Przystanek autobusowy: Różnice pomiędzy wersjami
M (dr. +graf.) |
M |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|zagadnienia z dziedziny transportu |
{{sur|zagadnienia z dziedziny transportu|inne|Przystanek}} |
||
[[Plik:Przystanek1d.jpg|thumb|right|200px|Każdy chciałby taki przystanek]] |
[[Plik:Przystanek1d.jpg|thumb|right|200px|Każdy chciałby taki przystanek]] |
||
[[Plik:PrzystanekKaliski.JPG|right|thumb|200px|Ładny, bo odmalowany]] |
[[Plik:PrzystanekKaliski.JPG|right|thumb|200px|Ładny, bo odmalowany]] |
Wersja z 21:14, 5 kwi 2013
Ten artykuł dotyczy zagadnienia z dziedziny transportu. Zobacz też inne znaczenia tego słowa. |
Szablon:Tzgrupowanie metalu, plastiku, blacha, ludzi i części nieistniejących autobusów, mające za zadanie informowanie kierowcy o miejscu zatrzymania się, tak aby do środka prowadzącego przez niego, często spóźnionego pojazdu dwuśladowego mogło wejść więcej osób celem uiszczenia opłaty (lub nie) i transportu do miejsca przeznaczenia. Zatrzymują się na nich kierowcy autobusów, żeby stada bawołów ludzie mogli sobie do niego wejść, zwykle bez biletu, co oczywiście nie jest jak najbardziej zgodne z prawem.
Przystanek jest też miejscem kultu dla subkultury przystankersów, spędzają na nim średnio 3/4 swojego żywota, odbywając tajne publiczne zgromadzenia i modły, mające na celu obniżenie cen biletów miesięcznych, bądź ujrzenie autobusu kończącego trasę, na którego widok chóralnie krzyczą Patrzcie, zbawienie! Fajnie, można iść do domu na kakao.
Odmiany
- Typ All Inclusive:
- budka,
- daszek,
- ławeczka,
- oszklona kartka z rozkładem jazdy,
- bez reklam,
- 0% graffiti,
- regularnie odwiedzany przez kanary.
- Typ Bourdelle:
- budka cała w graffiti, szyby wybite,
- rozkład jazdy przyklejony byle gdzie i byle jak,
- pięknie wyglądające pozdzierane reklamy starych filmów.
- Typ Prawienic:
- kartka z rozkładem jazdy z 2005 roku, zawieszona na krzywym słupku,
- kosz na śmieci zepchnięty do rowu za przystankiem
- to wszystko.
W Warszawie i Krakowie występują jedynie przystanki typu Bourdelle i Prawienic, choć zdarzają się naprawdę nieliczne wyjątki.
Goście
Przystanek to popularne miejsce spotkań bezdomnych (czytaj:meneli). Regularnie odwiedzany jest też przez ekipy dresiarzy z browarem, których ulubioną zabawą jest dewastowanie przystanku. Ławeczki w przystankach to ulubione siedziska emerytek/rencistek. Mogą wreszcie poplotkować i porozmawiać o szydełkowaniu. Ze względu na babcie większość innych ludzi w wieku od 7 do 50 lat musi stać i wypatrywać kiedy wreszcie przyjedzie autobus, który i tak spóźni minimum 15 minut.