Muay thai: Różnice pomiędzy wersjami
(Ale ze mnie lama, blankuję Nonsensopedię... Byłbym bardzo wdzięczny za otrzymanie bana) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szaszlyk. Ofiarą rewertu jest G l o d n i a n i n kontratakuje.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Muay Thai (boks tajski) ''' – specyficzna sztuka walki, w której główny nacisk kładzie się na klincz, czyli wzajemne obściskiwanie się i okładanie po twarzach łokciami, kolanami, pięściami, piszczelami, czasami [[głowa]]mi... Czyni to ten zacny sport jedną z najbardziej zdrowych i bezpiecznych dyscyplin. |
|||
== Historia == |
|||
Boks tajski początkowo był używany wyłącznie w celu ochrony władców [[Tajlandia|Tajlandii]]. Jego skuteczność okazała się wysoka, jednak niemożliwym było pokonanie przeciwnika ważącego więcej niż 70 kilogramów. Postanowiono zrobić z tego sport narodowy - koniec końców Tajlandia nadal byłaby uważana za zapyziałą dziurę, gdyby nie sale treningowe stanowiące ok. 90% atrakcji w mieście. |
|||
== Maj Taj obecnie == |
|||
Styl walki nie zmienił się ani o krztynę nawet po dotarciu do [[Europa|Europy]] i innych futurystycznych krain. Nadal chodzi o całkowite zdewastowanie oblicza przeciwnika poprzez kopanie go w głowę bądź uda, okładanie łokciami, uderzanie kolanami oraz od czasu do czasu wyprowadzenie nieśmiałego lewego prostego. |
|||
W rzeczywistości boks tajski niewiele ma wspólnego z prawdziwym [[boks]]em. Brak tu skomplikowanych kombinacji doprowadzających młodych bokserów do łez i resetowania [[Mózg|mózgu]]. Wywołane jest to zapewne przez dostęp do innych, bardziej destrukcyjnych technik (w końcu lepiej komuś zrobić dziurę w głowie łokciem niż punktować go pojedynczymi ciosami). |
|||
Jako ciekawostkę należy dodać, że w dyscyplinie tej jest aż 14 kategorii wagowych, poczynając od 45kg (średnia [[waga]] młodego Taja) do ponad 91kg (nie zarejestrowano jeszcze Taja o takiej wadze). |
|||
{{stubsztuwal}} |
|||
[[Kategoria:Sztuki walki]] |
|||
Wersja z 17:57, 28 cze 2012
Muay Thai (boks tajski) – specyficzna sztuka walki, w której główny nacisk kładzie się na klincz, czyli wzajemne obściskiwanie się i okładanie po twarzach łokciami, kolanami, pięściami, piszczelami, czasami głowami... Czyni to ten zacny sport jedną z najbardziej zdrowych i bezpiecznych dyscyplin.
Historia
Boks tajski początkowo był używany wyłącznie w celu ochrony władców Tajlandii. Jego skuteczność okazała się wysoka, jednak niemożliwym było pokonanie przeciwnika ważącego więcej niż 70 kilogramów. Postanowiono zrobić z tego sport narodowy - koniec końców Tajlandia nadal byłaby uważana za zapyziałą dziurę, gdyby nie sale treningowe stanowiące ok. 90% atrakcji w mieście.
Maj Taj obecnie
Styl walki nie zmienił się ani o krztynę nawet po dotarciu do Europy i innych futurystycznych krain. Nadal chodzi o całkowite zdewastowanie oblicza przeciwnika poprzez kopanie go w głowę bądź uda, okładanie łokciami, uderzanie kolanami oraz od czasu do czasu wyprowadzenie nieśmiałego lewego prostego.
W rzeczywistości boks tajski niewiele ma wspólnego z prawdziwym boksem. Brak tu skomplikowanych kombinacji doprowadzających młodych bokserów do łez i resetowania mózgu. Wywołane jest to zapewne przez dostęp do innych, bardziej destrukcyjnych technik (w końcu lepiej komuś zrobić dziurę w głowie łokciem niż punktować go pojedynczymi ciosami).
Jako ciekawostkę należy dodać, że w dyscyplinie tej jest aż 14 kategorii wagowych, poczynając od 45kg (średnia waga młodego Taja) do ponad 91kg (nie zarejestrowano jeszcze Taja o takiej wadze).
