Wąż kieszeniowy: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Wąż kieszeniowy''' (''Serpentis kieszenis'') - jeden z nielicznych gadów pasożytniczych. Jego naturalnym siedliskiem są miejsca, gdzie gromadzą się [[pieniądze]] - kieszenie, porfele, portmonetki, ale doskonale aklimatyzuje się w środowiskach elektronicznych (np. karty płatnicze oraz konta [[bank]]owe). Jest zwierzęciem silnie terytorialnym: do zadomowienia się potrzebuje pewnej przestrzeni życiowej (pustki na koncie), chociaż zdarzają się wyjątkowo silne osobniki, które potrafią zaatakować i pasożytować na niewielkiej przestrzeni - ich nosicielami są zwykle osobniki z gatunku skąpiec pospolity (''Sknerus vulgaris''). W miarę wzrostu kontrolowanego terytorium (czyli uszczuplania zasobów finansowych nosiciela) wąż kieszeniowy rośnie i staje się coraz bardziej agresywny. Po całkowitym wyeksploatowaniu nosiciela porzuca zajmowane terytorium: powraca jednak aby go bronić przed innymi wężami, kiedy tylko nosiciel zaczyna odbudowywać nadwyrężone zasoby. O zwyczajach godowych węży kieszeniowych wiadomo niewiele. Badacze przypuszczają, że rozmnażają się przez pączkowanie lub partenogenezę, gdyż jedyne zaobserwowane obyczaje społeczne przy spotkaniu dwóch osobników to rytualne walki w obronie terytorium (np. przy płaceniu za wspólny posiłek w [[restauracja|restauracji]]). Wąż kieszeniowy występuje na wszystkich kontynentach: lokalne zagęszczenia stwierdzono w [[Szkocja|Szkocji]], a w |
'''Wąż kieszeniowy''' (''Serpentis kieszenis'') - jeden z nielicznych gadów pasożytniczych. Jego naturalnym siedliskiem są miejsca, gdzie gromadzą się [[pieniądze]] - kieszenie, porfele, portmonetki, ale doskonale aklimatyzuje się w środowiskach elektronicznych (np. karty płatnicze oraz konta [[bank]]owe). Jest zwierzęciem silnie terytorialnym: do zadomowienia się potrzebuje pewnej przestrzeni życiowej (pustki na koncie), chociaż zdarzają się wyjątkowo silne osobniki, które potrafią zaatakować i pasożytować na niewielkiej przestrzeni - ich nosicielami są zwykle osobniki z gatunku skąpiec pospolity (''Sknerus vulgaris''). W miarę wzrostu kontrolowanego terytorium (czyli uszczuplania zasobów finansowych nosiciela) wąż kieszeniowy rośnie i staje się coraz bardziej agresywny. Po całkowitym wyeksploatowaniu nosiciela porzuca zajmowane terytorium: powraca jednak aby go bronić przed innymi wężami, kiedy tylko nosiciel zaczyna odbudowywać nadwyrężone zasoby. O zwyczajach godowych węży kieszeniowych wiadomo niewiele. Badacze przypuszczają, że rozmnażają się przez pączkowanie lub partenogenezę, gdyż jedyne zaobserwowane obyczaje społeczne przy spotkaniu dwóch osobników to rytualne walki w obronie terytorium (np. przy płaceniu za wspólny posiłek w [[restauracja|restauracji]]). Wąż kieszeniowy występuje na wszystkich kontynentach: lokalne zagęszczenia stwierdzono w [[Szkocja|Szkocji]], a w Polsce w okolicach [[Poznań|Poznania]] i [[Kraków|Krakowa]]. Największym półnaturalnym wrogiem węży w Polsce jest Wężojad Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. |
||
{{stubbio}} |
{{stubbio}} |
Wersja z 02:28, 28 mar 2007
Wąż kieszeniowy (Serpentis kieszenis) - jeden z nielicznych gadów pasożytniczych. Jego naturalnym siedliskiem są miejsca, gdzie gromadzą się pieniądze - kieszenie, porfele, portmonetki, ale doskonale aklimatyzuje się w środowiskach elektronicznych (np. karty płatnicze oraz konta bankowe). Jest zwierzęciem silnie terytorialnym: do zadomowienia się potrzebuje pewnej przestrzeni życiowej (pustki na koncie), chociaż zdarzają się wyjątkowo silne osobniki, które potrafią zaatakować i pasożytować na niewielkiej przestrzeni - ich nosicielami są zwykle osobniki z gatunku skąpiec pospolity (Sknerus vulgaris). W miarę wzrostu kontrolowanego terytorium (czyli uszczuplania zasobów finansowych nosiciela) wąż kieszeniowy rośnie i staje się coraz bardziej agresywny. Po całkowitym wyeksploatowaniu nosiciela porzuca zajmowane terytorium: powraca jednak aby go bronić przed innymi wężami, kiedy tylko nosiciel zaczyna odbudowywać nadwyrężone zasoby. O zwyczajach godowych węży kieszeniowych wiadomo niewiele. Badacze przypuszczają, że rozmnażają się przez pączkowanie lub partenogenezę, gdyż jedyne zaobserwowane obyczaje społeczne przy spotkaniu dwóch osobników to rytualne walki w obronie terytorium (np. przy płaceniu za wspólny posiłek w restauracji). Wąż kieszeniowy występuje na wszystkich kontynentach: lokalne zagęszczenia stwierdzono w Szkocji, a w Polsce w okolicach Poznania i Krakowa. Największym półnaturalnym wrogiem węży w Polsce jest Wężojad Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów.