Piórnik

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Piórnik – element wyposażenia ucznia zawierający w sobie inne elementy wyposażenia ucznia, zwłaszcza te piszące.

Zawartość[edytuj • edytuj kod]

Zawartość piórnika zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zaawansowania młodego człowieka w nauce. U 99% uczniów znajdziemy tzw. pomoce naukowe.

I klasa szkoły podstawowej[edytuj • edytuj kod]

W podstawówce uczeń jest świetnie przygotowany na każdą okazję, nawet, gdyby trzeba było rozbroić bombę jądrową. W wersji skromnej ma zatem w piórniku: 5 długopisów niebieskich, kolejne 5 czarnych, 10 żelowych, 5 ołówków, 5 gumek do mazania, kredek więcej niż kolorów w true color, 15 cienkopisów, trzy pary nożyczek, dwa kleje w sztyfcie i trzy w tubce, a także 4 linijki, 2 ekierki, i 3 kątomierze. Zwykle gubi połowę tych przyborów przed końcem roku szkolnego, bądź też łamie wszystkie na głowie kolegi, bo ten ukradł mu kamienia ściągi.

II klasa gimnazjum[edytuj • edytuj kod]

Na etapie gimnazjalnym piórnik zaczyna się kurczyć. Przeciętnie znajduje się w nim długopis, ołówek, gumka do mazania, dwa pogniecione papierosy oraz ewentualnie ekierka i cyrkiel na matematykę. W przypadku dziewczyn znajdujemy tam także: błyszczyk do ust, kredkę do oczu, lusterko, tusz do rzęs i telefon. U emo można dodatkowo znaleźć żyletkę. Piórnik w tym czasie nabywa umiejętność latania i znika od czasu do czasu za sprawą głupich kolegów.

III klasa liceum[edytuj • edytuj kod]

Długopis.

Studia[edytuj • edytuj kod]

Kawałek zeszłorocznego sera (jako racje żywnościowe).

Galeria[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]


Nuvola apps edu miscellaneous.svg To jest tylko zalążek artykułu związany ze szkołą. Jeśli cały czas odrabiasz prace domowe – rozbuduj go.