Alfons (imię)

Znam lepsze historie niż niejeden alfons.

Jeden z polityków o Alfonsie.

Alfons – imię męskie pochodzenia germańskiego, powstałe ze złożenia członów al „cały” oraz funs „szybki, chętny, życzliwy”. W związku z tym, imię to było uznawane za godne najwyższych członków rodu. W XIXw. popularność jego spadła, spowodowane to było wystawieniem komedii Aleksandra Dumasa pt. „Monsieur Alphonse” i dziś imię to kojarzy się jednoznacznie.

Charakter

Alfons dużo myśli, lecz niewiele mówi. Rzadko ulega wpływowi innych ludzi, sam jednak wywiera na nich ogromne wrażenie i potrafi przekonać do swoich racji, jeśli już je wygłosi. Bywa, że autorytet uzyskuje siłą. Alfons rzadko bywa obiektywny. Jest nazbyt pewny siebie, często pyszny. Potrafi godzinami siedzieć nad zeszytem, zapisując swoje myśli, które zamierza wydać w formie książki.

Młodość i dojrzewanie

Od najmłodszych lat tyranizuje rodzinę, rzucając pluszowymi misiami, wylewając zupkę na nową sukienkę mamy, tylko po to, by otrzymać to, czego pragnie. Dzieci o tym imieniu często są nadpobudliwe, nie potrafią usiedzieć w miejscu, a nawet przebywać w jednym pomieszczeniu dłużej niż piętnaście minut. Mały Alfons nie jest lubiany przez rodzeństwo, ponieważ za swe przewinienia zwala winę na starszą siostrę czy brata, w czym pomaga mu urok osobisty i bezgraniczna miłość rodziców. Ulubioną zabawą Alfonsa jest budowanie wież z klocków, telewizorów i wszystkiego, co mają pod ręką i późniejsze wysadzanie tego za pomocą odrobiny karbidu. Skłonności te rozwija w późniejszym życiu zostając inżynierem lub wynalazcą. Alfons, jako przełożony nadal zwala winę za niepowodzenia na innych, bywa przy tym pamiętliwy i mściwy. Często zatraca różnicę pomiędzy fikcją a rzeczywistością i potrafi wmówić innym błędy, których nie popełnili.

Uczucia

Alfons rzadko okazuje uczucia. Z jego zachowania trudno wywnioskować czy kogoś lubi, czy nie. Sfera uczuć nie jest u niego zanadto rozwinięta, ponieważ skupia się na pracy i dążeniu do sławy. Wykorzystuje przy tym swoją niesamowitą intuicję, która pozwala mu na osiągnięcie wszystkiego, o czym zamarzy. Jest bardzo inteligentny, dlatego odstrasza osobników z IQ niższym niż 130.

Przyjaźń

Alfons przyjaźni się z osobami, które mogą mu pomóc w osiągnięciu kariery. Nie gardzą także tymi, dzięki którym mogą poprawić swoją pozycję społeczną czy materialną. Poza tym raczej stronią od ludzi. Nie można liczyć na dobrą zabawę na imprezce zorganizowanej przez Alfonsa, ponieważ lubi eksperymentować w kuchni, przez co potrawy przyrządzone przez niego są często niejadalne.

Miłość

Alfons szuka kobiety inteligentnej, bogatej, pięknej, wiernej, zadbanej, oddanej, z radością wykonującej zadania kury domowej. Żąda od niej bezgranicznej miłości i wierności. Jeśli znajduje taką wybrankę, jest gotowy ją poślubić, by przez całe życie wypominać jej wyimaginowaną zdradę. Sam często, mimo zaobrączkowania, udaje się w wędrówki po barach, gdzie budzi podziw i pożądanie zgromadzonych panien, które później obłapia w czterogwiazdkowym hotelu. Zawsze wraca jednak do domu, by wykrzykiwać, że zupa jest za słona, a kotlet przypalony. Słowo „miłość” Alfonsowi kojarzy się wyłącznie z kontaktami fizycznymi, dlatego śmiało mogą mówić, że kochają pół miasta.

Imieniny

Alfons imieniny obchodzi: 7 lutego, 1 czerwca, 25 lipca, 1 sierpnia, 28 sierpnia, 19 września, 31 października, 15 listopada.

Sławni Alfonsi

• Alfons Nossol – polski duchowny,
• Alfons I – król Aragonii,
• Alfons Capone – sławny mafiozo,
• Monsieur Alphonse – bohater Allo! Allo!
• Alfons – postać z serialu 13. posterunek.