Przemoc: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Stop '''przemocy''' w rodzinie! Zacznij bić sąsiadów!|Hasło propagandowe}} |
{{cytat|Stop '''przemocy''' w rodzinie! Zacznij bić sąsiadów!|Hasło propagandowe}} |
||
{{nonnews|[[NonNews:Nagość szkodzi przemocy|Nagość szkodzi przemocy]]}} |
{{nonnews|[[NonNews:Nagość szkodzi przemocy|Nagość szkodzi przemocy]]}} |
||
[[t}}przyjrzyjmy się budowie tego [[słowo|słowa]]. Pierwszy członek ''prze'' oznacza pcha, popycha. Natomiast ''[[moc]]'' może zarówno oznaczać [[siła|siłę]], [[potęga|potęgę]], co i spolszczony przedrostek Mac, czyli po [[język angielski|angielskiemu]] duży. Więc przemoc może to być oznajmienie, że ktoś [[bohater|bohatersko]] odpycha, broni się przed czymś potężniejszym, lub też, równie bohatersko, odpycha, walczy z czymś większym. W każdym wypadku określenie ''przemoc'' jest określeniem ze wszechmiar pozytywnym, ukazującym [[dobro|dobrą]] i bohaterską postawę człowieka. |
|||
Przemoc jest częstym atrybutem władzy. Przemoc kojarzy się według psychologów z niechęcią do obiektu, wobec którego zamierzamy użyć przemocy. Władza - jest chorobą, którą pomocna psychologii psychiatria wyśmiewa, kojarząc ją z samotnością i frustracją. Aby biedni chorzy nie czuli się sfrustrowani i samotni tworzy się dla nich specjalne grupy terapeutyczne wzajemnego wsparcia zwane partiami politycznymi. Tam mogą cieszyć się do woli swoja władzą do momentu konfrontacji z inną założoną przez społeczeństwo grupą terapeutyczną - drugą partią polityczną. Konfrontacja przypomina bitwę wariatów na poduszki i społeczeństwo ma wtedy ubaw - tym bardziej, że obie grupy terapeutyczne zawzięcie walczą o jakieś wyimaginowane punkty jury - głosy wyborców. Aby więc wariatom nie psuć samooceny litościwe społeczeństwo wrzuca do skrzynek liściki oddając punkt na jakiegoś wariata z tej czy innej grupy terapeutycznej. Takie terapie odbywają się raz na parę lat i są kosztowne, lecz wyrozumiałe społeczeństwo chętnie płaci za ten seans z powodów humanitarnych. |
Przemoc jest częstym atrybutem władzy. Przemoc kojarzy się według psychologów z niechęcią do obiektu, wobec którego zamierzamy użyć przemocy. Władza - jest chorobą, którą pomocna psychologii psychiatria wyśmiewa, kojarząc ją z samotnością i frustracją. Aby biedni chorzy nie czuli się sfrustrowani i samotni tworzy się dla nich specjalne grupy terapeutyczne wzajemnego wsparcia zwane partiami politycznymi. Tam mogą cieszyć się do woli swoja władzą do momentu konfrontacji z inną założoną przez społeczeństwo grupą terapeutyczną - drugą partią polityczną. Konfrontacja przypomina bitwę wariatów na poduszki i społeczeństwo ma wtedy ubaw - tym bardziej, że obie grupy terapeutyczne zawzięcie walczą o jakieś wyimaginowane punkty jury - głosy wyborców. Aby więc wariatom nie psuć samooceny litościwe społeczeństwo wrzuca do skrzynek liściki oddając punkt na jakiegoś wariata z tej czy innej grupy terapeutycznej. Takie terapie odbywają się raz na parę lat i są kosztowne, lecz wyrozumiałe społeczeństwo chętnie płaci za ten seans z powodów humanitarnych. |
||
Wersja z 22:25, 12 sty 2013
Stop przemocy w rodzinie! Zacznij bić sąsiadów!
- Hasło propagandowe
[[t}}przyjrzyjmy się budowie tego słowa. Pierwszy członek prze oznacza pcha, popycha. Natomiast moc może zarówno oznaczać siłę, potęgę, co i spolszczony przedrostek Mac, czyli po angielskiemu duży. Więc przemoc może to być oznajmienie, że ktoś bohatersko odpycha, broni się przed czymś potężniejszym, lub też, równie bohatersko, odpycha, walczy z czymś większym. W każdym wypadku określenie przemoc jest określeniem ze wszechmiar pozytywnym, ukazującym dobrą i bohaterską postawę człowieka.
Przemoc jest częstym atrybutem władzy. Przemoc kojarzy się według psychologów z niechęcią do obiektu, wobec którego zamierzamy użyć przemocy. Władza - jest chorobą, którą pomocna psychologii psychiatria wyśmiewa, kojarząc ją z samotnością i frustracją. Aby biedni chorzy nie czuli się sfrustrowani i samotni tworzy się dla nich specjalne grupy terapeutyczne wzajemnego wsparcia zwane partiami politycznymi. Tam mogą cieszyć się do woli swoja władzą do momentu konfrontacji z inną założoną przez społeczeństwo grupą terapeutyczną - drugą partią polityczną. Konfrontacja przypomina bitwę wariatów na poduszki i społeczeństwo ma wtedy ubaw - tym bardziej, że obie grupy terapeutyczne zawzięcie walczą o jakieś wyimaginowane punkty jury - głosy wyborców. Aby więc wariatom nie psuć samooceny litościwe społeczeństwo wrzuca do skrzynek liściki oddając punkt na jakiegoś wariata z tej czy innej grupy terapeutycznej. Takie terapie odbywają się raz na parę lat i są kosztowne, lecz wyrozumiałe społeczeństwo chętnie płaci za ten seans z powodów humanitarnych.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny psychologii. Jeśli umiesz czytać innym w myślach – rozbuduj go.
