Mikołaj Rej: Różnice pomiędzy wersjami
(redakcja (co)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{redakcja}} |
|||
{{cytat|I niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy swe gęsi oraz kaczki mają.|'''Mikołaj Rej''' o polskim rolnictwie}} |
{{cytat|I niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy swe gęsi oraz kaczki mają.|'''Mikołaj Rej''' o polskim rolnictwie}} |
||
| ⚫ | '''Mikołaj Rej''' (ur. [[4 lutego]] [[1505]] w |
||
* funkcję plebana, |
|||
* szpinak, |
|||
* okulary z widokiem na [[morze]], |
|||
* spryskiwacz do okularów. |
|||
| ⚫ | '''Mikołaj Rej''' (ur. [[4 lutego]] [[1505]] w Żurawnie, zm. między [[8 września]] a [[5 października]]<ref>Prawdopodobnie [[4 października]]</ref> [[1569]] w Rejowcu) – znany przedstawiciel umiarkowanego odłamu ruchu TKM. Zasłynął z twardej i nieustępliwej walki o wizerunek [[Polska|Polski]] na świecie, jako kraju wiodącego w dziedzinie hodowli drobiu. Żył w czasach odrodzenia i dlatego musiał zostać prawdziwym [[człowiek]]iem renesansu. Pomimo tego, że kochał [[polityka|politykę]], zatracił się w wynalazczości, przez co wynalazł m.in. funkcję plebana. |
||
Mikołaj Rej znany również jako ojciec [[Literatura polska|literatury |
Mikołaj Rej, znany również jako ojciec [[Literatura polska|literatury w Polsce]], jako pierwszy zajął się obnażaniem wszelakiego polskiego bezsensu i założył pierwszego renesansowego bloga Figliki.pl, którego redagował (o zgrozo!) w [[Język polski|języku polskim]], a jak wiadomo, w tym czasie Polska leżała w granicach Cesarstwa Rzymskiego. |
||
cesarstwa Rzymskiego. |
|||
W młodości Rej nie przejawiał zainteresowań naukom gdyż w całości poświecił się swojej pasji tropieniu bezsensu w polskiej rzeczywistości 16 wieku. |
|||
Nie uszło jego uwadze iż księża odprawiają msze w dziwnym języku którego ani oni ani żaden wierny nie rozumie. |
|||
W późniejszych latach pasja przerodziła się w obsesję która zaowocowała spaleniem drewnianego kościoła. |
|||
Rej na swoim blogu często i gęsto publikował zaobserwowane przez siebie nonsensy: |
|||
== Twórczość == |
|||
JAKO ŻONA NA POGRZEBIE OMDLAŁA - traktuje o aktorskich zdolnościach polaków. |
|||
W młodości nie przejawiał zainteresowania [[Nauka|nauką]], gdyż w całości poświęcił się swojej pasji – tropieniu bezsensu w polskiej rzeczywistości XVI wieku. Nie uszło jego uwadze, iż księża odprawiają msze w dziwnym języku, którego ani oni, ani żaden wierny nie rozumie. W późniejszych latach pasja przerodziła się w obsesję, która zaowocowała spaleniem drewnianego [[Kościół (budynek)|kościoła]]. Na swoim blogu często i gęsto publikował swoje dzieła: |
|||
* {{t|„Jako żona na pogrzebie omdlała”}} aktorskie zdolności Polaków; |
|||
* {{t|„Baba, co w pasyją płakała”}} płacz kobiety nad ukochanym osiołkiem, o którym przypomniał jej śpiew proboszcza; |
|||
* {{t|„Mieszczanie, co się spowiedali”}} ludzie nie zawsze gardzą kapłanami; |
|||
* {{t|„Polakowi kucharza obiesili”}} okoliczności powstania pierwszego programu o gotowaniu; |
|||
| ⚫ | |||
* {{t|„Do tego, co czytał”}} lepiej pisać blog, niż wierzyć w Boga. |
|||
Twórczość Reja, którą celowo pomijali i cenzurowali w czasach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u]], nie jest szczególnie znana pospólstwu. Tajne akta nonsensu, jakie zdobył w ciągu życia, umieścił w innych swoich dziełach takich jak: |
|||
MIESZCZANIE, CO SIĘ SPOWIEDALI - o tym jak to kobity czasem i kapłanem nie gardzą ubogim. |
|||
| ⚫ | |||
POLAKOWI KUCHARZA OBIESILI - o tym jak powstał pierwszy program o gotowaniu. |
|||
| ⚫ | |||
* {{t|„Żywot człowieka poćciwego”}} kiedy zmienić stan cywilny, a kiedy chodzić samemu swoimi ścieżkami i o prawie w Polsce które określił tymi słowami:<br />''Prawo jest jak pajęczyna: bąk się przebije, a na muchę wina.''<br /> |
|||
DO TEGO, CO CZYTAŁ - o tym że lepiej pisać bloga niż wieżyc w katolickiego Boga. |
|||
Twórczość Reja celowo pomijana i cenzurowana w III Rzeczypospolitej Katolickiej nie jest szczególnie znana pospólstwu. |
|||
Tajne acta nonsensu jakie Rej zdobył w ciągu życia umieścił w innych swoich dziełach takich jak: |
|||
| ⚫ | |||
== Ciekawostki == |
|||
"Urzędnik, wójt, szołtys, pleban, |
|||
| ⚫ | Znany był także z tego, że pisał się z Nagłowic, gdyż jedynie tam potrafiono przyrządzać mu jego ulubione [[Jedzenie|danie]] – tur w sosie własnym:<br />''Już to wżdy jako tako, kiedy pieczyste albo co w rosole, co by miało być na jednej misie, iż to różno rozłożą, iż będzie gęś na inszej misie, tur na inszej, także też mięso albo cietrzew na inszej.'' |
||
Z tych każdy chce być nad nim pan. |
|||
Temu daj gęś, temu kokosz... |
|||
| ⚫ | |||
inne dzieło "Żywot człowieka poćciwego" - ewangelia o tym kiedy się hajtać a kędy dalej swe koła toczyć i o prawie w Polsce które określił: |
|||
"Prawo jest jak pajęczyna: bąk się przebije, a na muchę wina." |
|||
Rej znany był z tego ze pisał się z Nagłowic gdyż jedynie tam potrafiono przyrządzać mu jego ulubione danie Tur w sosie własnym: |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 22:12, 13 paź 2012
I niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy swe gęsi oraz kaczki mają.
- Mikołaj Rej o polskim rolnictwie
Mikołaj Rej (ur. 4 lutego 1505 w Żurawnie, zm. między 8 września a 5 października[1] 1569 w Rejowcu) – znany przedstawiciel umiarkowanego odłamu ruchu TKM. Zasłynął z twardej i nieustępliwej walki o wizerunek Polski na świecie, jako kraju wiodącego w dziedzinie hodowli drobiu. Żył w czasach odrodzenia i dlatego musiał zostać prawdziwym człowiekiem renesansu. Pomimo tego, że kochał politykę, zatracił się w wynalazczości, przez co wynalazł m.in. funkcję plebana.
Mikołaj Rej, znany również jako ojciec literatury w Polsce, jako pierwszy zajął się obnażaniem wszelakiego polskiego bezsensu i założył pierwszego renesansowego bloga Figliki.pl, którego redagował (o zgrozo!) w języku polskim, a jak wiadomo, w tym czasie Polska leżała w granicach Cesarstwa Rzymskiego.
Twórczość
W młodości nie przejawiał zainteresowania nauką, gdyż w całości poświęcił się swojej pasji – tropieniu bezsensu w polskiej rzeczywistości XVI wieku. Nie uszło jego uwadze, iż księża odprawiają msze w dziwnym języku, którego ani oni, ani żaden wierny nie rozumie. W późniejszych latach pasja przerodziła się w obsesję, która zaowocowała spaleniem drewnianego kościoła. Na swoim blogu często i gęsto publikował swoje dzieła:
- Szablon:T aktorskie zdolności Polaków;
- Szablon:T płacz kobiety nad ukochanym osiołkiem, o którym przypomniał jej śpiew proboszcza;
- Szablon:T ludzie nie zawsze gardzą kapłanami;
- Szablon:T okoliczności powstania pierwszego programu o gotowaniu;
- Szablon:T chłop żywemu nie przepuści, chyba że na żonę się połasi;
- Szablon:T lepiej pisać blog, niż wierzyć w Boga.
Twórczość Reja, którą celowo pomijali i cenzurowali w czasach PRL-u, nie jest szczególnie znana pospólstwu. Tajne akta nonsensu, jakie zdobył w ciągu życia, umieścił w innych swoich dziełach takich jak:
- Szablon:T wskazówka, co robić, np. komu dawać łapówki i w jakiej ilości (obowiązuje do dziś):
Urzędnik, wójt, szołtys, pleban,
z tych każdy chce być nad nim pan.
Temu daj gęś, temu kokosz...
- Szablon:T kiedy zmienić stan cywilny, a kiedy chodzić samemu swoimi ścieżkami i o prawie w Polsce które określił tymi słowami:
Prawo jest jak pajęczyna: bąk się przebije, a na muchę wina.
Ciekawostki
Znany był także z tego, że pisał się z Nagłowic, gdyż jedynie tam potrafiono przyrządzać mu jego ulubione danie – tur w sosie własnym:
Już to wżdy jako tako, kiedy pieczyste albo co w rosole, co by miało być na jednej misie, iż to różno rozłożą, iż będzie gęś na inszej misie, tur na inszej, także też mięso albo cietrzew na inszej.
Założył również miasto, nazwane od herbu swojego Oksza, co znaczy Siekierka – przydomek pradziada Reja, który był kombatantem w wojnie z Krzyżakami.
Przypisy
- ↑ Prawdopodobnie 4 października
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.
