The Pretty Reckless: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M Znacznik: edytor źródłowy |
M Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
{{SDU/wstawka|2015-10-29}} |
|||
| ⚫ | |||
== Historia == |
== Historia == |
||
Szesnastoletnia wówczas [[Taylor Momsen|Taylor]] wymyśliła sobie, że założy własny zespół. Miała już nazwę, wytwórnię też |
Szesnastoletnia wówczas [[Taylor Momsen|Taylor]] wymyśliła sobie, że założy własny zespół. Miała już nazwę, wytwórnię też znalazła, gdy nagle ta chamsko narzuciła jej nazwę. Gdyby nie to narzucenie, z pewnością zespół nazywałby się „The Reckless”, ale nie, wytwórnia musiała wtrynić tam jeszcze „Pretty”. Tejlor szybko znalazła też pomagierów (tudzież muzyków<ref>Których później wyrzuciła z zespołu/sami odeszli i znalazła sobie innych</ref>). Nagrali kilka kawałków, złożyli ją w EPkę, a kilka miesięcy później wydali swój pierwszy album. |
||
== Członkowie zespołu == |
== Członkowie zespołu == |
||
=== Obecni członkowie === |
=== Obecni członkowie === |
||
* |
* '''Taylor Momsen''' – głównowodząca i założycielka zespołu, pisze teksty i śpiewa. Jedyna kobieta w zespole; |
||
* |
* '''Ben Phillips''' – wraz z [[Taylor Momsen|Tejlor]] pisze teksty, trochę śpiewa, trochę gra na gitarze. Jest w zespole od [[2010]] roku; |
||
* |
* '''Mark Damon''' – właściwie nic nie robi oprócz grania na gitarze basowej. W zespole od 2010 roku |
||
* |
* '''Jamie Perkins''' – najniższy w zespole, tak samo nic nie robi, podobnie jak Mark, z tym, że gra na perkusji. |
||
=== Byli członkowie === |
=== Byli członkowie === |
||
* |
* '''John Secolo, Matt Chiarelli, Nick Carbone''' – zanim zdążyli cokolwiek coś nagrać, już odeszli, lub Tejlor wyrzuciła ich z zespołu. |
||
== Albumy == |
== Albumy == |
||
* |
* '''The Pretty Reckless (EP)''' – pierwsza EP. Ze względu na brak pomysłu na nazwę nadano tej EPce nazwę zespołu. Trwa zaledwie 14 minut; |
||
* |
* '''[[Light Me Up]]''' (''Oświeć mnie'') – pierwszy longplay. Mimo tytułu wcale nie mówi on o oświeceniu. Trwa trochę ponad 34 minuty; |
||
* |
* '''Hit Me Like a Man''' (''Uderz mnie jak mężczyzna'') – druga EP. Już trochę dłuższa od poprzedniej, bo trwa nie 14 minut, a prawie 20 <ref>Gdyby jeszcze nagrali sekundę dłużej jedną piosenkę, byłoby 20 minut</ref>. Lekkomyślni nagrywają „w kratkę” i co drugi album nagrywają jakąś EPkę. Znajdziemy tutaj dwa stare kawałki z poprzedniej płyty w wersji live (koncertowej, rzecz jasna) i trzy nowe; |
||
* |
* '''[[Going to Hell]]''' (''Idąc do [[Piekło|piekła]]'') – wreszcie album o tytule chociaż trochę mówiącym o zawartości. Najdłuższa płyta<ref>Nie, nie chodzi tu o długość płyty CD w centymetrach, durniu!</ref> jak dotąd, trwa 45 minut i zawiera najwięcej piosenek spośród wszystkich płyt i EPek. |
||
== Single == |
== Single == |
||
* |
* '''Make Me Wanna Die''' (''Sprawiasz, że chcę umrzeć'') – singiel, który mimo tego, że jest singlem, jest na płycie ''Light Me Up''. Nie opowiada on o oświeceniu, a o tym, że ktoś sprawia, że Tejlor chce umrzeć; |
||
* |
* '''Miss Nothing''' – kolejny singiel będący na płycie ''Light Me Up''. Kolejny niemówiący o oświeceniu (a taki właśnie jest tytuł płyty, z której ten singiel pochodzi). Mówi zaś o tym, że poniekąd Tejlor jest arogancka, lekceważona, puszczalska, zwiedziona, androgyniczna itd.; |
||
* |
* '''Just Tonight''' (''Właśnie tej nocy'') – singiel opowiada o tym, że właśnie tej nocy Tejlor gdzieś zostanie; |
||
* |
* '''Kill Me''' (''Zabij mnie'') – no, wreszcie jakiś „niepłytowy” singiel. Opowiada o nudnym życiu i wstawaniu samemu; |
||
* |
* '''Going to Hell''' (''Idąc do piekła'') – singiel z płyty o tym samym tytule. O dziwo, nie opowiada o pójściu do piekła, tylko '''za co''' Tejlor do niego pójdzie; |
||
* |
* '''Heaven Knows''' (''Niebiosa wiedzą'') – mówi o tym, że niebiosa wiedzą, że nasze miejsce jest głęboko pod ziemią, i że kilka osób siedzi z tyłu z workiem [[Marihuana|zioła]], a gdy się wsłuchamy, usłyszymy ich płacz; |
||
* |
* '''Messed Up World''' (''Popieprzony świat'') – piosenka z tekstem niczym o [[burdel]]u, i o popieprzonym świecie; |
||
* |
* '''Fucked Up World''' (''Popier{{cenzura3}}y Świat'') – to samo, co wyżej, tylko ze zmienionym (uwaga!) aż jednym słowem. Taki odgrzewany, stary kotlet; |
||
* |
* '''House on a Hill''' (''Dom na wzgórzu'') – ta piosenka wcale nie opowiada o domu na wzgórzu. Opowiada zaś ona… właśnie, o czym ona opowiada? |
||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 16:18, 5 lis 2015
The Pretty Reckless (pol. Prawie lekkomyślny) – amerykański zespół rockowy z Nju Jork założony w 2009 roku przez blondwłosą Taylor Momsen.
Historia
Szesnastoletnia wówczas Taylor wymyśliła sobie, że założy własny zespół. Miała już nazwę, wytwórnię też znalazła, gdy nagle ta chamsko narzuciła jej nazwę. Gdyby nie to narzucenie, z pewnością zespół nazywałby się „The Reckless”, ale nie, wytwórnia musiała wtrynić tam jeszcze „Pretty”. Tejlor szybko znalazła też pomagierów (tudzież muzyków[1]). Nagrali kilka kawałków, złożyli ją w EPkę, a kilka miesięcy później wydali swój pierwszy album.
Członkowie zespołu
Obecni członkowie
- Taylor Momsen – głównowodząca i założycielka zespołu, pisze teksty i śpiewa. Jedyna kobieta w zespole;
- Ben Phillips – wraz z Tejlor pisze teksty, trochę śpiewa, trochę gra na gitarze. Jest w zespole od 2010 roku;
- Mark Damon – właściwie nic nie robi oprócz grania na gitarze basowej. W zespole od 2010 roku
- Jamie Perkins – najniższy w zespole, tak samo nic nie robi, podobnie jak Mark, z tym, że gra na perkusji.
Byli członkowie
- John Secolo, Matt Chiarelli, Nick Carbone – zanim zdążyli cokolwiek coś nagrać, już odeszli, lub Tejlor wyrzuciła ich z zespołu.
Albumy
- The Pretty Reckless (EP) – pierwsza EP. Ze względu na brak pomysłu na nazwę nadano tej EPce nazwę zespołu. Trwa zaledwie 14 minut;
- Light Me Up (Oświeć mnie) – pierwszy longplay. Mimo tytułu wcale nie mówi on o oświeceniu. Trwa trochę ponad 34 minuty;
- Hit Me Like a Man (Uderz mnie jak mężczyzna) – druga EP. Już trochę dłuższa od poprzedniej, bo trwa nie 14 minut, a prawie 20 [2]. Lekkomyślni nagrywają „w kratkę” i co drugi album nagrywają jakąś EPkę. Znajdziemy tutaj dwa stare kawałki z poprzedniej płyty w wersji live (koncertowej, rzecz jasna) i trzy nowe;
- Going to Hell (Idąc do piekła) – wreszcie album o tytule chociaż trochę mówiącym o zawartości. Najdłuższa płyta[3] jak dotąd, trwa 45 minut i zawiera najwięcej piosenek spośród wszystkich płyt i EPek.
Single
- Make Me Wanna Die (Sprawiasz, że chcę umrzeć) – singiel, który mimo tego, że jest singlem, jest na płycie Light Me Up. Nie opowiada on o oświeceniu, a o tym, że ktoś sprawia, że Tejlor chce umrzeć;
- Miss Nothing – kolejny singiel będący na płycie Light Me Up. Kolejny niemówiący o oświeceniu (a taki właśnie jest tytuł płyty, z której ten singiel pochodzi). Mówi zaś o tym, że poniekąd Tejlor jest arogancka, lekceważona, puszczalska, zwiedziona, androgyniczna itd.;
- Just Tonight (Właśnie tej nocy) – singiel opowiada o tym, że właśnie tej nocy Tejlor gdzieś zostanie;
- Kill Me (Zabij mnie) – no, wreszcie jakiś „niepłytowy” singiel. Opowiada o nudnym życiu i wstawaniu samemu;
- Going to Hell (Idąc do piekła) – singiel z płyty o tym samym tytule. O dziwo, nie opowiada o pójściu do piekła, tylko za co Tejlor do niego pójdzie;
- Heaven Knows (Niebiosa wiedzą) – mówi o tym, że niebiosa wiedzą, że nasze miejsce jest głęboko pod ziemią, i że kilka osób siedzi z tyłu z workiem zioła, a gdy się wsłuchamy, usłyszymy ich płacz;
- Messed Up World (Popieprzony świat) – piosenka z tekstem niczym o burdelu, i o popieprzonym świecie;
- Fucked Up World (Popier
y Świat) – to samo, co wyżej, tylko ze zmienionym (uwaga!) aż jednym słowem. Taki odgrzewany, stary kotlet; - House on a Hill (Dom na wzgórzu) – ta piosenka wcale nie opowiada o domu na wzgórzu. Opowiada zaś ona… właśnie, o czym ona opowiada?
