Ludzka stonoga: Różnice pomiędzy wersjami
Znacznik: edytor źródłowy |
M (→Ciekawostki) Znacznik: edytor źródłowy |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* Film stosuje życiową zasadę „nie wszyscy muszą być inteligentni”, np. Katsuro zamiast zabić doktora, odgryzł mu ucho i wbił skalpel w stopę. |
* Film stosuje życiową zasadę „nie wszyscy muszą być inteligentni”, np. Katsuro zamiast zabić doktora, odgryzł mu ucho i wbił skalpel w stopę. |
||
* Policjant zamiast zareagować patrzy się przez kilka minut na martwego kolegę w basenie. |
* Policjant zamiast zareagować patrzy się przez kilka minut na martwego kolegę w basenie. |
||
* Lindsay zamiast uciekać i iść po pomoc |
* Lindsay zamiast uciekać i iść po pomoc zabiera ze sobą swoją koleżankę Jenny. |
||
[[Kategoria:Horror]] |
[[Kategoria:Horror]] |
Wersja z 19:20, 8 lip 2015
Szablon:Tfilm dla masochistów i przyszłych psychopatów. Tytułową ludzką stonogą jest trójka ludzi, którym jakiś wariat złączył układ pokarmowy. Większość widzów przy tym filmie niezrozumiale lubi jeść, bo albo są masochistami albo fetyszystami, ewentualnie wszystko naraz.
Fabuła
Dwie Amerykanki, Jenny i Lindsay, podróżują po Niemczech. Dziwnym zbiegiem okoliczność psuje się im samochód. Zamiast czekać na autostopie idą szukać pomocy w lesie, bo przecież może ktoś je zgwałcić i zamordować. A w przyjaznym lesie na pewno się to nie zdarzy! Zauważają jakąś chatkę i zamiast zwiewać – radośnie zmierzają do nieznajomego i proszą o pomoc! Na dodatek jakby nigdy nic wypijają sobie u niego wodę i zostają odurzone (to Amerykanki, czego się spodziewać…). Pan Heiter okazuje się lekarzem-fetyszystą, który rozdzielał bliźnięta syjamskie, a teraz chce połączyć jednym układem pokarmowym trójkę ludzi. Jednak kierowca ciężarówki nie pasuje, bo jest za gruby efekt nie podoba się doktorkowi. Zatem przyprowadza jakiegoś Japończyka dla symetrii i łączy ciała. Lindsay, jedyna z tej grupy, która ma jakiś mały rozumek, próbuje uciekać, jednak Heiter jest bardziej sprytny. Za karę umieszcza dziewczynę w środku i zmusza do jedzenia odchodów (kolejny fetysz?). W nocy ofiary krzyczą, Jenny cierpi na sepsę i już ogólnie po niej. Ale! To jeszcze nie koniec! Nagle pojawiają się dwaj policjanci, którzy szukają trzech zaginionych osób. I tu ponownie wkracza koincydencja, zaginionymi okazują się być części stonogi. Oczywiście nasz psychopata chce użyć ich jako części zamiennej za dziewczynę, lecz mimo jego całego szczęścia nie udaje mu się.
Trójka więźniów próbuje uciec, ale oczywiście nie udaje mi się. Japończyk popełnia samobójstwo i dyktuje swój testament po japońsku, chociaż i tak nikt nie zapisuje, głównie dlatego, że nie rozumieją. Policjanci wracają. Pierwszy słyszy strzał i leci ratować swojego nie-tylko-kolegę, ale ten dogorywa. W odwecie zabija doktorka, zostając przy tym postrzelony. Lindsay zostaje sama w domu połączona z martwymi towarzyszami. Wszyscy żyją długo i szczęśliwie przy akompaniamencie wesołej muzyczki rodem z disco polo... a nie, nie ta kartka.
Ciekawostki
- Woda potrafi magicznie zwiększyć swoją objętość, szklanka, która była pusta w jakiś tajemniczy sposób staje się do połowy pełna.
- Film stosuje życiową zasadę „nie wszyscy muszą być inteligentni”, np. Katsuro zamiast zabić doktora, odgryzł mu ucho i wbił skalpel w stopę.
- Policjant zamiast zareagować patrzy się przez kilka minut na martwego kolegę w basenie.
- Lindsay zamiast uciekać i iść po pomoc zabiera ze sobą swoją koleżankę Jenny.