Tokio Hotel: Różnice pomiędzy wersjami
M (dodano link do artykułu Gumka recepturka) |
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 83.10.28.60; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Runab Berkenetz.) Znacznik: rewert |
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |
(Brak różnic)
|
Aktualna wersja na dzień 10:22, 22 lis 2023
Tokio Hotel – niemiecki zespół grający muzykę rockową. Tworzone przez niego utwory przeznaczone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – Tom grający na gitarze dla dzieci i Bill jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z gumek recepturek). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy bas, a gra tylko na jednej strunie.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru… ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock.
Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej Europie Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel.
Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym Star Search, śpiewając piosenkę pt. It's raining men. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie Durch den Monsun zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa. To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel Schrei – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem nastoletnich dziewcząt na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta Best Of (sic!), a niedawno Humanoid, której krytycy nie zdążyli skomentować (mózg im wypłynął, długa historia…). Obecnie pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii…).
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie.
- Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery Ich Troje (Gustav jest ich wielkim fanem).
- Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal.