Piórnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 79.163.243.7. Ofiarą rewertu jest Lyokomaster.)
Linia 16: Linia 16:
<gallery>
<gallery>
Plik:Piornik-podstawowka.jpg|Piórnik rodem z podstawówki w wersji mini
Plik:Piornik-podstawowka.jpg|Piórnik rodem z podstawówki w wersji mini
Plik:Piornik-gimnazjum.jpg|Różowy piórnik dla sweetaśnej gimnazjalistki.
Plik:Piornik-gimnazjum.jpg|Różowy piórnik dla słitaśnej gimnazjalistki.
Plik:Długopis.jpg|Tyle wystarczy w szkole średniej.
Plik:Długopis.jpg|Tyle wystarczy w szkole średniej.
</gallery>
</gallery>

Wersja z 19:55, 15 gru 2010

Piórnik – element wyposażenia ucznia zawierający w sobie inne elementy wyposażenia ucznia, zwłaszcza te piszące.

Zawartość

Zawartość piórnika zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zaawansowania młodego człowieka w nauce. U 99% uczniów znajdziemy tzw. pomoce naukowe.

I klasa szkoły podstawowej

W podstawówce uczeń jest świetnie przygotowany na każdą okazję, nawet, gdyby trzeba było rozbroić bombę jądrową. W wersji skromnej ma zatem w piórniku: 5 długopisów niebieskich, kolejne 5 czarnych, 10 żelowych, 5 ołówków, 5 gumek do mazania, kredek więcej niż kolorów w true color, 15 cienkopisów, trzy pary nożyczek, dwa kleje w sztyfcie i trzy w tubce, a także 4 linijki, 2 ekierki, i 3 kątomierze.

II klasa gimnazjum

Na etapie gimnazjalnym piórnik zaczyna się kurczyć. Przeciętnie znajduje się w nim długopis, ołówek, gumka do mazania oraz ewentualnie ekierka i cyrkiel na matematykę. W przypadku dziewczyn znajdujemy tam także: błyszczyk do ust, kredkę do oczu, lusterko, tusz do rzęs i telefon. U emo można dodatkowo znaleźć żyletkę.

III klasa liceum

Długopis.

Galeria

Szablon:Stubszko