Gitarzysta

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Gitarzysto, możesz odejść od gitary, ale gitara nigdy nie odejdzie od ciebie
Według emerytów gitarzysta pochodzi w linii prostej od samego Szatana
Jeśli mało zarabiasz na rzępoleniu, wyj do mikrofonu!

Gitarzysta – osoba na ogół pod wpływem używek, obsługuje gitarę. Gitarzystę można zrobić mieszając odrobinę zapału, odrobinę talentu i odrobinę gówna, ale nie za dużo, bo wyjdzie basista. Zwykle zaczyna swoją karierę od grania piosenek Green Day-a.

Podział[edytuj • edytuj kod]

Gitarzystów dzielimy na:

  • Gitarzystów rytmicznych – takich, którzy umieją chwycić akord:
    • rockowych – umieją chwycić więcej niż pięć chwytów;
    • punkowych – umieją chwycić dokładnie trzy akordy;
    • popowych – nie umieją chwycić żadnego akordu, ale za to ładnie wyglądają, wyłącznie sesyjni;
  • Gitarzystów solowych – takich, którzy nie umieją chwycić akordu:
    • słabych – nie wiedzą jak dobrze grać nie chwytając akordów, nie wiedzą co to skala, a słowo improwizacja myli im się z inwigilacja;
    • przeciętnych – wiedzą, że można grać ładnie nie chwytając akordów; używają tylko pentatoniki, natomiast słowo improwizacja myli się im z impregnacja;
    • dobrych – grają ładnie czasem chwytając akordy, znają skale ingerencji, natomiast słowo ingerencja myli im się z 'improwizacja', co w efekcie daje tak świetne wyniki;
    • kanapowych – wiedzą wszystko o graniu, choć nigdy nie grali z zespołem. Większość czasu poświęcają na śledzenie grup i for gitarowych w internecie, a także na przekazywanie innym swojej prawdy o instrumentach i wzmacniaczach, mimo że ich wiedza pochodzi wyłącznie z internetu. Przeważnie mają porozciągane swetry, długie włosy i pryszcze. Wiek – maksymalnie dwadzieścia trzy lata.

Odgłosy[edytuj • edytuj kod]

Odgłosy wydobywające się z gitarzysty dzielimy na:

  • Treściwe:
    • wuuuuuuuuuuuuuum…
    • Bleeeeeeeeeeeeeeeee…
    • Mwaaaaaaaaaaaaaaaa… muuuaaa…
    • aaaaaaaa i w ogóle…
  • Beztreściwe:
    • Muuu… muuu… muuu…
    • Typtyryptyś…
    • Pamparampam!
  • Biernie asertywne
    • Szataaaaaaaaaaaaaaaan…
    • Śmieeeeeeeeeerć…
    • Zabiję Cięęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęę…
    • Zjeeeeeeeeeeeedz kooooooooootaaaaaaaa…....
  • Postlingwistyczno paralaktyczne:
    • Strunaaaaaaaaaa mi pękłaaaaaaaaaaaa…
    • Guuuuuuuuuuuu…
    • Huuuuuuuuu…
    • Brom bim bam beeem 666

Cytaty słynnych gitarzystów[edytuj • edytuj kod]

Wygląd gitarzysty i cechy charakterystyczne[edytuj • edytuj kod]

U gitarzystów rozróżniamy trzy rasy rockowe, punkową i metalową.

Idealny przykład II rasy rockowej

I rasa rockowa: taki-tam-sobie-cichy-smutasek(TTSCS). Cichy chłopaczek zwykle zespołowy piękniś z melancholią, za którym latają panienki. Łapie tylko akordy molowe (smutne). Wygląd: jeansy, t-shirt z bazaru i rozciągnięty sweterek.

II rasa rockowa: ja-jestem-hardkor!. Często zajmuje się wokalem. Hardkorowcy mogą:

  • Być cholernie brzydcy – laski i tak na nich polecą;
  • Bekać na scenie – i tak zaczną im bić brawa;
  • Całować się z basistą/wokalistą/garnkotłukiem – przecież zaciskają więzi w zespole;
  • Pokazywać wulgarne gesty i klnąc na pop-gwiazdy.

Wygląd: średniej długości, tłuste włosy, zgarbiona postawa, markowa koszulka (lub jej brak), spadające spodnie i brak bielizny. Dobrym przykładem tejże rasy jest Angus Young i ktoś jeszcze.

III rasa rockowa: ja-jestem-szopman. Człowiek rozpoznawalny na dziesięć kilometrów i widoczny z kosmosu (jak Wielki „The Wall” Chiński). Charakterystyczne elementy wyglądu to: buty, spodnie (jeansy, albo skórzane), koszula/t-shirt, włosy. Kiedy wymachuje łepetyną widzowie z ostatnich nawet miejsc są zmiatani z siedzeń potężnymi uderzeniami jego kudłów: patrz Slash, Jimi Hendrix, Janick Gers.

Rasa punkowa: fak de system. Ich charakteryzacja inspirowana jest domniemanym wyglądem Marsjan oraz Dawida Irzyka. Kolczyki nabite gdzie tylko się da, długie (nawet na pół metra) irokezy postawione na klej, zafarbowane na dowolny kolor wybrany z tęczowej flagi. Ubiór to najczęściej skórzana kurtka z mnóstwem agrafek oraz naszywek „Anarchia” i „Muzyka Przeciwko Rasizmowi” oraz pierwsze lepsze spodnie. Umiejętności punkowego gitarzysty najczęściej kończą się na akordach kwintowych, do których wystarczą dwa palce. Swoją grę urozmaicają często odgłosami picia jabola bądź okrzykami anarchiaaaaa i noł fótóreeeee!!!.

Rasa metalowa: błeeeeeeeeeeeeeeeeeeee z mocnym gardłowym pomrukiem. Charakteryzują się skórzanymi kurtkami, długimi, czarnymi włosami prawie do pasa, glanami i granie w taki sposób, żeby włosy zasłaniały twarz. Ich gitary wyglądają jak gnijące, prawie nie żywe zwłoki własnej teściowej, ozdobione pentagramami i napisami typu „People=Shit”. Grają głośno, szybko i stawiają zawsze na końcu w płomieniach. Oczywiście każdy metalowy gitarzysta musi sobie kupić najtańszą gitarę na świecie, piecyk o mocy liczonej w setkach megawatów i grać tak, aby krew lała się z głośnika.

15 kłamstw gitarzystów (elektrycznych)[edytuj • edytuj kod]

I solówka!
  • Ćwiczyłem.
  • Myłem się.
  • Stroiłem.
  • Ściszyłem.
  • Już jadłem.
  • Nie piję.
  • Nie muszę zawsze grać solówek.
  • Pewnie, że zagram z nut.
  • Zawsze ćwiczę z metronomem.
  • Poćwiczę dłużej.
  • Poświęcę się.
  • Gitara już spłacona.
  • Dziwne, wczoraj jeszcze umiałem ten kawałek.
  • Nie spałem z twoją dziewczyną.
  • Nic dziś nie ćpałem.
  • Nie palę papierosów.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]