Analiza tekstu

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

– A teraz proszę mi powiedzieć co autor miał na myśli umieszczając głównego bohatera w zielonym pokoju.
– To że pokój, w którym się znalazł, był zielony?
– Źle! Pokój symbolizuje zabory – jako zamkniętą przestrzeń, bohater to Polska, a kolor zielony oznacza nadzieję na odzyskanie niepodległości. Siadaj, jedynka.

Przykładowa analiza tekstu

Analiza tekstu – jeden z wielu zabiegów co wredniejszych polonistów mający na celu możliwie największego utrudnienia życia biednym licealistom i nawet na to zasługującym gimnazjalistom. Polega ona na próbie odpowiedzenia sobie na pytanie: co autor miał na myśli, a prócz tego wypisaniu podstawowych informacji o tekście. Amerykańscy naukowcy nadal nie mają pojęcia po co to zostało wprowadzone, a ich radzieccy koledzy nie przejmują się takimi bzdurami.

Sposoby analizy i interpretacji tekstu[edytuj • edytuj kod]

Uczniowski[edytuj • edytuj kod]

Polega na dosłownym interpretowaniu dowolnego tekstu kultury bez odczytywania zawartych w treści metafor lub symboli. Ponadto ignorowane są konteksty do utworu oraz szczegóły, które często stanowią najważniejsze elementy pomagające zrozumieć wymowę tekstu. Najczęściej używany sposób, ze względu na fakt, że uczeń zazwyczaj nie ma zupełnego pojęcia, o czym czytał lub po prostu nie chce w bawić w zgadywanie, co dany autor miał na myśli.

Polonistyczny[edytuj • edytuj kod]

Odwrotność sposobu uczniowskiego. Polega na analizie tekstu pod kątem metaforycznym. Osoba taka jest w stanie wyłapać wszystkie możliwe konteksty oraz symbole. Dla niej wszystko ma znaczenie. Jeśli to konieczne, może ona zmierzyć odległość między jedną a drugą literą, aby sprawdzić, czy przypadkiem autor nie skrył wewnątrz tej pustej przestrzeni ukrytego przekazu. Niestety, ten sposób interpretacji jest równie zły co uczniowski, gdyż nie pozwala on na zrozumienie tekstu, który naprawdę nie ma głęboko schowanego przesłania.

Matematyczny[edytuj • edytuj kod]

Polega na interpretowaniu liter tekstu jako zmiennych. Wykrzyknik na końcu zdania zostaje zrozumiany jako silnia, a wielokropek jako miejsce na odpowiedź. Jeśli osoba posiada nieco większe umiejętności z matematyki, będzie w stanie wyliczyć granicę obustronną fragmentu tekstu, pochodną jakiegoś wyrazu oraz, jeśli będzie trzeba, całkę oznaczoną w przedziale domkniętym od litery rozpoczynającej tekst do jego kończącej. Symbole i konteksty są rozumiane tu jako dane pomagające znaleźć rozwiązanie.

Empiryczny[edytuj • edytuj kod]

Osoba sprawdza co się będzie działo z danym tekstem po pewnym czasie. Zazwyczaj nic się nie dzieje.

Porady przy interpretacji tekstu[edytuj • edytuj kod]

  • Pamiętaj o interpretacji tytułu.
  • Wypisuj najbardziej oczywiste fakty np. w tekście pojawiają się kropki i przecinki.
  • Najbardziej niedorzeczna analiza i interpretacja jest zazwyczaj tą poprawną.
  • Nie twórz swojej interpretacji i analizy. Ona i tak nie będzie poprawna.
  • Uznawaj, że wszystko jest symboliczne (patrz: cytat wyżej). Nie ułatwi ci to interpretacji, ale przynajmniej pokażesz nauczycielowi lub egzaminatorowi, że coś niby wiedziałeś.
  • Najlepiej zerżnij najpowszechniejszą analizę i interpretację danego tekstu z internetu, bo twoja i tak nie będzie poprawna. W sumie to nie wiesz, czy czyjaś też pasuje, ale przynajmniej zmarnujesz dużo mniej czasu, niż gdybyś pisał to samodzielnie.
  • Pamiętaj o KONTEKSTACH[1].
  • Nie streszczaj fragmentu książki. Sprawdzający prawdopodobnie już czytał z kilkaset razy podobnych tekstów i raczej nie chce mu się czytać kolejnego streszczenia.

Przypisy

  1. Czymkolwiek one są