Dmitrij Mendelejew: Różnice pomiędzy wersjami
(Drobne red.) |
|||
| (Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 15 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Mendelejew.gif|thumb|200px|Ach ta piękna broda! To na pewno od myślenia.]] |
|||
| ⚫ | |||
{{cytat|K{{cenzura3}}a!|Student o [[Układ okresowy pierwiastków|dziele Dmitrija]]}} |
|||
| ⚫ | |||
==Życiorys== |
|||
Dymitr urodził się 8 lutego 1834 w [[Rosja|Kraju Rad]], w Tobolsku. Kiedy zdobył tytuł [[Magister|magisterka]], przyszedł czas na doktorka. Z powodu wspaniałej narodowości postanowił że jego doktorat dotyczyć będzie łączenia [[Piwo|alkoholu z wodą]]. Jako że był fascynatem chemii postanowił uszeregować <del>pierwiosnki</del> pierwiastki. I tak powstał nowy rodzaj tablicy. |
|||
== Kariera <del>alkoholika</del> chemika<ref>Przecież to i tak to samo…</ref> == |
|||
==Zdolności prorocze== |
|||
Dymitr urodził się 8 lutego 1834 w [[Rosja|Kraju Rad]], w Tobolsku. Oprócz narodowości na jego zainteresowanie chemią niewątpliwie wpłynęło również to, że był najmłodszym spośród czternastu dzieci państwa <del>Menelów</del> Mendelejewów<ref>Bo jak wiadomo najmłodsi zawsze mają przerąbane, więc kombinowanie jak skutecznie się ich pozbyć np.: trutką, niewątpliwie pojawiło się w jego myślach.</ref>. Swoją karierę chemiczną zaczął skromnie zgłębiając tajniki <del>gastro</del>spektroskopii, włoskowatości i zjawisk kapilarnych. Z powodu wspaniałej narodowości postanowił, że jego doktorat dotyczyć będzie łączenia [[Wódka|alkoholu z wodą]]. Dzięki niemu wódka ma 40% i stała się oficjalnie<ref>nieoficjalnie była nim nawet za czasów plemiennych</ref> narodowym trunkiem Rosji, co cieszyło nie tylko szarych obywateli ale również [[urząd skarbowy]], bo stały skład ułatwiał naliczanie podatków. |
|||
Dymitr jak każdy [[Radzieccy naukowcy|naukowiec]] miał specjalne umiejętności: potrafił przede wszystkim przewidywać przyszłość określając m.in. właściwości Germanu. |
|||
==Mendelejew - eros i spoko gość== |
|||
Mendelejew odziedziczył liberalne poglądy po ojcu, który był dekabrystą (odpowiednik naszego [[powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]]), przez co nieraz pokazał faka władzom kościelnym, naukowym, czy nawet państwowym. Tak, nawet [[car]] musiał się z nim liczyć , a wszystko przez to że rozwiódł się z niejaką Fieozwą [[leszcz|Leszczewą]] i zachciał sobie panny Popowej. Mało tego było to uznane za niemal [[pedofil]]ię ze względu na jego zaawansowany wiek, on jednak się tym nie przejmował, ścigał ją po całej Europie i podobnie jak [[Werter]] groził seryjnym samobójstwem. Mendejew na nieszczęście wszystkich studentów chemii przeżył, ożenił się z nią, spłodził bachory <del>i zasadził drzewo</del>, nie przejmując się, że rosyjska cerkiew omal nie spaliła go na stosie, gdyż w świetle prawa był brudnym i krwiożerczym [[poligamia|bigamistą]]. |
|||
== Mendelejew - twórca koszmaru== |
|||
Według anegdoty układ okresowy mu się przyśnił, jednak każdy kto choć odrobinę zna Rosję wie, że to nieprawda bo on, jak i każdy [[Radzieccy naukowcy|rosyjski naukowiec]] dokonał tego gdy będąc pod wpływem alkoholu. Dokładniej mówiąc stało podczas wspólnej libacji, założył się o to, że wypije wodę z miejscowej rzeki pełnej błota, odchodów i odpadów laboratoryjnych. Wypił ją i zaraz zobaczył swoje dzieło w postaci rzygów prezentujących wszystkie pierwiastki chemiczne, ułożył je według masy, zauważając że co ósmy ma takie same właściwości. Za swoje odkrycie prawie dostałby [[Nagroda Nobla|Jobla]], gdyby nie Moissian i wspierający go Arrhenius, wciekły na skrytykowanie jego teorii dysocjacji elektrolitycznej<ref>Jak się najpewniej dowiesz z lekcji chemii było to słuszne, bo teorią Arrheniusa można sobie teraz tyłek podetrzeć, choć zachowano ją [[bo tak|ze względów historycznych]].</ref>. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Maria Skłodowska-Curie]] |
|||
* [[nauka radziecka]] |
|||
* [[układ okresowy pierwiastków]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
[[Kategoria:Chemia]] |
[[Kategoria:Chemia]] |
||
{{stub|chem}} |
|||
Aktualna wersja na dzień 08:02, 2 kwi 2023
K
a!
- Student o dziele Dmitrija
Dmitrij Iwanowicz Mendelejew (Wielki Prorok, Święty Chemii, Kat Na Studentów) – twórca układu okresowego pierwiastków[1]. Dzięki niemu dzisiaj mamy się czego uczyć.
Kariera alkoholika chemika[2][edytuj • edytuj kod]
Dymitr urodził się 8 lutego 1834 w Kraju Rad, w Tobolsku. Oprócz narodowości na jego zainteresowanie chemią niewątpliwie wpłynęło również to, że był najmłodszym spośród czternastu dzieci państwa Menelów Mendelejewów[3]. Swoją karierę chemiczną zaczął skromnie zgłębiając tajniki gastrospektroskopii, włoskowatości i zjawisk kapilarnych. Z powodu wspaniałej narodowości postanowił, że jego doktorat dotyczyć będzie łączenia alkoholu z wodą. Dzięki niemu wódka ma 40% i stała się oficjalnie[4] narodowym trunkiem Rosji, co cieszyło nie tylko szarych obywateli ale również urząd skarbowy, bo stały skład ułatwiał naliczanie podatków.
Mendelejew - eros i spoko gość[edytuj • edytuj kod]
Mendelejew odziedziczył liberalne poglądy po ojcu, który był dekabrystą (odpowiednik naszego powstańca styczniowego), przez co nieraz pokazał faka władzom kościelnym, naukowym, czy nawet państwowym. Tak, nawet car musiał się z nim liczyć , a wszystko przez to że rozwiódł się z niejaką Fieozwą Leszczewą i zachciał sobie panny Popowej. Mało tego było to uznane za niemal pedofilię ze względu na jego zaawansowany wiek, on jednak się tym nie przejmował, ścigał ją po całej Europie i podobnie jak Werter groził seryjnym samobójstwem. Mendejew na nieszczęście wszystkich studentów chemii przeżył, ożenił się z nią, spłodził bachory i zasadził drzewo, nie przejmując się, że rosyjska cerkiew omal nie spaliła go na stosie, gdyż w świetle prawa był brudnym i krwiożerczym bigamistą.
Mendelejew - twórca koszmaru[edytuj • edytuj kod]
Według anegdoty układ okresowy mu się przyśnił, jednak każdy kto choć odrobinę zna Rosję wie, że to nieprawda bo on, jak i każdy rosyjski naukowiec dokonał tego gdy będąc pod wpływem alkoholu. Dokładniej mówiąc stało podczas wspólnej libacji, założył się o to, że wypije wodę z miejscowej rzeki pełnej błota, odchodów i odpadów laboratoryjnych. Wypił ją i zaraz zobaczył swoje dzieło w postaci rzygów prezentujących wszystkie pierwiastki chemiczne, ułożył je według masy, zauważając że co ósmy ma takie same właściwości. Za swoje odkrycie prawie dostałby Jobla, gdyby nie Moissian i wspierający go Arrhenius, wciekły na skrytykowanie jego teorii dysocjacji elektrolitycznej[5].
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Nie mylić z tym
- ↑ Przecież to i tak to samo…
- ↑ Bo jak wiadomo najmłodsi zawsze mają przerąbane, więc kombinowanie jak skutecznie się ich pozbyć np.: trutką, niewątpliwie pojawiło się w jego myślach.
- ↑ nieoficjalnie była nim nawet za czasów plemiennych
- ↑ Jak się najpewniej dowiesz z lekcji chemii było to słuszne, bo teorią Arrheniusa można sobie teraz tyłek podetrzeć, choć zachowano ją ze względów historycznych.
