Szablon:Pojedynki: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Pojedynki/schemat |
{{Pojedynki/schemat |
||
|Art1czytaj= |
|Art1czytaj=Ojciec Pio |
||
|Art2czytaj= |
|Art2czytaj=Święty Guinefort |
||
|Art1='''[[Ojciec Pio]]''' (ur. [[25 maja]] [[1887]], zm. [[23 września]] [[1968]]) – postać otaczająca nas na co dzień. Potrafi gotować makaron stopą, a ponadto bulgocze. Ma wrotki na koturnach. W czasach młodości mawiał: ''nie dam cukierka temu, kto potrzebuje środków przeczyszczających''. Ojciec Pio ponadto: |
|||
|Art1=[[Plik:M60rambo.jpg|150px|left|W broni bohaterów nie kończy się amunicja a przy strzałach nie wylatują łuski]] |
|||
* Ma słodkie łzy. |
|||
'''[[Teoria filmowej rzeczywistości]]''' opiera się na tym, że w filmach pokazana jest całkowita prawda o zależnościach świata rzeczywistego. Naukowcy po wielu latach studiowania tysięcy filmów sensacyjnych doszli do zaskakujących rezultatów. Po latach doskonaleń, naukowcy opublikowali pełną listę schematów na których opiera się życie filmowych bohaterów. |
|||
* Wyciera ręce w kafelki. |
|||
* Bez problemu rozmawia na [[Gadu-Gadu]] z ludźmi, którzy go zablokowali. |
|||
* Kiedy boli Cię głowa, to dlatego że on siedzi w mózgu i stuka młoteczkiem. |
|||
* Śpi 25 godzin na dobę. |
|||
* Ma białą krew. |
|||
* Nie lubi lodów. |
|||
* Reklamuje kożuchy z [[Auchan]]. |
|||
* Jest babcią własnej matki. |
|||
* Odkrył wzór na mydło. |
|||
* Trzepie dywany paznokciem. |
|||
'''Życiowe prawa :''' |
|||
* Kiedy zgasisz światło w sypialni, wszystko wokół ciebie będzie świetnie widoczne, tylko lekko niebieskawe. |
|||
* Większość psów (i innych zwierząt domowych) jest nieśmiertelna. |
|||
* Podczas dowolnego dochodzenia koniecznie musi być odwiedzony lokal ze striptease'm. |
|||
* Jeśli ścigasz kogoś po ulicy, niezależnie od pory roku, natkniesz się na paradę z okazji dnia św. Patryka. |
|||
|Ankieta=<poll> |
|Ankieta=<poll> |
||
Który artykuł wybierasz? |
Który artykuł wybierasz? |
||
Ojciec Pio |
|||
Teoria filmowej rzeczywistości |
|||
Święty Guinefort |
|||
Zwiastun filmowy |
|||
</poll> |
</poll> |
||
|Art2=[[Plik:dog_head.jpg|right|150px|No... jakoś tak...]] |
|||
|Art2='''[[Zwiastun filmowy]]''' – nieodzowna część przemysłu [[film]]owego, dla przeciętnego widza zapadająca w pamięć nie mniej niż sam film. W dużej mierze dzięki niemu dzieło filmowe może zrekompensować swój budżet, niezależnie, czy wynosi on $300 dla produkcji kina klasy Z, czy $300.000.000 dla światowych superprodukcji. |
|||
'''[[Święty Guinefort]]''' (ur. ok. 1250 w Villeneuve-des-Dombes, zm. ???) – [[Francja|francuski]] [[pies domowy|święty]] krótkowłosy Kościoła katolickiego. Ślinił się bardziej od Tomasza Becketa, a uśmiechem bił na głowę Medarda z Noyon. Oprócz tego cechował się większą liczbą kończyn krocznych z urządzeniem merdającym na zadzie, którym, w przeciwieństwie do innych świętych, często się posługiwał. Jest patronem zjadaczy kości, pełnej miski oraz umerdanych [[ogon]]ów. |
|||
'''Żywot świętego-psiego''' |
|||
Zwiastuny posiadają kolosalne znaczenie dla marketingu – umiejętnie stworzony (według szablonu, gdyż musi być przewidywalny) zwiastun pozwala widzowi zdecydować, czy film będzie podobał mu się czy nie. Inne oczekiwania ma bowiem nastolatek grający na co dzień w [[World of Warcraft]], inne zaś 37-letnia niezamężna kobieta. Zwiastuny filmowe pozwalają również zarabiać twórcom muzyki, dla których utworzono oddzielny gatunek (tzw. [[muzyka zwiastunowa]]). Zastanawiające jest używanie identycznej ścieżki dźwiękowej, zwłaszcza w przypadku filmów fantasy – lecz tylko dla uważnego widza, gdyż twórca nie może się zastanawiać i liczyć pieniędzy z tantiem jednocześnie. |
|||
Guinefort nie słynął z jakiegoś szczególnie rygorystycznego trybu życia. Nie był pustelnikiem, nie spędził na słupie większości życia, nie biczował się. W jego krótkim życiu trudno wskazać momenty, gdy pisał traktaty, nauczał z ambony albo nadzorował budowę jakiejś [[kościół|świątyni]]. Z tego powodu często stanowił obiekt krytyki np. ze strony św. Tomasza, który nie mógł się pogodzić z siłą przebicia jego kultu. Był to zwykły pies, za młodu lubił ścigać [[kot]]y, gryźć kość w kącie komnaty i łasić do każdej otwartej dłoni. |
|||
''' Przewidywalność zwiastunów ''' |
|||
* Aby zwiastuny były przewidywalne (bardzo ważna jest w marketingu filmowym teoria makdonaldyzacji społeczeństwa), tworzy się je według szablonów. |
|||
* Ważne, by zwiastun choćby najbardziej dramatycznego filmu miał w sobie pozytywny akcent – widz nie może być narażony na ciągłe epatowanie smutkiem, gdyż nie pójdzie na premierę, zaś do kasy filmowej nie wpadnie kilka dodatkowych dolarów. |
|||
* Pożądane jest przedstawienie filmu jako ''światowej superprodukcji'' i ''światowego hitu''. |
|||
}} |
}} |
||
<noinclude>[[Kategoria:Szablony strony głównej]][[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude> |
<noinclude>[[Kategoria:Szablony strony głównej]][[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude> |
||
Wersja z 09:47, 1 kwi 2014
Ojciec Pio (ur. 25 maja 1887, zm. 23 września 1968) – postać otaczająca nas na co dzień. Potrafi gotować makaron stopą, a ponadto bulgocze. Ma wrotki na koturnach. W czasach młodości mawiał: nie dam cukierka temu, kto potrzebuje środków przeczyszczających. Ojciec Pio ponadto:
|
Który artykuł wybierasz? Zagłosuj poniżej. 0 0 Oddano już 0 głosów. poll-id 9D14A788E00DA965714D15FE0B4F47D9 |
 Święty Guinefort (ur. ok. 1250 w Villeneuve-des-Dombes, zm. ???) – francuski święty krótkowłosy Kościoła katolickiego. Ślinił się bardziej od Tomasza Becketa, a uśmiechem bił na głowę Medarda z Noyon. Oprócz tego cechował się większą liczbą kończyn krocznych z urządzeniem merdającym na zadzie, którym, w przeciwieństwie do innych świętych, często się posługiwał. Jest patronem zjadaczy kości, pełnej miski oraz umerdanych ogonów. Żywot świętego-psiego Guinefort nie słynął z jakiegoś szczególnie rygorystycznego trybu życia. Nie był pustelnikiem, nie spędził na słupie większości życia, nie biczował się. W jego krótkim życiu trudno wskazać momenty, gdy pisał traktaty, nauczał z ambony albo nadzorował budowę jakiejś świątyni. Z tego powodu często stanowił obiekt krytyki np. ze strony św. Tomasza, który nie mógł się pogodzić z siłą przebicia jego kultu. Był to zwykły pies, za młodu lubił ścigać koty, gryźć kość w kącie komnaty i łasić do każdej otwartej dłoni. |
Archiwum |
