Linkin Park: Różnice pomiędzy wersjami
M (rev) |
M (zmiana linku) |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
'''3. Joe Woo-Hahn''' - lubi psuć powietrze. Mieszka pod mostem. Nikt go nie kocha. |
'''3. Joe Woo-Hahn''' - lubi psuć powietrze. Mieszka pod mostem. Nikt go nie kocha. |
||
'''4. Bradziuuu Delson''' - popowa [[diva]]. Na koncertach nosi nauszniki, nikt nie wie po co. Jeden but Brada śmierdzi jak dwa [[skunks|skunksy]], co jest bezpośrednio związane z [[Chaos|Teorią Chaosu]]. |
'''4. Bradziuuu Delson''' - popowa [[diva]]. Na koncertach nosi nauszniki, nikt nie wie po co. Jeden but Brada śmierdzi jak dwa [[skunks|skunksy]], co jest bezpośrednio związane z [[Chaos (mitologia)|Teorią Chaosu]]. |
||
'''5. Rob Burdel''' |
'''5. Rob Burdel''' |
Wersja z 18:44, 9 sie 2006
Linkin Park - zespół nu-metalowy śpiewający głównie o tym że życie jest do dupy. Łączy w sobie elementy metalu i hiphopu, co sprowadza się do tego, że koty składane w ofierze są najpierw faszerowane zielem. Jeden z zespołów pokemoniastych.
Członkowie zespołu:
1. Mike Spike Kenji Anoda Katoda Shinoda - popowa diva. W wolnym czasie psuje szklane stoły, kładąc na nich swój tłusty tyłek.
2. Chester Molester Charles Bennington - ma licencję na wrzeszczenie. Posiadacz mamuciego tenoru, cokolwiek to znaczy.
3. Joe Woo-Hahn - lubi psuć powietrze. Mieszka pod mostem. Nikt go nie kocha.
4. Bradziuuu Delson - popowa diva. Na koncertach nosi nauszniki, nikt nie wie po co. Jeden but Brada śmierdzi jak dwa skunksy, co jest bezpośrednio związane z Teorią Chaosu.
5. Rob Burdel
6. Feniks - brukowce bezwstydnie szerzą plotki, jakoby czegoś mu brakowało. Należy to zdementować.
7. Siódmy Członek - nikt nie zna jego prawdziwej tożsamości. Podobno jest w 1/2 Amerykaninem, w 1/2 Japończykiem i 1/3 Rosjaninem. Jego ojcem był Czaykowsky. To ciało astralne pojawia się, ilekroć ktoś z pozostałych członków robi idiotyczne rzeczy, co oznacza, że ma nad nimi całkowitą kontrolę.
Nazwa zespołu pochodzi od czasów słodkiego dzieciństwa, kiedy to Mike i Brad postanowili pograć w "kółko graniaste". Wtedy też po raz pierwszy padły słowa: "Joe, idź sobie!", które stały się późniejszym mottem. W czasach liceum dla Artystów Przeciętnych Inaczej Mike śmiał się z długich włosów Brada i postanowili razem założyć zespół. Początki mieli niezłe, bo w dzieciństwie Mike nosił fryzurę w kształcie Trójkąta. Wkręcili jeszcze Chestera, śpiewającego kelnera ze spaczoną osobowością i mogli w spokoju ofiarowywać koty Czarnemu Panu.
Albumy:
1. Hybrid Theory EP (wydane gdzieś w mezozoiku)
2. Hybrid Theory (między 1066 a 1492, znane tylko z kronik klasztornych)
3. Reanimation (1815)
4. Meteora (2003)
Single: Tysiące nikomu niepotrzebnych singli, nadających się tylko do wypełniania dziury ozonowej.