Kod Lyoko

Kod Lyoko (ang. Code Lyoko) – francuska kreskówka o bandzie dzieciaków, która chce (jak zwykle) walczyć ze złem. Poruszają się między grafiką 2D a 3D. W Polsce bawią się na kanale Zig Zap TeleTOON+. Jak to nastolatki, mają swoje przyjaźnie i miłości, jednak mają w tym tyle doświadczenia, co pijany kierowca na drodze. Mają niewiarygodny talent do spierniczenia wszystkiego, do czego się biorą – w efekcie powstaje kolejna seria owego serialu.

Postacie

Wymysł szalonych designerów, czyli napakowany Odd i superstar Ulrich

Wymysł jeszcze bardziej szalonych designerów, czyli różowa Aelita i wysoka-jak-na-Azjatkę Yumi

Wszyscy bohaterowie to wyrzutki i czarne owce wepchnięte do internatu, gdyż rodzice nie mogli z nimi wytrzymać, a w ZOO był już komplet.

• Ulrich Stern – młodociany przestępca, cwaniak. Zna się na sztukach walki – jednym splunięciem potrafi wywołać tsunami. W Lyoko przybiera postać samuraja, który jeździ sobie na jednokołowym skuterku.
• Odd Della Robbia – różowiutka kulka. Ma długie, postawione do góry włosy, które stanowią 3/4 masy jego ciała. Ubranie koloru a'la Tinky-Winky. Niby zabawny. Jego Lyokaśnym pojazdem jest deska.
• Yumi Ishiyama – córka dwóch Azjatek, gejsza. Jest najstarsza z grupy, bo ma 15 lat. Jej pojazdem w Lyoko jest dziecięca hulajnoga. Ma czarne włosy, czarne ubranie i czarne zęby. Wspominałem, że ma czarne paznokcie? Jako jedyna z głównych bohaterów pokazuje swój seksapil odsłaniając swój pępek (nie, Sissy nie jest główną bohaterką), od drugiej serii poznajemy że ma młodszego brata.
• Jeremy Belpois – pozbawiony mięśni kujon. Ubiera się, jak przekupka z lat 40. Ożenił się z klawiaturą i myszką. Jeszcze nigdy nie był w Lyoko, bo odwaga mu nie pozwala, ale pomaga paczce od zewnątrz (programuje pojazdy).
• Aelita Stones, eee… Hopper, eee… nieważne… – różowowłosy mutant z elfimi uszami. Typowe emo, beczące non stop, gdy coś się mu powie. Spędziła szmat czasu przy komputerze, co odbiło jej się na psychice. Nie może zasnąć bez monitora pod poduszką.
• William Dunbar – czarnowłosy macho z symptomem wyższości. Zaleca się do Yumi, mimo że ona wcale go nie chce. Od 3 serii zaczął pomagać paczce, ale oczywiście wszystko schrzanił i stanął na czele pixelowych potworów, z którymi walczą główni bohaterowie. W końcu jednak został uwolniony i mógł znowu biegać po polach i wąchać kwiaty na łące.

Fabuła

Cała piątka (bez Williama) walczy z programem graficznym Xana i dziećmi tego programu, między innymi pełzaczami, szerszeniami i owocami morza. Od 4 serii zaczyna walczyć z samym Williamem, który ma nie większy potencjał niż wszystkie potwory razem wzięte. Każdy posiada do dyspozycji bronie: Tasaki, noże i kałachy, ale mimo to zawsze uda im się wszystko spie… zniszczyć i muszą zaczynać pracę od nowa.

Xana i jej chowańcy

Xana (piXelowa Anomalia Napastująca Anemików) to program graficzny, z którym walczą nieustraszone dzieciaki. Mądry to on nie jest, bo ciągle daje się przechytrzyć bandzie gimbusów. Próbuje opanować świat zsyłając na Ziemię plagi (np. brak papieru toaletowego w łazience) i opętując ludzi. Przypomina obietnice przedwyborcze – nikt go nie widział, ale wszyscy o nim słyszeli. W końcu jednak zdycha.

Potwory Xany:

• Karaluch – mały toster, który biega, plącze się pod nogami i strzela pseudo-laserami. Najsłabszy z chowańców Xany.
• Szerszeń – latająca wersja karalucha. Oprócz tego, co on, szerszeń potrafi jeszcze strzelać kwasem solnym. Równie wnerwiający, jak poprzednik.
• Blok – ogromne, kartonowe pudło z nóżkami. Trochę mocniejsze od szerszenia i karalucha, ale na pewno nie mądrzejsze. Ma cztery typy broni: laser, ogniste koła, promienie zamrażające i promienie żelowe które zaraz wypierdalają z gry.
• Krab – chodzący, czerwony talerz. Wielki i dość ciężki do pokonania. Dysponuje dość słabym sprzętem.
• Mega-czołg – olbrzymia, czarna kula do kręgli, która strzela czerwoną ścianą laserową. Jest mocny, ale nie grzeszy szybkością.
• Tarantula – wielki odkurzacz na czterech nogach. Jest wyjątkowo paskudny. Strzela laserem z dwóch przednich odnóży.
• Pełzacz – śliczny i milusi potworek zamieszkujący Kartaginę. Jest wyjątkowo potężny – ma bardzo mocny laser. Zazwyczaj atakuje w grupie od 4 do 104 osobników.
• Manta – płaszczka, która została brutalnie wyciągnięta ze swojego środowiska i wsadzona do jakiegoś pseudo wirtualnego świata. Strzela laserem i znosi jajo-bomby.
• Scyfozoa – galaretowata ośmiornica, lubująca się w okradaniu z pamięci ludzi, a szczególnie naszą paczkę. Potrafi też ich opętać.
• Pirania – metalowa rybcia żyjąca spokoje w CM. Ma prześliczne metalowe kły i równie piękny niebieski ogonek.
• Rekin – podobny do prawdziwego rekina. Żyje w Cyfrowym Morzu. Jego ulubionymi zajęciami są szachy, koszykówka i atakowanie naszej paczki.
• Kalmar – brązowy złomiak. Atakuje zazwyczaj w pojedynkę wielkim wiertłem (bez podtekstów!).
• Kolos – potworek mający syndrom wielkości. Chodzący wulkan z cytrynową mordką i wielkim mieczem. Mimo swojej potęgi udało się go w końcu zniszczyć. Tym cudotwórcą okazał się Ulrich.

Miejsca akcji

• Lyoko – wirtualny świat stworzony przez Franka Hoppera. To w nim bohaterowie walczą z Xaną. Wygląda, jak mała piłka otoczona 4 platformami. W skład Lyoko wchodzi 5 sektorów + Cyfrowe Morze (internet).
• Sektor Górski – raj dla górali i świniopasów. Wiecznie mgliste zadupie, pełne kamyków i żwiru. Z prawdziwymi górami ma niewiele wspólnego.
• Sektor Leśny – przypomina amazoński las deszczowy, ale nie ma w nim pięknych kobiet. Są za to drzewa, które rosną w powietrzu i oczojebne, zielone platformy.
• Sektor Pustynny – największe zadupie ze wszystkich sektorów. Przypomina bardziej żwirownię niż pustynię. Gdzie się nie spojrzy – sterta kamieni. Tylko dla masochistów.
• Sektor Polarny – zimne, niebieskie, zamarznięte. Oto cały opis sektora polarnego. Pełno w nim tuneli, ramp i dziwacznie powykrzywianych skał, na których dzieciaczki wesoło się bawią (zazwyczaj z tragicznym skutkiem).
• Sektor V (Kartagina) – jedyne miejsce w Lyoko, które odróżnia się od innych, więcej niż kolorem. Przypomina wielką piłkę golfową otoczoną żelatyną z plików. W środku przypomina labirynt, złożony z tetrisopodobnych klocków. W nim znajduje się serce Lyoko – bez niego owy świat by nie istniał. Oczywiście nasza, jakże mądra paczka, zniszczyła je jednym kiwnięciem palca, ale Jeremy poskładał je do kupy.
• Cyfrowe morze – wodnisty czerwono-niebieski labirynt, podobny do Kartaginy. Akcja tu przypomina Gwiezdne Wojny, ale brakuje świetlnych mieczy i mistrza Yody. Na początku nie miało ono zbyt wielkiego znaczenia, po prostu było i tyle. Jednak od 4 serii paczka zaczęła nurkować w nim cybernetycznym statkiem i wtedy CM nabrało większej popularności. Znajdują tu się repliki Lyoko stworzone przez Xanę, które wykorzystuje do niecnych celów.
• Kadic – szkoła z internatem, w której wszystkie dzieciaczki bawią się i uczą. Pełno w nim różnych dziwolągów, jednak nasza paczka góruje nad wszystkimi. Są tam też nauczyciele, którzy są nie bardziej inteligentni i dojrzali od ich wychowanków. To tam Xana najczęściej przypuszcza swe ataki, ale nieustraszona piątka zawsze mu w tym przeszkadza.
• Fabryka – stara, zniszczona fabryka, w której znajduje się superkomputer i Lyoko. Wszystkich, którzy uważnie oglądają ten serial zastanawia jak przez tyle czasu nikt nie znalazł komputera oprócz Jeremiego? Widocznie mieszkańcom miasta albo się nie chce, albo mają IQ wysokie jak dres długie włosy.
• Stacje badawcze – od 4 sezonu bohaterowie zaczęli materializować się pod postacią hologramów w ściśle tajnych stacjach badawczych należących do różnych krajów i niszczyć znajdujące się tam drogocenne superkomputery z zainstalowanymi replikami Lyoko. Prawdopodobnie przyczyna kryzysu gospodarczego.