Bullet-time: Różnice pomiędzy wersjami
(nie wierzę, że to napiszę, ale: aktualizacja płci bohatera artykułu) Znacznik: edytor źródłowy |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:MatrixOrigami.gif|thumb|Bo bez bullet-time'u nie ogarniesz jakiego papieru trzeba użyć]] |
[[Plik:MatrixOrigami.gif|thumb|Bo bez bullet-time'u nie ogarniesz jakiego papieru trzeba użyć]] |
||
'''Bullet-time''' – efekt wizualny wykorzystywany w grach komputerowych i [[film]]ach polegający na spowolnieniu lub zatrzymaniu czasu, oraz ukazaniu trajektorii śmigających w powietrzu pocisków. Wykorzystywany jest głównie w najbardziej dramatycznych momentach, podczas których daje głównemu bohaterowi możliwość na przykład przebiegnięcia kilkunastu metrów i zasłonięcia [[prezydent]]a USA przed serią z pepeszy czy wykonania akrobatycznego wygibasa, zakończonego najczęściej wybiciem [[zęby|zębów]] o podłogę. |
|||
== Występowanie == |
== Występowanie == |
||
[[Plik:Thomyam Fruit Jellies.jpg|thumb|220px|Żel, żelki, co to za różnica, też się |
[[Plik:Thomyam Fruit Jellies.jpg|thumb|220px|Żel, żelki, co to za różnica, też się nada…]] |
||
Bullet-time pojawił się w kinematografii i grach<ref>Ale tu jako produkt uboczny zacięcia się Pegazusa</ref> już w latach 80. Na skalę przemysłową był jednak użyty pierwszy raz dopiero w filmie dwóch braci, z których obaj są [[siostra]]mi, [[Matrix]], gdzie przy użyciu tego efektu [[Neo]] wielokrotnie demonstrował różnej maści pozycje jogi. Nieoficjalnie mówi się o tym, że spowolnione tempo w trylogii jest domyślne, niektóre tylko sceny są przyspieszane. |
Bullet-time pojawił się w kinematografii i grach<ref>Ale tu jako produkt uboczny zacięcia się Pegazusa</ref> już w latach 80. Na skalę przemysłową był jednak użyty pierwszy raz dopiero w filmie dwóch braci, z których obaj są [[siostra]]mi, [[Matrix]], gdzie przy użyciu tego efektu [[Neo]] wielokrotnie demonstrował różnej maści pozycje jogi. Nieoficjalnie mówi się o tym, że spowolnione tempo w trylogii jest domyślne, niektóre tylko sceny są przyspieszane. |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
== Jak to się robi? == |
== Jak to się robi? == |
||
Co ciekawe, mimo zaawansowanej techniki, bullet-time jest uzyskiwane metodą, do której składniki można odnaleźć w każdej [[kuchnia|kuchni]]. Cała tajemnica polega bowiem na zastosowaniu żelu balistycznego. Po prostu trzeba napełnić nim całe pomieszczenie, w którym odbywają się zdjęcia. Przez to, że żel jest dużo gęstszy od [[powietrze|powietrza]], ruch w nim jest utrudniony, co powoduje spowolnienie poruszających się w nim postaci. To samo dotyczy wystrzelonych pocisków. |
Co ciekawe, mimo zaawansowanej techniki, bullet-time jest uzyskiwane metodą, do której składniki można odnaleźć w każdej [[kuchnia|kuchni]]. Cała tajemnica polega bowiem na zastosowaniu żelu balistycznego. Po prostu trzeba napełnić nim całe pomieszczenie, w którym odbywają się zdjęcia. Przez to, że żel jest dużo gęstszy od [[powietrze|powietrza]], ruch w nim jest utrudniony, co powoduje spowolnienie poruszających się w nim postaci. To samo dotyczy wystrzelonych pocisków. |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[Matrix]] |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Aktualna wersja na dzień 15:52, 4 wrz 2021
Bullet-time – efekt wizualny wykorzystywany w grach komputerowych i filmach polegający na spowolnieniu lub zatrzymaniu czasu, oraz ukazaniu trajektorii śmigających w powietrzu pocisków. Wykorzystywany jest głównie w najbardziej dramatycznych momentach, podczas których daje głównemu bohaterowi możliwość na przykład przebiegnięcia kilkunastu metrów i zasłonięcia prezydenta USA przed serią z pepeszy czy wykonania akrobatycznego wygibasa, zakończonego najczęściej wybiciem zębów o podłogę.
Występowanie[edytuj • edytuj kod]
Bullet-time pojawił się w kinematografii i grach[1] już w latach 80. Na skalę przemysłową był jednak użyty pierwszy raz dopiero w filmie dwóch braci, z których obaj są siostrami, Matrix, gdzie przy użyciu tego efektu Neo wielokrotnie demonstrował różnej maści pozycje jogi. Nieoficjalnie mówi się o tym, że spowolnione tempo w trylogii jest domyślne, niektóre tylko sceny są przyspieszane.
Popularność bullet-time'u w grach komputerowych rozpoczęła się od TPS-a Max Payne, gdzie efekt stał się znakiem rozpoznawczym serii. Dziś fani gier nie pamiętają o innych plusach Maxa, jak pogonie za ćpunami, seks oralny za barem, wybuchające maskotki baseballowe czy krew spadająca z przestrzeni kosmicznej, każdy za to wie, że można było się efektownie wyjebać.
Według niektórych znawców bullet-time jest wykorzystywany także w amerykańskim serialu Moda na sukces, przez co jest on przystępny dla emerytów: każda scena jest odgrywana powoli, ciągnąc się przez kilka odcinków, pozwalając starszym ludziom na dokładne ogarnięcie stosunków rodzinnych.
Jak to się robi?[edytuj • edytuj kod]
Co ciekawe, mimo zaawansowanej techniki, bullet-time jest uzyskiwane metodą, do której składniki można odnaleźć w każdej kuchni. Cała tajemnica polega bowiem na zastosowaniu żelu balistycznego. Po prostu trzeba napełnić nim całe pomieszczenie, w którym odbywają się zdjęcia. Przez to, że żel jest dużo gęstszy od powietrza, ruch w nim jest utrudniony, co powoduje spowolnienie poruszających się w nim postaci. To samo dotyczy wystrzelonych pocisków.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Ale tu jako produkt uboczny zacięcia się Pegazusa
