Komornik

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Grunt to wyczucie

Pan komornik to obornik!

Dziecko przeciętnego dłużnika po utracie ulubionej zabawki

Co my tutaj mamy?!

Pan komornik zadaje retoryczne pytanie, przeglądając cztery kąty swojej ofiary

Komornik – człowiek charakteryzujący się szczególnym uwielbieniem społecznym, zwłaszcza dłużników. Uwielbienie to jest tak olbrzymie, że wybacza się mu wszystko, szczególnie niezapowiedziane wizyty. Osoby odwiedzane przez komornika chętnie oddają mu wszystko co mają, włącznie z bielizną osobistą (przypadek udokumentowany w serialu dokumentalnym Trudne sprawy). W przypadku braku gościnności ze strony gospodarza, komornik odwiedza go wraz z grupą panów w niebieskich mundurach.

Cechy komornika[edytuj • edytuj kod]

  • Potrafi kraść bardziej legalnie, niż Ty, kiedy ściągasz piosenkę z Internetu;
  • Potrafi zdjąć majtki nawet menelowi, jeśli tego wymagałby czynności egzekucyjne;
  • Potrafi zdobywać pieniądze skuteczniej, niż najbardziej doświadczony Cygan pod kościołem;
  • Potrafi wyważyć drzwi pancerne za pomocą zwykłego łoma;
  • Potrafi wynieść z domu nawet kaloryfer, jeśli tylko przedstawiałby on jakąś wartość.

Zalety[edytuj • edytuj kod]

  • Skuteczne uzyskiwanie należnych (nie zawsze) pieniędzy;
  • Znakomity do zemsty na sąsiedzie;
  • Znakomity substytut worka treningowego;
  • Znakomita pomoc dla początkujących grzybiarzy niepotrafiących rozpoznać muchomora sromotnikowego.

Kontakty ze służbami[edytuj • edytuj kod]

Ze względu na wykonywaną pracę, komornik ma znacznie ułatwione kontakty z różnymi służbami. Do tych służb należą:

  • Pogotowie ratunkowe – gdyby ktoś zamanifestowałby swoją miłość do komornika;
  • Straż pożarna – gdyby ktoś próbował spalić mu chatę;
  • Pogotowie gazowe – gdyby ktoś próbował zamienić jego mieszkanie w komorę gazową;
  • Pogotowie energetyczne – gdyby ktoś próbował zamienić jego fotel w krzesło elektryczne;
  • Pogotowie wodociągowe – gdyby ktoś próbował utopić go w łyżce wody;
  • Policja – gdyby dłużnik posiadał fizyczną przewagę nad komornikiem.

Rodzaje komorników[edytuj • edytuj kod]

  • Kulturalny – charakteryzuje go wysoka kultura osobista, zazwyczaj używa formułki Dzień dobry panu, oświadczam, że dzisiaj wyniosę z pańskiego domu telewizor.
  • Surowy – wita gospodarza okrzykiem otwierać!, a jeśli tamten nie otwiera grozi, że za chwilę wyważy drzwi.
  • Stadny – występuje zazwyczaj z policjantami, wówczas, gdy istnieje prawdopodobieństwo niepokonania dłużnika.
  • Negocjator – próbuje grzecznie przekonać dłużnika, że warto mu oddać wszystko, co się ma.
  • Nieśmiały – grzecznie puka do domu dłużnika, a po usłyszeniu głośnego czego?! odpowiada, że to pomyłka.
  • Współczujący – chce wziąć wartościową rzecz, ale gdy usłyszy historię właściciela, to on nie nie bierze.
  • Głupi – przychodzi, puka i nie wie co powiedzieć.
  • Tajniak – przychodzi w byle jakim stroju. Chwilę ogląda z tobą telewizję, a potem chce żebyś poszedł do sąsiada napić się piwa. Gdy ciebie nie ma w domu, ten po cichutku zabiera wartościową rzecz.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]