Muay thai: Różnice pomiędzy wersjami
M (Naprawa linków) |
|||
Linia 8: | Linia 8: | ||
W rzeczywistości boks tajski niewiele ma wspólnego z prawdziwym [[boks]]em. Brak tu skomplikowanych kombinacji doprowadzających młodych bokserów do łez i resetowania [[Mózg|mózgu]]. Wywołane jest to zapewne przez dostęp do innych, bardziej destrukcyjnych technik (w końcu lepiej komuś zrobić dziurę w głowie łokciem niż punktować go pojedynczymi ciosami). |
W rzeczywistości boks tajski niewiele ma wspólnego z prawdziwym [[boks]]em. Brak tu skomplikowanych kombinacji doprowadzających młodych bokserów do łez i resetowania [[Mózg|mózgu]]. Wywołane jest to zapewne przez dostęp do innych, bardziej destrukcyjnych technik (w końcu lepiej komuś zrobić dziurę w głowie łokciem niż punktować go pojedynczymi ciosami). |
||
Jako ciekawostkę należy dodać, że w dyscyplinie tej jest aż 14 kategorii wagowych, poczynając od 45kg (średnia [[waga]] młodego Taja) do ponad 91kg (nie zarejestrowano jeszcze Taja o takiej wadze). |
Jako ciekawostkę należy dodać, że w dyscyplinie tej jest aż 14 kategorii wagowych, poczynając od 45kg (średnia [[waga (urządzenie)|waga]] młodego Taja) do ponad 91kg (nie zarejestrowano jeszcze Taja o takiej wadze). |
||
{{stub|sztuwal}} |
{{stub|sztuwal}} |
Wersja z 13:17, 1 wrz 2013
Muay Thai (boks tajski) – specyficzna sztuka walki, w której główny nacisk kładzie się na klincz, czyli wzajemne obściskiwanie się i okładanie po twarzach łokciami, kolanami, pięściami, piszczelami, czasami głowami... Czyni to ten zacny sport jedną z najbardziej zdrowych i bezpiecznych dyscyplin.
Historia
Boks tajski początkowo był używany wyłącznie w celu ochrony władców Tajlandii. Jego skuteczność okazała się wysoka, jednak niemożliwym było pokonanie przeciwnika ważącego więcej niż 70 kilogramów. Dlatego postanowiono zrobić z tego sport narodowy – koniec końców Tajlandia nadal byłaby uważana za zapyziałą dziurę, gdyby nie sale treningowe stanowiące ok. 90% atrakcji w mieście.
Maj Taj obecnie
Styl walki nie zmienił się ani o krztynę nawet po dotarciu do Europy i innych futurystycznych krain. Nadal chodzi o całkowite zdewastowanie oblicza przeciwnika poprzez kopanie go w głowę bądź uda, okładanie łokciami, uderzanie kolanami oraz od czasu do czasu wyprowadzenie nieśmiałego lewego prostego.
W rzeczywistości boks tajski niewiele ma wspólnego z prawdziwym boksem. Brak tu skomplikowanych kombinacji doprowadzających młodych bokserów do łez i resetowania mózgu. Wywołane jest to zapewne przez dostęp do innych, bardziej destrukcyjnych technik (w końcu lepiej komuś zrobić dziurę w głowie łokciem niż punktować go pojedynczymi ciosami).
Jako ciekawostkę należy dodać, że w dyscyplinie tej jest aż 14 kategorii wagowych, poczynając od 45kg (średnia waga młodego Taja) do ponad 91kg (nie zarejestrowano jeszcze Taja o takiej wadze).
To jest tylko zalążek artykułu o sztukach walki. Jeśli ci życie miłe – rozbuduj go.