Kartkówka

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Przykład kartkówki sprawdzającej spostrzegawczość
Przykład non-kartkówki

Wyciągamy karteczki!

Nauczyciel przed kartkówką

Psia mać!

Uczeń po otrzymaniu kartkówki

Cenzura2.svg! Znowu dostałem pałę!

Ten sam uczeń po odzyskaniu wyników kartkówki

Bo zaraz zrobię wam kartkówkę!

Nauczyciel szantażuje uczniów

Karkówka[1] Kartkówka – jedna z form straszenia uczniów przez nauczycieli (ci drudzy nazywają to „formą sprawdzenia umiejętności”). Jedna z krótszych takowych (krótsza od niej jest tylko odpowiedź). Służy jako fabryka niedostatecznych – 50% kresek z hakiem to właśnie ocena z kartkówki.

Typy[edytuj • edytuj kod]

Jeszcze jedna typowa kartkówka
  • Zwykła – nic wyjątkowego, zwyczajna kartkówka, którą z pewnością zdasz na niedostateczną lub dopuszczającą. Kochana przez kujonów zważywszy na to, że jest to dla nich łatwa ocena 5.
  • MorderczaCenzura2.svg, Cenzura2.svg i Cenzura2.svg – a w skrócie dupa. Praktycznie 100% uczniów, nie licząc kujonów, dostaje jedynkę z wykrzyknikiem. Nie lubią jej nawet kujony, owa kartkówka jest znienawidzona przez wszystkich, prócz nauczyciela.
  • Łatwa – łatwizna, za którą 50% uczniów dostaje 3 lub 4, czasem nawet 5, naturalnie oprócz kujonów. Lubiana przez wszystkich, jedyna, na której można dostać jakąś przyzwoitą ocenę.
  • Zorro – nie wiesz kiedy, nie wiesz gdzie, a jednak jest.
  • Przechlapane – kartkówka, i to z tematu nieprzerabianego. Wszyscy dostają ocenę niedostateczną, oprócz kujonów, które odkują się z piątką. Nienawidzone przez wszystkich.
  • Niezapowiedziana – występuje głównie po uczniowskiej libacji alkoholowej, przez co nauczyciel zdaje sobie sprawę, że jakaś kartkówka-niespodzianka załatwi ich wszystkich. Pała lub dwójka, i tyle, co dostanie przeciętny uczeń. Najgorszy wróg uczniów typu Na odwal.
  • Zapowiedziana – zapowiedziana kartkówka, dająca ten słodki cień szansy nieukom, aby wzięli się do roboty, nim będzie za późno. Do wyboru pała, dwója lub trójka dla przeciętnego ucznia. Średnio lubiana.
  • Olbrzym – ogromna kartkówka, składająca się z mniej więcej 30 punktów, a mimo to nadal zaliczana do kartkówek. Nienawidzona nawet przez kujonów, zważywszy na szansę zdobycia szóstki – im więcej pytań, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że zaliczysz na 101%. Pała jest jedyną oceną dla normalnego ucznia w przypadku tej kartkówki.
  • Pop-quiz – krótka i łatwa kartkówka, mająca na celu szybkie odświeżenie wiadomości (przynajmniej tak uważają nauczyciele).
  • Bez sensu – bardzo krótka kartkówka, na dodatek bardzo łatwa i nie na temat, z którego ponoć być miała, ale tematu przerabianego bardzo dawno. Jedyna szansa, aby dostać ocenę 5 bez bycia kujonem.
  • Bez sensu – przechlapane – to samo co wyżej, tylko że z tematu nieprzerabianego.
  • Błyskawiczna – nauczycielowi podczas połowy lekcji przypomina się, że tego dnia miał zrobić uczniom kartkówkę. Wtedy daje kartkówki w tempie błyskawicznym, i daje 10 5 1 minutę na jego napisanie, co skutkuje pałą dla wszystkich, także kujonów, gdyż nie zdążą napisać, z wyjątkiem uczniów piszących więcej niż 150 znaków na minutę.
  • Błyskawiczna premium – to samo co wyżej, tylko przypomina się nauczycielowi pod koniec lekcji.
  • Złośliwa – robiona przez nauczycieli-sadystów, z tematu nieprzerabianego z 66(6) pytaniami.
  • Strzelanka – krótka kartkówka, kilka (albo kilkanaście) pytań, na które trzeba odpowiedzieć jednym z czterech (albo trzech) podanych odpowiedzi. Zazwyczaj kserowana i najczęściej to test ze znajomości lektury. Jeśli się dobrze będzie strzelało, to można uzyskać dwóję[2].
  • – na nią nie ma słów…
  • Super-extra-mega-premium – zazwyczaj nauczyciel robi ją za gadanie. Liczy od 10 do 100 po czym zbiera kartki. Wszyscy (wraz z kujonami) dostają pałę, nie licząc uczniów, od których nauczyciel zbiera kartki na końcu. Mają więc czas, aby coś dopisać i dostać dopalacza.

Właściwości[edytuj • edytuj kod]

  • Jest niczym Kinder Niespodzianka – nie wiesz gdzie i kiedy.
  • Trwa 5-15 minut.
  • Najczęściej jest pisana na kartkach w kratkę.
  • Czasem nauczyciel daje kserówkę, ale rzadko, bo taniej wychodzi na karteczkach uczniów.
  • Po oddaniu przez nauczyciela, w prawym górnym rogu pojawia się napis „ndst” lub „spr. 1”. Nie dotyczy kujonów.
  • Gdy nauczyciel podaje oceny poszczególnych uczniów, co drugą osobę słyszysz słowo „niedostateczny”, „pała” albo „jedynka”.
  • Podobno kiedyś nauczyciel zrobił kartkówkę multimedialną przez telefony.
  • Po oddaniu przeżywa jakieś dwie, trzy minuty, po czym trafia do śmietnika[3] (pod warunkiem, że nauczyciel nie zabierze ich). Nie dotyczy kujonów.

Rozpoznanie[edytuj • edytuj kod]

Jeżeli zobaczysz, że w dzienniku jest słup ocen przypominających do złudzenia ściętą na pół jodłę, to wiedz, że coś się dzieje!

Opinia znanego duchownego

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Sorry, rozmarzyłem się!
  2. W przypadku piątki możesz strzelać w lotka
  3. Lub, ewentualnie, zostaje przerobiona na samolot