Użytkownik:Bartd94/C:L4D2

Left 4 Dead 2 – cytaty

Wstęp do gry

• (Coach czyta instrukcje na kartce, jedząc czekoladkę Czekoladowy helikopter)

– Coach: „Czekać na oficjalne instrukcje.” Do dupy to czekanie.

– Ellis: Zabić wszystkich sukinsynów. To moje oficjalne intrukcje.

• (Coach uderza zainfekowanego w twarz)

– Kiedyś to była porządna okolica!

• (Cała czwórka wbiega po schodach do punktu ewakuacyjnego, z którego później zaczyna się pierwsza kampania)

– Coach (dyszy): Kto do diabła… organizuje punkt ewakuacyjny… na cholernym ósmym piętrze?

– Nick: Słuchaj, Coach! Może helikopter… może jest zrobiony z czekolady?

Dead Center

1: The Hotel

• (nieużywany)

– Coach: O, k… ruszki! Winda nie działa!

– Nick: Okruszki? Serio? Tak przeklinasz?

• (w windzie)

– Nick: Zasadniczo… nie powinno się korzystać z windy w czasie pożaru. Ale to może nie dotyczyć zombie apokalipsy.

• (w windzie)

– Ellis: Jestem Ellis, ale niektórzy mówią mi El. Ale wolę Ellis, bo El brzmi jak imię dla dziewczyny. Ale jak chcecie, możecie mówić El.

2: The Streets

• (w saferoomie)

– Ellis: O, jest taki sklep z bronią w drodze do centrum handlowego. Co powiecie na małą wizytę?

– Nick: Mam wrażenie, że mieszkanie tutaj w końcu zaczyna się opłacać.

– Coach: Drogi panie, nie sądzę, by podobało mi się twoje podejście.

• (w sklepie z bronią)

– Nick: To jak sklep ze słodyczami dla dorosłych.

• – Nick: Mam zakaz posiadania broni… Mam nadzieję, że nikomu to nie przeszkadza?

3: The Mall

• (w saferoomie)

– Coach: Wszyscy, chodźcie tutaj, pomódlmy się. Dobry Boże, przeprowadź nas przez ten czas próby w tym centrum. I proszę cię, Boże… niech stoisko z jedzeniem będzie całe.

– Ellis: Amen.

– Rochelle: Boże, miej litość dla Coacha i oszczędź stoisko z jedzeniem.

• – Coach: Biedne stoisko z żarełkiem było bez szans.

• – Nick: Jeśli ktoś zobaczy sklep z odzieżą męską, niech da mi znać. Mam krew na garniturze.

4: The Atrium

• (w saferoomie)

– Nick: Kim do diabła jest Jimmy Gibbs Jr.?

– Coach: Jimmy Gibbs!

– Nick: Robi mi się niedobrze, gdy patrzę na jego gębę.

– Coach: Uwierz mi – tutaj? Jest tak sławny jak… Elvis! Albo prezydent!

– Nick: Serio? Bo wygląda jak dupek.

– Coach: Ruszaj dupę, Nick.

• (w saferoomie)

– Rochelle: Ktoś wie co to za wyścigowy koleś?

– Ellis: To tylko najlepszy kierowca samochodów seryjnych w dziejach. Poczytałabyś jakąś książkę.

– Rochelle: Jimmy Gibbs Jr… Jeeej.

– Ellis: Gdyby prawa natury na to pozwalały, chciałbym urodzić jego dzieci.

– Rochelle: Amen!

The Passing

1: The Riverbank

• (nowi Ocaleni rozmawiają ze starymi – tutaj Zoey)

– Ellis: Hej, cześć. Cześć… Siemka. Piękną pogodę… dzisiaj mamy. O Boże, jestem zbyt skrępowany, żeby z nią gadać, niech ktoś inny to zrobi.

– Coach: Zabijałeś zombie bite dwa dni, chłopcze, możesz zagadać do dziewczyny.

– Zoey: Będziecie musieli dostać się na drugą stronę mostu, wtedy będziemy mogli wam pomóc.

– Coach: Chłopiec mówi „dziękuję”.

– Ellis: Coach, no weź!

• (rozmowa z Francisem)

– Nick: Mówię ci to ostatni cholerny raz, opuść ten cholerny most, żebyśmy mogli przejechać cholernym samochodem na drugą stronę, tłusta małpo w kamizelce!

– Francis: Wal się, pułkowniku Sanders!

• (po wejściu do sklepu z bronią – jeżeli na moście był Francis)

– Nick: Czekajcie, wrócę tam i zastrzelę tego osła w kamizelce.

– Coach: Nick, ogarnij się.

• (przy dotarciu na miejsce wesela)

– Coach: Ktoś widzi tort weselny?

• (widząc Witch-pannę młodą)

– Nick: Ostrożnie, widywałem już takie panny młode.

– Coach: Mam nadzieję, że nie kręci się tu Tank w smokingu.

• – Nick: Weselna muzyka i panna młoda płacząca sama przy ołtarzu. To przywołuje złe wspomnienia.
• – Nick: Ciężko sprać krew z sukni ślubnej. Nie pytajcie mnie, skąd to wiem.

• (zaglądając do namiotu)

– Coach: Broń w tych tutaj namiotach. Ale kurde, zero ciacha.

2: The Underground

• (w saferoomie)

– Ellis: Ech, wciąż trzymam się nadziei, że dojedziemy gdzieś, gdzie nie ma zombiaków.

– Rochelle: Ech, ja tylko trzymam się nadziei, że się jutro obudzę.

– Coach: Ludzie, ja trzymam się nadziei, że trafimy na otwartego Burger Tanka.

– Nick: Mniejsza.

• – Coach: Od tego biegania zgubiłem chyba z pięć funtów.

– Rochelle: Cóż, każdy, kto przejdzie przez to gówno będzie w świetnej formie.

• – Coach: Właśnie do mnie dotarło, że w tym bieganiu, wspinaniu i walczeniu nie miałem czasu na szamę.

– Rochelle: Wyglądasz dobrze.

• – Rochelle: Musimy się zmotywować. Jak by się tu zmotywować… Coach. Jak dojedziemy do Nowego Orleanu, to zwiedzimy muzeum cheeseburgerów.

– Coach: O, duszą już tam jestem.

– Rochelle: Ellis, słyszałam, że w Nowym Orleanie jest muzeum seryjnych samochodów.

– Ellis: Wynosimy się stąd, o tak!

– Rochelle: Nick, tam jest-

– Nick: Ta, nie, w porządku, w porządku.

• – Coach: Nick, powiedz mi, że nie cieszysz się na myśl o tej wycieczce pod rzeką.

– Nick: Nie cieszę się na myśl o tej wycieczce pod rzeką.

– Coach: Nick, człowieku, musisz się jakoś rozweselić. I tak nie mamy wielkiego wyboru.

– Nick: Coach, to dziura. O, wybacz, historyczna dziura. Pod rzeką.

(alternatywnie, jeśli na moście był Francis)

– Nick: Dobra, masz rację. A wiesz co? Cieszę się na myśl walnięcia w gębę tego motocyklowego skurczybyka.

– Coach: Tak trzymać, Nick. Bądź pozytywny. Może uda ci się powybijać mu wszystkie zęby.

• – Nick: Ta wycieczka pod rzeką, kto się zakłada, że będzie tam brudno jak cholera?

– Coach: Co ty, Nick, boisz się jednego małego zarazka?

– Nick: Jeden mały zarazek właśnie sprzątnął całą ludzkość, Coach, więc tak.

• (jeżeli na moście był Francis)

– Nick: Więc znajdujemy tą historyczną sekcję. Wbijamy się pod rzekę. A potem kopiemy dupę tego motocyklisty, okej?

– Coach: Nick, synu. Sądzę, że mamy większe zmartwienia.

• – Coach: Słyszałem, że ta wycieczka pod rzeką to całkiem niezła. Bardzo edukacyjna.

– Nick: Okej, daj mi to sprostować. To tunel… pod rzeką. Co nie?

– Coach: Ta, pod rzeką.

– Nick: I to ma mnie nauczyć czego właściwie?

– Coach: A, historyczny szajs. Skąd mam wiedzieć, nawet tam nie byłem.

• (przy salonie tatuażu)

– Coach: Mam ten. I ten. Kurde, mam większość z nich.

– Rochelle: Gdzie?

– Coach: Kurde, dość nisko.

– Rochele: Błagam, niech to będzie kostka, niech to będzie kostka.

• (widząc walizkę z pieniędzmi i bronią)

– Coach: (śpiewa) Suitcase full of pistols and mo-nay…

• (na trasie wycieczki)

– Coach: Ludzie, patrzcie na te… eee… o, człowieku, ta wycieczka jest do dupy.

– Nick: Ta. Tunel. Masz rację Coach, tak wielką rację. Historia ożywa.

– Coach: O, zamknij się, Nick.

• (widząc tabliczkę „Faza 2”)

– Coach: Faza druga w 2010? Kurna, faza pierwsza nieskończona.

– Ellis: Nie wiem dlaczego, ale sądziłem, że przynajmniej będzie się można tu czymś przejechać czy coś…

• (w ściekach)

Coach: Dobra, przebierać nogami. Chyba, ze Nick chce się potaplać.

• – Nick: To tylko kanał burzowy, to tylko kanał burzowy.

– Coach: Nick, zmierz się z tym. Łazimy w gównie.

– Nick: Dam tysiąc dolców temu, kto weźmie mnie na barana.

• – Rochelle: Hej, Nick! Bitwa na chlapanie!

– Nick: Nawet się NIE WAŻ.

• – Ellis: Ej, Nick, masz kupę na ramieniu.

– Nick: Nienawidzę cię, Ellis!

– Ellis: Hm, ja cię w sumie dalej lubię, Nick.

3: The Port

• (w saferoomie)

(jeżeli na moście był Francis)

– Coach: Nie ufałbym temu motocykliście. Już pewnie od dawna go tam nie ma.

– Ellis: Eee, wyglądał na spoko gościa.

– Coach: Założę się, że jak tylko poszliśmy, to ukradł [samochód] Jimmy'ego Gibbsa.

– Ellis: Zabiję go. Zabiję go. Przyjaciele, przed nami nowe zadanie. Musimy dopaść i zabić tego motocyklistę.

– Rochelle: Dzięki, Coach.

(jeżeli na moście była Zoey)

• – Ellis: No i co myślicie, jak wyglądam?

– Nick: Jakbyś się czołgał przez kanał ściekowy.

– Ellis: Masz kupę na ramieniu, Nick.

– Nick: Nawet tam nie spojrzę./Yyy… S-s-sam ją tam położyłem.

• – Nick: Więc znowu spotkamy tę dziewczynę, jak jej tam było… Zoey?

– Ellis: Wiesz co? Nie musisz mi przypominać, Nick. I tak jestem już kłębkiem nerwów.

– Nick: O co się denerwujesz? Miałeś swoją szansę i gówno zrobiłeś. Teraz możesz popatrzeć, jak Nick bierze sprawy w swoje ręce.

– Rochelle: Nie słuchaj go, Ellis, jest po prostu zazdrosny./Nick, jako jedna z dwóch żyjących kobiet na Ziemi mogę z całą pewnością zaświadczyć, że połowa kobiet na świecie cię nienawidzi.

– Nick: No co, jestem przystojny. Co tu dużo mówić?