Wolfenstein 3D: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 5: | Linia 5: | ||
Fabuła gry jest bardzo uproszczona: gracz wciela się w amerykańskiego żołnierza polskiego pochodzenia – Williama Josepha Blazkowicza, który niestety coś jak zwykle zawalił i został uwięziony w przerażającej twierdzy Wolfenstein. Słabo tam żywią, więc próbuje stamtąd zwiać, walcząc z zastępami <s>idiotów</s> wyszkolonych hitlerowców, a także psów strażniczych (będących najprwawdopodobniej efektem zagubionych plemników Szarika). W budynku ukryte są tajne przejścia i skrytki, o których istnieniu nie mają pojęcia nawet sami gospodarze zamku. |
Fabuła gry jest bardzo uproszczona: gracz wciela się w amerykańskiego żołnierza polskiego pochodzenia – Williama Josepha Blazkowicza, który niestety coś jak zwykle zawalił i został uwięziony w przerażającej twierdzy Wolfenstein. Słabo tam żywią, więc próbuje stamtąd zwiać, walcząc z zastępami <s>idiotów</s> wyszkolonych hitlerowców, a także psów strażniczych (będących najprwawdopodobniej efektem zagubionych plemników Szarika). W budynku ukryte są tajne przejścia i skrytki, o których istnieniu nie mają pojęcia nawet sami gospodarze zamku. |
||
Pod koniec każdego epizodu musimy skopać tyłek jakiemuś współpracownikowi Hitlera (lub samemu [[Adolf Hitler|Hitlerowi]]). Najczęściej są to napakowani mięśniacy, którzy są w stanie udźwignąć |
Pod koniec każdego epizodu musimy skopać tyłek jakiemuś współpracownikowi Hitlera (lub samemu [[Adolf Hitler|Hitlerowi]]). Najczęściej są to napakowani mięśniacy, którzy są w stanie udźwignąć 2 chainguny i strzelić z nich bez ryzyka zawału serca. |
||
== Wrogowie == |
== Wrogowie == |
Wersja z 17:35, 21 kwi 2012
Wolfenstein 3D – gra FPS wydana przez id Software w roku 1992 w celu wyżycia się na szwabach. Tytuł mówi nam o grafice 3D, ale w rzeczywistości jest to 2.5D (prawdopodobnie dlatego, że "Wolfenstein 2.5D" brzmiałoby głupio). Posiada ona niesłychaną liczbę 60 poziomów i aż 4 możliwości masakrowania pikselowatych wrogów. Jej fabuła jest niemiłosiernie skomplikowana, a to z powodu faktu, że była ona wymyślona na Soborze Watykańskim, tak jak gry Doom.
Przebieg gry
Fabuła gry jest bardzo uproszczona: gracz wciela się w amerykańskiego żołnierza polskiego pochodzenia – Williama Josepha Blazkowicza, który niestety coś jak zwykle zawalił i został uwięziony w przerażającej twierdzy Wolfenstein. Słabo tam żywią, więc próbuje stamtąd zwiać, walcząc z zastępami idiotów wyszkolonych hitlerowców, a także psów strażniczych (będących najprwawdopodobniej efektem zagubionych plemników Szarika). W budynku ukryte są tajne przejścia i skrytki, o których istnieniu nie mają pojęcia nawet sami gospodarze zamku.
Pod koniec każdego epizodu musimy skopać tyłek jakiemuś współpracownikowi Hitlera (lub samemu Hitlerowi). Najczęściej są to napakowani mięśniacy, którzy są w stanie udźwignąć 2 chainguny i strzelić z nich bez ryzyka zawału serca.
Wrogowie
- Attack Dog – prosty psiak, który został wyszkolony do zadawania nam niewielkich obrażeń. Ginie po jakiejkolwiek próbie zabicia go. Zabiera maksymalnie 10 HP.
- Guard – tradycyjny, przydupiasty żołnierzyk, który ledwo umie korzystać z pistoletu. Najprawdopodobniej jest też głuchy, albowiem można przebiec obok niego i nie usłyszy.
- Gestapo – mocno ulepszona wersja tego poprzedniego, tyle że jest bardziej napakowany i nosi przy sobie machine gun. Najbardziej lubią go zabijać kibole, a to głównie ze względu na jego policyjny mundur.
- Officer – prawdziwy twardziel, lata z białym mundurkiem i szpanuje pistolecikiem identycznym jak u Guarda (przynajmniej szybciej strzela). Ba, potrafi nawet otwierać drzwi i poruszać się po linii innej niż prosta.
- Mutant – wyjątkowo trudny przeciwnik, posługuje się machine gunem znacznie lepiej niż Gestapo, nosi podarty zielony mundur z Wariatkowa, jest cały blady i prawdopodobnie na jego podstawie został oparty Czesio (lub odwrotnie).
- Hitler Ghost – satanista z łbem Hitlera, który puszcza fireballe zadające heavy damage. Emo starają się unikać zabijania tych potworów ze względu na ich emo-wygląd.
Broń w Wolfie 3D
250px|right|thumb|Stój, policja! Stój, Chuck Norris!
- Knife (nóż) – Przyrząd dla chorych sadystów torturujących wrogów lub dla poważnych graczy, którym skończyło się ammo. Nadaje się tylko do zabijania psów i guardów.
- Pistol (pistolet) – z nim zaczynamy grę. Bardzo słaba broń, szybko trzeba znaleźć lepszą. Nadaje się tylko do usuwania najprostszych przeciwników. Lepiej nie używać jej w walce z Hitlerem mówiąc "Stój, policja!", bo wiadomo, że zarobimy parę kulek w łepetynę.
- Machine gun (karabin maszynowy) – broń, dzięki której możemy załatwić większą liczbę oponentów. Ammo nie kończy się tak szybko, sprawnie zdejmuje wrogów...pełny serwis! Zabijanie nim guardów to czysta przyjemność (szczególnie dla sadystów).
- Chain Gun (CKM) – Broń, która szybko zabija, ale szybko się też marnuje amunicja. Powoduje długie cierpienie SS-Mannów, gdyż sporo naboi ich przedziurawia. Dobra maszyna do torturowania. Sześć luf. Dzięki tej broni nikt się do ciebie nie dobierze. A jak już, to będzie dziurawy. Świetna do szpanu.
Na koniec małą ciekawostka – każda broń korzysta z jednego rodzaju amunicji, czyli jeśli wytrzepiesz wszystko w Chain gunie – możesz się pożegnać z korzystaniem z pistoletu czy machine guna.