Huśtanie się na krześle

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Przekierowano z Huśtanie na krześle)

Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz

Nauczycielka o niebezpieczeństwach wynikających z huśtania się na krześle

Huśtanie się na krześle – ulubiona zabawa uczniów wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na dupie krześle. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.

Sposoby[edytuj • edytuj kod]

Idealny Balance
Może kiedyś będziesz taki jak on
  • Nóżki – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie;
  • Balance – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak najdłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego, np. puszysta koleżanka;
  • Dwunożny z podpieranką przednią – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręce na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobnie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansowanie na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka, łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansowaniu opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to… chyba wiadomo.
  • Dwunożny z podpieranką tylną – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana). UWAGA! Radzimy nie podpierać się o ławkę kolegi, znajdującego się za nami! Jest duże prawdopodobieństwo, że zrobi nam świński kawał i przesunie ławkę do tyłu!;
  • Podwójna podpieranka – sposób najlepszy, gdy znajdujemy się w miejscu, w którym za nami jest jakieś stabilne podparcie i jednocześnie możemy chwycić się elementu z przodu. Polega na odpychaniu się jedną ręką od tego, co znajduje się przed nami a drugą od tego, co jest za nami. W ten sposób można łatwo manewrować krzesłem. Sposób zazwyczaj bezpieczny;
  • Balance na jednej nodze – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdoCenzura2.svga głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda;
  • Jednonożny z podpieranką tylnią – różni się od dwunożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki podwójnej;
  • Jednonożny z podpieranką przednią – jeden z prostszych sposobów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki;
  • Jednonożna podwójna podpieranka – odpychamy się jednocześnie od przedniej i tylnej podpory utrzymując krzesło cały czas na jednej nodze. Jest to prosty i bezpieczny sposób, jeśli mówimy o jednonożnym huśtaniu. Konieczne jest jednak, abyśmy stale trzymali ręce na podporach przedniej i tylnej. Podczas odpychania od podpór nie możemy także pozostawić obu rąk w powietrzu. Chyba, że umiesz balance na jednej nodze?;
  • Nóżki jednonóżki – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest to bezpieczny i w miarę prosty sposób huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać;
  • 2x Dwunożny z podpieranką przednią – tylko dla mistrzów huśtania na krześle. Chodzi o to, że gdy huśtamy się już na krześle, zaczynamy huśtać też ławkę. Ten sposób wymaga odpowiedniego obciążenia na ławkę, aby ta nie odjechała.

Rodzaje krzeseł[edytuj • edytuj kod]

Przykład perfekcyjnego huśtania się na krześle

Tak jak do trikowania na desce potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtania na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposobów huśtania się nadają.

  • Krzesło drewniane zwykłe – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylną będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak solidnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tylną, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy);
  • Krzesło szkolne – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z powodu niesamowitej zwrotności. Najlepsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki;
  • Fotel – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylną, czy podwójną jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki;
  • Krzesło obrotowe – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach;
  • Krzesło elektryczne – idealne dla emo. Do bujania i zabijania;
  • Ławka – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki;
  • Fotel bujany – coś dla amatorów. Profesjonaliści go nie uznają. Jeżeli nie umiesz się huśtać na niczym innym – ten fotel będzie dla ciebie odpowiedni. Nie wymaga praktycznie żadnych umiejętności, a niebezpieczeństwo upadku jest minimalne. Często huśtają się na nim babcie, żeby choć trochę poczuć się jak prawdziwi huśtacze.
  • Taboret - wspaniałe krzesło do żartów. Zawiązujesz koledze oczy usadzasz na taborecie, poproś go o pohuśtanie się, będzie niezłe ździwko gdy zorientuje się o braku oparcia.

Ostrzeżenie małym druczkiem – huśtaniem na krześle możesz nabawić się paraliżu, wstrząsu mózgu, jedynki, hemoroidów i raka powieki.