Zakopianka

Na złą drogę zejść łatwo – wystarczy ufać drogowskazom

Poeta o Zakopiance

Zakopianka – wytwór drogopodobny, zaczynający się korkiem w Krakowie, a kończący jeszcze większym korkiem w Zakopanem. Zasadniczo Zakopianka winna służyć do przemieszczania się pomiędzy tymi dwoma miastami, niemniej – z uwagi na swoją szerokość oraz tempo ruchu – służy za ciągnący się od Krakowa do Zakopanego parking.

Przebieg Zakopianki

• 0 km – Kraków.
• 0,1–104,9 km – Fiat, Audi, BMW, autobus, Fiat, trzy Ople, traktor, TIR, ruski TIR, słowacki TIR, turecki TIR, pekaes, siedemdziesiąt trzy auta z Warszawy, Ŝkoda, przedstawiciel handlowy pasty do zębów, Honda, Janda, Pazura, Toyota, Opel, BMW, T-34, Maluch, ciagnik rolniczy, Citroen, Reno, Peżo, Ŝkoda, Warszawiak, itd.
• 105 km – Zakopane.

Warunki techniczne Zakopianki

Średnia szerokość pasa drogowego Zakopianki jest o 98% za mała, by odbywał się tamtędy płynny ruch rowerowy, o samochodowym nie wspominając. Występują podjazdy, zjazdy i Poronin. Wzdłuż Zakopianki wykopano rowy, służące do gromadzenia odpadajacych od kół kołpaków, które są ponownie wprowadzane do obrotu przez ludność zamieszkałą wzdłuż drogi. Ludność tak handluje tu także oscypkami oraz – oryginalnie – miejscowymi skórami owczymi z Chin.

Zakopianka w kulturze masowej

Słynność Zakopianki spowodowała, że stała się ona inspiracją dla twórców kultury masowej. Oto niektóre filmy, traktujące o tej drodze:

• Pojedynek na szosie (reż. Steven Spielberg) – historia księgowego, który jadąc czerwonym Fiatem Uno, usiłuje wyprzedzić Suzuki Swift pomiędzy Myślenicami a Skomielną Białą.
• Konwój (reż. Sam Peckinpah) – paradokumentalny zapis przejazdu Zakopianką w dniu 1 lipca. Z uwagi na czas trwania, podzielony na 100 odcinków.
• Polskie drogi (reż. Janusz Morgenstern) – poetycka opowieśc o góralu, który na łożu śmierci wspomina, jak przejechał trasę z Krakowa pod Giewont furmanką zaprzężoną w chudą szkapę pięć razy szybciej, niż zrobił to jego syn mający BMW.