Upodobnienie fonetyczne: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to DomQ. Ofiarą rewertu jest 79.163.92.23.) |
M (Dr.red by Parry) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
== Podział upodobnień == |
== Podział upodobnień == |
||
* '''Udźwiencznienie''' – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras ''tagże'', gdzie bezdźwienczne ''[[k]]'' zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''. |
* '''Udźwiencznienie''' – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras ''tagże'', gdzie bezdźwienczne ''[[k]]'' zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''. |
||
* '''Ubezdźwiencznienie''' – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras ''pszyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]'' |
* '''Ubezdźwiencznienie''' – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras ''pszyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]''. |
||
* '''Utrata dźwienczności na końcu wyrazu''' (zwany tesz '''zanikiem dźwienczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: ''chlep'' (''[[b]]:[[p]]'') |
* '''Utrata dźwienczności na końcu wyrazu''' (zwany tesz '''zanikiem dźwienczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: ''chlep'' (''[[b]]:[[p]]''). |
||
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''. |
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''. |
||
Wersja z 16:50, 10 paź 2011
 |
Ten artykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), której dotyczy i może nie być zrozumiały dla wszystkich. |
Upodobnienie fonetyczne – różnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak mówi. Dochodzi do niego ftedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubiom, że jedna pszekazuje swoje cechy tej drugiej.
Podział upodobnień
- Udźwiencznienie – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras tagże, gdzie bezdźwienczne k zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) g (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: k:g.
- Ubezdźwiencznienie – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras pszyjaciel, rz:sz.
- Utrata dźwienczności na końcu wyrazu (zwany tesz zanikiem dźwienczności w wygłosie) – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: chlep (b:p).
- Uproszczenie grupy spółgłoskowej – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy japko.
