Forum:Piosenki o Głodnie, czyli śpiewamy droga młodzieży!: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Dodałem brakującą ćwierćnutę. Poprzednia wersja została skasowana przez Ptoka Bentonicznego z powodu brakującej ćwierćnuty.)
 
Linia 18: Linia 18:


La la la!
La la la!
: Kompozycja ta, należąca do nurtu sonoryzmu konkretnego, charakterystycznego dla przełomu wieków jest dość ciekawa pod względem teoretycznym. Poprzez nadanie właściwej faktury intonacyjnej zwłaszcza w postaci polifoniczno-topofonicznej można uzyskać ciekawe efekty retoryczne eksklamacji. Należy jednak zwrócić uwagę na pewne nieścisłości w ramach harmonii współbrzmieniowej. Również melorytmika pozostawia całkiem wiele do życzenia, być może z powodu braku krótkotrwałych zaburzeń rytmiki w momencie kulminacyjnym tego opus, co mogłoby zostać wprowadzone na przykład poprzez undecymole. Nie da się jednak ukryć, że zastosowanie modalnej skali miksolokryckiej w trzecim głosie wprowadza pewien efekt melodyczny, przywodzący na myśl muzykę epoki renesansu. Jako profesor Koserwatorium Muzycznego w Warszawie wystawiam ocenę 4/5.

Wersja z 08:58, 20 gru 2010

Ten wątek nie był edytowany od 5088 dni. Nie baw się w archeologa i nie odkopuj go. Zamiast tego możesz wrócić na stronę główną forum i założyć nowy temat.

Bo wszyscy Głodnianie

♫♩♬♫♪

To jedna rodzina

♫♭♩♪

Starszy czy młodszy,

♬♩♩♮♫♬

Chłopak czy dziewczyna!

♫♫♬♪♩♭♬

La la la!

Kompozycja ta, należąca do nurtu sonoryzmu konkretnego, charakterystycznego dla przełomu wieków jest dość ciekawa pod względem teoretycznym. Poprzez nadanie właściwej faktury intonacyjnej zwłaszcza w postaci polifoniczno-topofonicznej można uzyskać ciekawe efekty retoryczne eksklamacji. Należy jednak zwrócić uwagę na pewne nieścisłości w ramach harmonii współbrzmieniowej. Również melorytmika pozostawia całkiem wiele do życzenia, być może z powodu braku krótkotrwałych zaburzeń rytmiki w momencie kulminacyjnym tego opus, co mogłoby zostać wprowadzone na przykład poprzez undecymole. Nie da się jednak ukryć, że zastosowanie modalnej skali miksolokryckiej w trzecim głosie wprowadza pewien efekt melodyczny, przywodzący na myśl muzykę epoki renesansu. Jako profesor Koserwatorium Muzycznego w Warszawie wystawiam ocenę 4/5.