Piosenka Drwala: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (drb)
M (linki)
 
Linia 3: Linia 3:
'''Piosenka Drwala''' – piosenka i zarazem skecz grupy [[Monty Python]]a, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w [[1969]] dziewiątym odcinku serii.
'''Piosenka Drwala''' – piosenka i zarazem skecz grupy [[Monty Python]]a, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w [[1969]] dziewiątym odcinku serii.


Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak [[gender|tożsamość płciowa]], [[transwestytyzm]] czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez [[społeczństwo]] i ich rodziny. Opowiada on historię granego przez [[Michael Palin|Michaella Palina]] [[fryzjer]]a (w innej wersji – sprzedawcy ze [[sklep]]u [[zwierzęta|zoologicznego]]), który wyjawia klientowi, że tak naprawdę zawsze chciał być [[drwal]]em.
Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak [[gender|tożsamość płciowa]], [[transwestytyzm]] czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez [[społeczeństwo]] i ich rodziny. Opowiada on historię granego przez [[Michael Palin|Michaella Palina]] [[fryzjer]]a (w innej wersji – sprzedawcy ze [[sklep]]u [[zwierzęta|zoologicznego]]), który wyjawia klientowi, że tak naprawdę zawsze chciał być [[drwal]]em.


W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz staników, bujania się w damskich ciuchach po [[bar]]ach i tego, że bohater ''zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana mamusia'' (w innej wersji – ''tak jak jego kochany tatuś'').
W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz [[Biustonosz|staników]], bujania się w damskich ciuchach po [[bar]]ach i tego, że bohater ''zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana [[Matka|mamusia]]'' (w innej wersji – ''tak jak jego kochany [[Ojciec|tatuś]]'').


Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki i pończoszki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych [[Jajko|jaj]] i zgniłych [[Warzywo|warzyw]] – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach.
Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki i pończoszki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych [[Jajko|jaj]] i zgniłych [[Warzywo|warzyw]] – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach.

Aktualna wersja na dzień 15:35, 7 lip 2024

Śpiewamy!

Piosenka Drwala – piosenka i zarazem skecz grupy Monty Pythona, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w 1969 dziewiątym odcinku serii.

Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak tożsamość płciowa, transwestytyzm czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez społeczeństwo i ich rodziny. Opowiada on historię granego przez Michaella Palina fryzjera (w innej wersji – sprzedawcy ze sklepu zoologicznego), który wyjawia klientowi, że tak naprawdę zawsze chciał być drwalem.

W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz staników, bujania się w damskich ciuchach po barach i tego, że bohater zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana mamusia (w innej wersji – tak jak jego kochany tatuś).

Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki i pończoszki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych jaj i zgniłych warzyw – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach.