Józef Stalin

Plik:350px-Paper Stalin.jpg

Józef Stalin w 1944 roku p.n.e

Niech żyje nam Towarzysz Stalin,
co usta słodsze ma od malin.

Rosyjskie pozdrowienie

Główną przyczyną śmierci są urodziny

Złota myśl Józka

Józef Stalin (właśc. Józef Wissarionowicz Stalin, Josif Wissarionowicz Dżugaszwili, ur. 18 grudnia 1879 roku w Gori (Gruzja), zmarł 5 marca 1953 w Moskwie w niewyjaśnionych okolicznościach) – wódz i nauczyciel, zwany w niektórych kręgach „krjemlowskij nastawnik”, bądź po prostu „czerwony car”.

Zyskał sobie bezgraniczne oddanie nie tylko bliskich współtowarzyszy, ale również całych narodów CCCP i nie tylko. Dziękując niektórym z nich za wierną i oddaną służbę na dworze, wysyłał ich do różnych ośrodków rehabilitacyjnych, rozsianych po całym terytorium Związku Sowieckiego; jego słynne powiedzenia mówiło wdzięczność to taka psia choroba.

Dorobek naukowy

Pracował nad badaniem stanu umysłowego przeciętnego obywatela CCCP, dochodząc do wniosku i wysuwając tezę, iż myślenie jest wzmagane poprzez pracę, głód i zimno. Utworzył szereg sanatoriów w CCCP. Jednym z pierwszych było uzdrowisko na Wyspach Sołowieckich, a później jeszcze sławniejsze i o większej skuteczności leczenia najcięższych przypadków sanatorium i ośrodek rehabilitacji na Kołymie. Za swoje badania został odznaczony honorowym członkostwem Moskiewskiej Akademii Nauk.

Gospodarka ZSRR

Szybko również rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę pracę nad gospodarką narodową, a raczej jej uspołecznieniem, co niebawem zaowocowało masowym dobrobytem i śmiercią milionów obywateli CCCP z przejedzenia i rozpusty.

Aby zahamować proces destrukcji moralnej, nadał specjalne uprawnienia swojej tajnej policji, czyli NKWD (Narodnyj Komisarjat Wnutrjennyh Djel), w celu zapobiegania dalszej demoralizacji. Już w 1933 wprowadził roku wielki plan inicjatywy społecznej pod kryptonimem „wielka czystka”, zakończony całkowita klęską elementów aspołecznych i społecznych. W tym samym okresie rozpoczął organizowanie dotowanych przez państwo wycieczek do syberyjskich uzdrowisk i centrów narciarskich. 22 czerwca roku bolszewickiego 1941 stał się dniem żałoby.

Skutki

Tysiące bezbronnych sowieckich żołnierzy dostało się do niewoli, broniąc granic swojej ojczyzny. Józef jednak nie złamał ducha. Zamknąwszy się na 3 dni po ataku Niemiec na CCCP w swojej daczy w Kuncewie, modlił się dniem i nocą i leżał sierpem i młotem na dywanie o wsparcie Lenina. Oto stało się. Olśniony Stalin nakazał swej armii ani kroku wstecz. Wiedział, że Niemcy nie mogą mieć aż tak dużo naboi i że kiedyś muszą im się skończyć.

Bibliografia

• Wyd. Książka i Wiedza, Józef Stalin – krótki życiorys. Tomy I, II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, Warszawa 1943-49
• Wyd. Książka i Wiedza, Józef Stalin – krótki życiorys. Suplement Tomy I-VI, Warszawa 1950
• Wyd. Książka i Wiedza, Józef Stalin – krótki życiorys. Rozszerzony suplement kontemplacyjny. Tomy I-III, Warszawa 1951
• Wyd. Książka i Wiedza, Józef Stalin – krótki życiorys. Uzupełnienie, Warszawa 1951
  Ponadto:
  
• Wyd. Readers Digest, Józef Stalin – Poematy dygresyjne i pamflety, Warszawa 1952