Haluce, co lejecie tkliwie

Starozakonne łzy kretyńskie,

Że “szumią jodły w Tel-Avivie”,

I wszechsłowiańscy marzyciele,

Zebrani w malowniczą trupę

Z byle mistycznym kpem na czele,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.



I ty fortuny skurwysynu,

Gówniarzu uperfumowany,

Co splendor oraz spleen Londynu

Nosisz na gębie zakazanej,

I ty, co mieszkasz dziś w pałacu,

A srać chodziłeś pod chałupę,

Ty, wypasiony na Ikacu,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.


Item ględziarze i bajdury,

Ciągnący z nieba grubą rętę,

O, łapiduchy z Jasnej Góry,

Z Góry Kalwarii parchy święte,

I ty, księżuniu, co kutasa

Zawiązanego masz na supeł,

Żeby ci czasem nie pohasał,

Całujcie mnie wszyscy w dupę.



I wy, o których zapomniałem,

Lub pominąłem was przez litość,

Albo dlatego, że się bałem,

Albo, że taka was obfitość,

I ty, cenzorze, co za wiersz ten

Zapewne skarzesz mnie na ciupę,

Iżem się stał świntuchów hersztem,

Całujcie mnie wszyscy w dupę !…


== Młodość ==
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą „Skamander” (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody: roczniki „pisma literackiego” wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, którym był niejaki [[Antoni Słonimski]], popełnił tom „W oparach absurdu” (do dziś wydawany i chętnie czytany). Godne uwagi są też ''Czary i czarty polskie'' oraz (również wielokrotnie wznawiany) ''Polski słownik pijacki''.


== Wiek dojrzały ==
Pozazdrościwszy sławy rolnika poecie Hezjodowi („Prace i dnie”), [[Katon]]owi („De agri cultura”), [[Wergiliusz|Wergilemu]] („Georgiki”), wreszcie [[Mikołaj Rej|Rejowi]] („Żywot człowieka poczciwego”) i [[Adam Mickiewicz|Mickiewiczowi]] („[[Pan Tadeusz]]”, ks. I – „Gospodarstwo”) w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii „Kwiaty Polskie” zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa.


== Spuścizna ==
Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich. Maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o ''[[Lokomotywa|Lokomotywie]]'', nastolatki zaś przepisują jego wiersze (''Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał''). Wawrzyn należy mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: ''Judejczykowie falą na nas walą''.


{{cytaty}}
{{cytaty}}
{{stublit}}


[[eo:Julian Tuwim]]
[[Kategoria:Polscy poeci|Tuwim, Julian]]
[[Kategoria:Polscy poeci|Tuwim, Julian]]

Aktualna wersja na dzień 12:36, 30 kwi 2023

Disambug.svg Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu.
Pamiątka po tzw. grupie poetyckiej „Skamander”

…bo kaczka to złodziejka i pijaczka.

Tuwim podczas występu w TV

Julian Tuwim (właśc. Jan Wim, ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polski poeta i ogrodnik. Mistrz nonsensu. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę:

  1. urodził się w Łodzi,
  2. przeniósł się do Warszawy,
  3. ożenił się.

Dzieciństwo[edytuj • edytuj kod]

Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki.

Młodość[edytuj • edytuj kod]

Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą „Skamander” (w Bibliotece Narodowej zachowały się dowody: roczniki „pisma literackiego” wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, którym był niejaki Antoni Słonimski, popełnił tom „W oparach absurdu” (do dziś wydawany i chętnie czytany). Godne uwagi są też Czary i czarty polskie oraz (również wielokrotnie wznawiany) Polski słownik pijacki.

Wiek dojrzały[edytuj • edytuj kod]

Pozazdrościwszy sławy rolnika poecie Hezjodowi („Prace i dnie”), Katonowi („De agri cultura”), Wergilemu („Georgiki”), wreszcie Rejowi („Żywot człowieka poczciwego”) i Mickiewiczowi („Pan Tadeusz”, ks. I – „Gospodarstwo”) w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii „Kwiaty Polskie” zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa.

Spuścizna[edytuj • edytuj kod]

Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich. Maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o Lokomotywie, nastolatki zaś przepisują jego wiersze (Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał). Wawrzyn należy mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: Judejczykowie falą na nas walą.


Noncytaty
 Zobacz cytaty:
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Julian_Tuwim&oldid=1788810”