Jan Kochanowski: Różnice pomiędzy wersjami
(Ale ze mnie lama, wandalizuję Nonsensopedię...) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Botyzjusz I. Ofiarą rewertu jest 83.20.71.74.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kochanowski.jpg|150px|right|thumb|Po prostu Janek]] |
|||
Miał krzywe zęby i smierdziało mu smalcem z gęby... Wynalazł grę metin2 podczas bzykania z żoną.. |
|||
[[Plik:JanKochanowski.jpg|150px|right|thumb|Jan pod swoją ulubioną lipą]] |
|||
'''Jan Kochanowski''' (ur. w [[1530]] w Sycynie koło Zwolenia, zm. [[22 sierpnia]] [[1584]] w Lublinie) – prasłowiański prozaik, poeta, [[gitarzysta]] [[Cytra|cytrowy]], dramaturg, skandalista, [[alkoholik]], erudyta, malkontent, [[filozof]], rezydent Czarnolasu. |
|||
== Dzieciństwo == |
|||
Legenda głosi, że kołyska Jana Kochanowskiego zapaliła się, a jego ojciec musiał gasić ją łopatą. Z tego też powodu Kochanowski w przyszłości miał ogromne problemy z koncentracją i poprawnym mówieniem. Opanował więc do perfekcji szyfr, zwany [[Poezja|poezją]], by jakoś-tam porozumiewać się ze światem. |
|||
== Studia == |
|||
Studiował na uniwersytecie w Sorbonie, gdzie osiągał nadzwyczaj dobre (jak na alkoholika) wyniki w naukach abstrakcyjnych. Jako [[student]] nie miał powodzenia u dziewcząt, gdyż zezował, miał trądzik i krzywe nogi. Z czasem został okrzyknięty „Muzą Słowiańską”. Pisywał dziwaczne teksty, za co został uznany za heretyka i omal nie spłonął na stosie. |
|||
== Dorosłość == |
|||
Po studiach powrócił do Polski i kontynuował karierę poetycką. W międzyczasie napisał wiele epickich powieści o charakterze gawęd erotycznych i [[fraszka|fraszek]] mocno osadzonych w fetyszyzmie, między innymi ''Gładzę twe uszne małżowiny, pani''. Wielki wpływ na ten okres twórczości miała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, nazwanej tak po traktorze Kochanowskich – [[Ursus (traktor)|Ursusie]]. Córka umarła, traktor się zepsuł, Jan załamał się, zaczął pić i miewać halucynacje, które inspirowały go do pisania tzw. [[tren]]ów. |
|||
{{stublit}} |
|||
[[Kategoria:Polscy pisarze|Kochanowski, Jan]] |
|||
Wersja z 18:20, 3 lis 2010
Jan Kochanowski (ur. w 1530 w Sycynie koło Zwolenia, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) – prasłowiański prozaik, poeta, gitarzysta cytrowy, dramaturg, skandalista, alkoholik, erudyta, malkontent, filozof, rezydent Czarnolasu.
Dzieciństwo
Legenda głosi, że kołyska Jana Kochanowskiego zapaliła się, a jego ojciec musiał gasić ją łopatą. Z tego też powodu Kochanowski w przyszłości miał ogromne problemy z koncentracją i poprawnym mówieniem. Opanował więc do perfekcji szyfr, zwany poezją, by jakoś-tam porozumiewać się ze światem.
Studia
Studiował na uniwersytecie w Sorbonie, gdzie osiągał nadzwyczaj dobre (jak na alkoholika) wyniki w naukach abstrakcyjnych. Jako student nie miał powodzenia u dziewcząt, gdyż zezował, miał trądzik i krzywe nogi. Z czasem został okrzyknięty „Muzą Słowiańską”. Pisywał dziwaczne teksty, za co został uznany za heretyka i omal nie spłonął na stosie.
Dorosłość
Po studiach powrócił do Polski i kontynuował karierę poetycką. W międzyczasie napisał wiele epickich powieści o charakterze gawęd erotycznych i fraszek mocno osadzonych w fetyszyzmie, między innymi Gładzę twe uszne małżowiny, pani. Wielki wpływ na ten okres twórczości miała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, nazwanej tak po traktorze Kochanowskich – Ursusie. Córka umarła, traktor się zepsuł, Jan załamał się, zaczął pić i miewać halucynacje, które inspirowały go do pisania tzw. trenów.
