Simo Häyhä: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 79.163.63.57. Ofiarą rewertu jest 83.23.99.112.)
(Ale ze mnie lama, blankuję Nonsensopedię...)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Simo-hayha-3.jpg|thumb|right|'''Simo Häyhä''' kampi radzieckich n00bów]]
<code>''W radzieckiej Rosji, to ty zabijasz '''Simo Häyhä''' ''</code>
:<code>[[Radziecka inwersja]] o '''Simo Häyhä'''</code>

'''Simo Häyhä''' (ur. [[17 grudnia]] [[1905]], zm. [[1 kwietnia]] [[2002]]), pseudonim ''Biała śmierć'' – fiński [[snajper]], jeden z najznamienitszych kamperów II wojny światowej... a właściwie to jeden z najlepszych w ogóle. Postrach Rusków, którzy zechcieli w swej głupocie napaść na [[Finlandia|Finlandię]].

Podczas wojny zimowej 1939–40 wstąpił do fińskiej armii jako snajper, by odeprzeć [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. W czasie tej krótkiej wojny zdobył 505 [[frag]]ów na czerwonych. Nie wspominając o tym, że ustrzelił ich w temperaturze wahającej się od -20 a -40°C. Ty to nawet byś nie mógł zgiąć palca by strzelić, a co dopiero dobrze wycelować w ruska.

Używał fińskiego wariantu karabinu Mosin z otwartymi przyrządami celowniczymi. Tak, tak, żadne tam lunetki z dziesięciokrotnym powiększeniem, to dobre dla ciot. Prawdziwy twardziel umie ustrzelić z 400 metrów faceta, celując z użyciem muszki i szczerbinki. To, że nie używał lunety uzasadniał również tym, że w przypadku używania karabinu w nią wyposażonego, strzelec musi podnieść wyżej głowę, przez co może zostać łatwiej wykryty. Inni by się ukryli w krzakach i celowali z lunetki, ale nie Simo, on nie szedł na łatwiznę.

Oprócz tego używał pistoletu maszynowego Suomi (Z niego ruscy zrobili później pepeszę), z którego zdobył około 200 dodatkowych killi. Razem więc spacyfikował ponad 705 radzieckich [[noob]]ów. Ruscy sikali po gaciach na sam dźwięk jego imienia, niektórzy nawet po powrocie do Moskwy bali się, ze ustrzeli ich z Finlandii jak tylko staną w oknie. Sowieci nie raz próbowali go zlikwidować, robiono naloty na lasy, w których kampił, wzywano artylerię, wysyłano innych snajperów. Wszystko na nic. Co najwyżej osmalali mu kawałek jego białego płaszcza maskującego.

6 marca 1940 dostał strzała w [[szczęka|szczękę]], kula rozryła mu pół twarzy i poszła w świat. Warto wspomnieć, że Fin zdążył jeszcze uwalić z pistoletu żołnierza, który go zranił. Jeden z żołnierzy odnoszących go do punktu opatrunkowego stwierdził, że ''brakowało mu pół głowy''. Häyhä odzyskał przytomność 13 marca, w dzień zawarcia pokoju. Musiał czuć się strasznie kiepsko z tym, że nie ustrzeli już żadnego Ruska. Po kilku latach wylizał się z ran i z braku laku polował na [[łoś|łosie]].

Kiedy w 1998 spytano go o sekret jego celności odpowiedział: ''Praktyka''. A gdy spytano o jego rekord ponad 705 trafień, odpowiedział, że robił to bo mu kazali i starał się dobrze wypaść. Ciekawe czy inne rzeczy w życiu również robił na 5000% normy.

[[Kategoria:Wojskowi|Häyhä, Simo]]
[[Kategoria:Finowie|Häyhä, Simo]]

[[ja:シモ・ヘイヘ]]
[[fi:Simo Häyhä]]

Wersja z 16:51, 25 lis 2010