Parkour: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Pingus. Autor wycofanej wersji to 83.27.212.223.)
(Nie, tutaj wulgaryzm jest niepotrzebny. Ale sam pomysł mi się podoba.)
 
(Nie pokazano 90 wersji utworzonych przez 66 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Malpy_d.jpg|right|thumb|200px|Traceur]]
[[Plik:Gombe Stream NP Beute.jpg|thumb|250px|Traceur]]
'''Le parkour''', '''parkour''' ([[język francuski|fr.]] '''Le Parkour''' lub '''l'art du déplacement''', [[język angielski|ang.]] '''free running''', '''street climbing''') – [[sport ekstremalny]] wywodzący się z [[Francja|Francji]]. Zapoczątkował go Francuz [[David Belle]].
'''Le parkour''', '''parkour''' ([[język francuski|fr.]] '''Le Parkour''' lub '''l'art du déplacement''', [[język angielski|ang.]] '''free running''', '''street climbing''') – [[sport ekstremalny]], zaawansowana technika uciekania przed [[Policja|policją]], wywodząca się z [[Francja|Francji]] (stąd nazywany czasem francuską szkołą samoobrony). Zapoczątkował go Francuz [[David Belle]]. Uprawiany przez tzw. ''traucerów''<ref>[[język francuski|Z francuskiego]] ''pocisk'', co w kontekście sztuki samoobrony bywa mylące</ref>.


== Osoftymchosi? ==
Parkour polega głównie na bieganiu i skakaniu przez miasto. Jedni mówią, że ''Parkour jest to swobodny bieg przez miasto'', inni że ''Parkour to sztuka możliwie szybkiego przemieszczania się z punktu A do punktu B''. Wynika z niego, że musimy się bardzo dynamicznie i szybko poruszać, a biegnąc swobodnie możemy mieć problem z dostaniem się w najkrótszym czasie do punktu B.
Parkour polega głównie na bieganiu i skakaniu przez miasto. Jedni mówią, że ''parkour jest to swobodny bieg przez miasto'', inni, że ''parkour to sztuka możliwie szybkiego przemieszczania się z punktu A do punktu B''. Wynika z niego, że musimy się bardzo dynamicznie i szybko poruszać, a biegnąc swobodnie możemy mieć problem z dostaniem się w najkrótszym czasie do punktu B i go w ogóle znalezieniu. Prawdę mówiąc cały ambaras polega na bieganiu, skakaniu, wyplątywaniu się z drutu kolczastego, łapaniu się i podciąganiu oraz próbie niewyrżnięcia się o ten mały niski murek, bo się będą z ciebie śmiali.

Co ciekawe, niewielu stosuje się do tej zasady, ponieważ uczy się kilku vaultów, albo salta od ściany po czym kręci z nich filmik ("most painful parkour fails compilation") i zdobywa uznanie w społeczności oraz kolejne siniaki.


== Społeczność ==
== Społeczność ==
Parkour zrzesza ostrą społeczność gimnazjalistów i uczniów podstawówek, którym się w szkole przykrzy i lubią wyskakiwać przez okna w czasie lekcji, lub też chcą przyszpanować przed koleżankami. Główną przyczyną zakończenia treningów jest wstąpienie nowej mody w szkole.
Parkour zrzesza społeczność gimnazjalistów i uczniów podstawówek, którym się w szkole przykrzy i wyskakują z tego powodu przez okna w czasie lekcji, lub chcą przyszpanować przed koleżankami. Główną przyczyną zakończenia treningów jest wstąpienie nowej mody w szkole lub złamanie kończyny przez jednego z traceurów, choć często jeszcze bardziej zaostrza to jego kolegów do uprawiania parkouru. No bo kto by nie chciał, żeby jakaś fajna dziewczyna podpisała mu się na gipsie i wzdychała „jakiż on dzielny, skoczył przez okno”.


== Filozofia ==
== Filozofia ==
[[David Belle]] stworzył własną filozofię, która mówi, że każdy, kto uprawia parkour powinien robić to wyłącznie dla siebie, a nie dla kasy bądź dziewczyn, chociaż sam bierze udział w reklamach na lewo i prawo.
[[David Belle]] stworzył własną filozofię, która głosi, że każdy, kto uprawia parkour, powinien robić to wyłącznie dla siebie, a nie dla kasy bądź dziewczyn, chociaż sam bierze udział w reklamach na lewo i prawo. Wszyscy traceurzy starają się do tego stosować. Na forach internetowych solidarnie zjeżdżają każdego, kto choćby wspomni coś o zysku finansowym bądź rozgłosie medialnym związanym z uprawieniem sportu.


Ważne jest żeby nie mylić parkour'u z akrobatyką. Wg. pana Belle, [[akrobatyka]] jest to tylko pedalski dodatek do jakże zajebistego sportu, jakim jest parkour.
Wszyscy [[traceur]]zy starają się do tego stosować. Na forach internetowych solidarnie zjeżdżają każdego, kto choćby wspomni coś o zysku finansowym bądź rozgłosie medialnym związanym z uprawieniem sportu.

Ważne jest żeby nie mylić parkour'a z Akrobatyką. Wg. pana Belle [[Akrobatyka]] jest to tylko pedalski dodatek do, jakże zajebistego sportu jakim jest, parkour.


== Parkour a społeczeństwo ==
== Parkour a społeczeństwo ==
Ogólnie ludzie kochają parkour i tych, którzy go uprawiają. Nic tak nie ucieszy 75-letniego dziadka jak widok grupki gimnazjalistów skaczących po jego świeżo pomalowanym garażu. Niektórzy nawet wrzeszczą z radości i podniecenia na widok grupki młodzieży fikającej po nowiutkich ławkach na osiedlu.
Ogólnie ludzie kochają parkour i tych, którzy go uprawiają. Nic tak nie ucieszy 75-letniego dziadka, jak widok kilku gimnazjalistów skaczących po jego świeżo pomalowanym garażu. Niektórzy nawet wrzeszczą z radości i podniecenia na widok grupki młodzieży fikającej po nowiutkich ławkach na osiedlu.

{{przypisy}}


{{stubspo}}
[[Kategoria:Sporty ekstremalne]]
[[Kategoria:Sporty ekstremalne]]


[[en:Parkour]]
[[en:Parkour]]
[[es:Parkour]]
[[es:Parkour]]
[[fi:Parkour]]
[[he:פארקור]]
[[it:Parkour]]
[[it:Parkour]]
[[no:Parkour]]
[[pt:Le Parkour]]
[[pt:Le Parkour]]
[[ru:Паркур]]

Aktualna wersja na dzień 15:08, 28 kwi 2020

Traceur

Le parkour, parkour (fr. Le Parkour lub l'art du déplacement, ang. free running, street climbing) – sport ekstremalny, zaawansowana technika uciekania przed policją, wywodząca się z Francji (stąd nazywany czasem francuską szkołą samoobrony). Zapoczątkował go Francuz David Belle. Uprawiany przez tzw. traucerów[1].

Osoftymchosi?[edytuj • edytuj kod]

Parkour polega głównie na bieganiu i skakaniu przez miasto. Jedni mówią, że parkour jest to swobodny bieg przez miasto, inni, że parkour to sztuka możliwie szybkiego przemieszczania się z punktu A do punktu B. Wynika z niego, że musimy się bardzo dynamicznie i szybko poruszać, a biegnąc swobodnie możemy mieć problem z dostaniem się w najkrótszym czasie do punktu B i go w ogóle znalezieniu. Prawdę mówiąc cały ambaras polega na bieganiu, skakaniu, wyplątywaniu się z drutu kolczastego, łapaniu się i podciąganiu oraz próbie niewyrżnięcia się o ten mały niski murek, bo się będą z ciebie śmiali.

Co ciekawe, niewielu stosuje się do tej zasady, ponieważ uczy się kilku vaultów, albo salta od ściany po czym kręci z nich filmik ("most painful parkour fails compilation") i zdobywa uznanie w społeczności oraz kolejne siniaki.

Społeczność[edytuj • edytuj kod]

Parkour zrzesza społeczność gimnazjalistów i uczniów podstawówek, którym się w szkole przykrzy i wyskakują z tego powodu przez okna w czasie lekcji, lub chcą przyszpanować przed koleżankami. Główną przyczyną zakończenia treningów jest wstąpienie nowej mody w szkole lub złamanie kończyny przez jednego z traceurów, choć często jeszcze bardziej zaostrza to jego kolegów do uprawiania parkouru. No bo kto by nie chciał, żeby jakaś fajna dziewczyna podpisała mu się na gipsie i wzdychała „jakiż on dzielny, skoczył przez okno”.

Filozofia[edytuj • edytuj kod]

David Belle stworzył własną filozofię, która głosi, że każdy, kto uprawia parkour, powinien robić to wyłącznie dla siebie, a nie dla kasy bądź dziewczyn, chociaż sam bierze udział w reklamach na lewo i prawo. Wszyscy traceurzy starają się do tego stosować. Na forach internetowych solidarnie zjeżdżają każdego, kto choćby wspomni coś o zysku finansowym bądź rozgłosie medialnym związanym z uprawieniem sportu.

Ważne jest żeby nie mylić parkour'u z akrobatyką. Wg. pana Belle, akrobatyka jest to tylko pedalski dodatek do jakże zajebistego sportu, jakim jest parkour.

Parkour a społeczeństwo[edytuj • edytuj kod]

Ogólnie ludzie kochają parkour i tych, którzy go uprawiają. Nic tak nie ucieszy 75-letniego dziadka, jak widok kilku gimnazjalistów skaczących po jego świeżo pomalowanym garażu. Niektórzy nawet wrzeszczą z radości i podniecenia na widok grupki młodzieży fikającej po nowiutkich ławkach na osiedlu.

Przypisy

  1. Z francuskiego pocisk, co w kontekście sztuki samoobrony bywa mylące