Fizyk doświadczalny

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Fizyk doświadczalny – nazwą tą przyjęło się, na uczelniach wyższych, zwyczajowo określać pewien specyficzny gatunek podczłowieka. Fizycy doświadczalni z reguły wykonują prace o charakterze niewolniczym na rzecz fizyków teoretyków. Doświadczalników od teoretyków odróżnia zazwyczaj miejsce pracy, zaburzony system wartości, zaburzenia płodności, niski wzrost i światłowstręt.

Odwieczny spór między teoretykami a doświadczalnikami[edytuj • edytuj kod]

Fizycy doświadczalni, będąc osobami nader wrażliwymi, zwykli rozprzestrzeniać teorie na temat domniemanego sporu między nimi a teoretykami. W istocie sporu takiego nie ma, a jest jedynie naturalna kolej rzeczy, gdyż w czasach studenckich na każdego fizyka zadziałała selekcja naturalna – ludzi zdolnych przydzielając do specjalności teoretycznej. Siejąc teorie na ten temat, fizycy doświadczalni pragną sprytnie zatuszować niewygodną dla nich przeszłość – lecząc w ten sposób swoje kompleksy z dzieciństwa, przez stawianie się na równi ze swoimi pracodawcami.

Problemy ze zdrowiem[edytuj • edytuj kod]

U znacznej większości fizyków doświadczalnych można zauważyć postępujące, a mające swój początek już w czasach studenckich, schorzenia. Mowa tu o chorobach takich, jak: wady wymowy, prawidłowej postawy, niewydolności układu moczowo-płciowego, dysmózg, przedwczesne łysienie i światłowstręt. Spowodowane są one różnymi czynnikami: stresem, brakiem akceptacji, ale w większości głównym czynnikiem chorobotwórczym jest miejsce pracy. Mało kto wie, że przepisy BHP wprowadzili co sprytniejsi doświadczalnicy, którzy w pewnym momencie zauważyli rosnący odsetek przedwczesnych zgonów u współpracowników.

Miejsce pracy[edytuj • edytuj kod]

Grupa fizyków, którym poświęcony jest ten artykuł, znaczną część swojego życia poświęca niewolniczej pracy w laboratoriach, sprawdzając wyniki obliczeń swych pracodawców. Laboratoria zazwyczaj mieszczą się w piwnicach instytutów i placówek naukowo badawczych, zapomniane przez inwestorów, do których nie dociera światło dzienne. Małe, ciemne pomieszczenia stanowią miejsce, w którym fizycy doświadczalni spędzają 80% swojego krótkiego życia. Miejsca te są nie tylko powodem schorzeń fizycznych, ale i frustracji psychicznych, związanych z zazdrością i żalem jaki powodują ciche, umeblowane, wyposażone w ekspres do kawy, telefon i ubikacje, zakłady fizyki matematycznej, kwantowej, czy relatywistyki teoretycznej. Niektóre źródła klasyfikują fizyków doświadczalnych jako pracowników fizycznych, właśnie z powodu niewygodnej zgarbionej postawy przy pracy. Zimne pomieszczenia często stają się celem różnego rodzaju grzybów.

Efekty działalności badawczej[edytuj • edytuj kod]

Nie udokumentowano.