Ę, Ą: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Już lepiej...) |
|||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
* '''wymowa klasyczna''' (czyli ''ę'', ''ą''), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów). |
* '''wymowa klasyczna''' (czyli ''ę'', ''ą''), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów). |
||
* '''wymowa wulgarna''' (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać ''em'', ''om'', bonć ''en'', ''on'', w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – ''e'', ''o''), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych [[cham]]ów, [[burak]]ów i [[bęcwał|bencwałów]]. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na [[ręce|rence]], bo na głowem już za późno. |
* '''wymowa wulgarna''' (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać ''em'', ''om'', bonć ''en'', ''on'', w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – ''e'', ''o''), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych [[cham]]ów, [[burak]]ów i [[bęcwał|bencwałów]]. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na [[ręce|rence]], bo na głowem już za późno. |
||
* '''wymowa hiperpoprawna''' (czyli wymawianie z nienależnom pieczołowitościom każdej końcówki, np. ''nie bęłdęł sięł męłczył''), charakterystyczna dla osób, które na co dzień |
* '''wymowa hiperpoprawna''' (czyli wymawianie z nienależnom pieczołowitościom każdej końcówki, np. ''nie bęłdęł sięł męłczył''), charakterystyczna dla osób, które na co dzień mówiął wulgarnie ''em'' i ''om'', ale w sytuacjach publicznych wystąłmpień, starająłnc sięł aspirować do grona osób zwracająłcych uwagęł na poprawność, przekręłcajął klasycznął wymowęł do granic [[absurd|absurdu]]. Wymowęł hiperpoprawnął można najczęłściej spotkać u bohaterów serialu tv [[Sędzia Anna Maria Wesołowska|Sęłdzia Anna Maria Wesołowska]]. |
||
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ''ę'' i ''ą'', nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić. |
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ''ę'' i ''ą'', nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić. |
||
Wersja z 09:41, 6 gru 2009
O take Polske walczyliśmy.
- Przykład nieprawidłowego wymawiania samogłosek nosowych
Jest to pierwszo tako poważno próbo.
- Inny przykład nieprawidłowego wymawiania samogłosek nosowych, zazwyczaj przez wersję demonstracyjną programu Ivona
Poszędłęm do sklępų i kųpįłęm mąsło
- Przykład wypowiedzi „wysoce wykształconej” (może nawet za bardzo) osoby
Ę, Ą – tak zwane samogłoski nosowe, wystempujonce w niektórych jenzykach, m.in. w polskim. Samogłoski te som wyznacznikiem osobniczego statusu społecznego.
Status społeczny
Samogłoski ę i ą można wymawiać na trzy sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych.
- wymowa klasyczna (czyli ę, ą), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów).
- wymowa wulgarna (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać em, om, bonć en, on, w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – e, o), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych chamów, buraków i bencwałów. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na rence, bo na głowem już za późno.
- wymowa hiperpoprawna (czyli wymawianie z nienależnom pieczołowitościom każdej końcówki, np. nie bęłdęł sięł męłczył), charakterystyczna dla osób, które na co dzień mówiął wulgarnie em i om, ale w sytuacjach publicznych wystąłmpień, starająłnc sięł aspirować do grona osób zwracająłcych uwagęł na poprawność, przekręłcajął klasycznął wymowęł do granic absurdu. Wymowęł hiperpoprawnął można najczęłściej spotkać u bohaterów serialu tv Sęłdzia Anna Maria Wesołowska.
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ę i ą, nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić.
Ę i Ą w innych jenzykach
Samogłoski nosowe ę, ą wystempujom również w innych jenzykach, na przykład:
Dodatkowo, wystempuje w tych jenzykach samogłoska an, której oficjalnie nie ma w polszczyźnie, ale wszyscy jom znamy z wyrazów: włanczać, przełanczać, wyłanczać, zdanżać, itp.
W tych jenzykach rola kulturotwórcza samogłosek nosowych jest spotengowana, bo to jest EUROPA, a nie ten nasz śmierdzoncy kont.
