Pistolet TT: Różnice pomiędzy wersjami
(Kategoria) |
M (red. + {{ok}}) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Tokariew.jpg||thumb|Ten pistolet dobitnie pokazał, że to, co proste, nie zawsze jest dobre |
[[Grafika:Tokariew.jpg|right|200px|thumb|Ten pistolet dobitnie pokazał, że to, co proste, nie zawsze jest dobre]] |
||
[[Grafika:USSROfficerTT33.JPG|thumb|right|200px|Rosyjski żołnierz. Ginie za ojczyznę, bo broń się zacięła]] |
|||
'''TT''', inaczej '''Tokariew''' - Radziecki pistolet stworzony na począdku [[II wojna światowa|Drugiej Wojny Światowej]]. |
|||
'''Tulski Tokariewa''', '''TT''', w skrócie '''Tokariew''', potocznie '''tetetka''' – radziecki pistolet konstrukcji [[Fiodor Tokariew|Fiodora Tokariewa]]. Wszedł do produkcji w 1936. |
|||
==Historia== |
|||
⚫ | |||
Gdy rozpoczęła się druga wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co można by uznać za broń osobistą (no chyba, że saperką). Jako że oficerowi [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] nie chcieli być gorsi od Niemców i swoich sprzymierzeńców z zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na swoje potrzeby. |
|||
⚫ | Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tempie ukradli od Amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów [[Rewolwery Colt|Colta]], po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji [[Nabój 7,62 x 25 mm TT|7,62 x 25 mm]], takiej samej jak stosowana w [[Pistolet maszynowy PPSz|pepeszy]] (zawierała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej). |
||
⚫ | |||
==Właściwości== |
|||
⚫ | Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet Makarow (co prawda do niczego się nienadający z powodu kiepskiej celności i beznadziejnej siły rażenia, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika), Rosjanie zaczęli masowo wywozić |
||
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą wręcz unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle zabójcza, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika). |
|||
⚫ | Broń posiadała także umiejętności specjalne, o jakich większości nawet się nie śniło w tamtych czasach, takie jak na przykład strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało się wcale nie tak rzadko, pistolet wyrzucał serią cały [[magazynek]], w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia tetetki można uznać za jej zalety... |
||
⚫ | |||
==Zesłanie== |
|||
⚫ | Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet [[Pistolet PM|Makarow]] (co prawda do niczego się nienadający z powodu kiepskiej celności i beznadziejnej siły rażenia, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika), Rosjanie zaczęli masowo wywozić tetetki w prezencie do innych [[Kraje socjalistyczne|krajów bloku wschodniego]], aby się ich jak najszybciej pozbyć. W niektórych z tych państw, do których zaliczyć należy również Polskę, broń ta jest używana do dziś na niewielką skalę (zazwyczaj z powodu absolutnie żałosnego poziomu broni rodzimej produkcji), ze skutkami równie tragicznymi, jak i 60 lat temu. |
||
⚫ | |||
{{ok}} |
Wersja z 17:33, 29 maj 2007
Tulski Tokariewa, TT, w skrócie Tokariew, potocznie tetetka – radziecki pistolet konstrukcji Fiodora Tokariewa. Wszedł do produkcji w 1936.
Historia
Gdy rozpoczęła się druga wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co można by uznać za broń osobistą (no chyba, że saperką). Jako że oficerowi Armii Czerwonej nie chcieli być gorsi od Niemców i swoich sprzymierzeńców z zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na swoje potrzeby.
Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tempie ukradli od Amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów Colta, po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji 7,62 x 25 mm, takiej samej jak stosowana w pepeszy (zawierała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej).
Właściwości
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą wręcz unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle zabójcza, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika).
Broń posiadała także umiejętności specjalne, o jakich większości nawet się nie śniło w tamtych czasach, takie jak na przykład strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało się wcale nie tak rzadko, pistolet wyrzucał serią cały magazynek, w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia tetetki można uznać za jej zalety...
Zesłanie
Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet Makarow (co prawda do niczego się nienadający z powodu kiepskiej celności i beznadziejnej siły rażenia, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika), Rosjanie zaczęli masowo wywozić tetetki w prezencie do innych krajów bloku wschodniego, aby się ich jak najszybciej pozbyć. W niektórych z tych państw, do których zaliczyć należy również Polskę, broń ta jest używana do dziś na niewielką skalę (zazwyczaj z powodu absolutnie żałosnego poziomu broni rodzimej produkcji), ze skutkami równie tragicznymi, jak i 60 lat temu.