Dimebag Darrell: Różnice pomiędzy wersjami
(sekcja dalsze dzieje) |
|||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
W 2004 roku wrzucili go na 7. miejsce listy 100 najlepszych [[banjo|banjo playerów]] wszech czasów według magazynu [[Guitar World]]<ref>[http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=18446 GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time – Jan. 23, 2004]</ref>. |
W 2004 roku wrzucili go na 7. miejsce listy 100 najlepszych [[banjo|banjo playerów]] wszech czasów według magazynu [[Guitar World]]<ref>[http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=18446 GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time – Jan. 23, 2004]</ref>. |
||
==Dalsze dzieje== |
|||
W styczniu 2015 roku, na 10. rocznicę jakiejś tam strzelaniny i morderstwa jakiegoś tam gitarzysty, magazyn [[Guitar World|Guitar World]] wydał nigdy wcześniej nie opublikowaną melodyjkę Darrella, noszącą zacny tytuł "Whiskey Road".<ref>[http://www.guitarworld.com/dimebag-darrell-whiskey-road-exclusive-song-premiere-and-transcription Dimebag Darrell, "Whiskey Road" — Exclusive Song Premiere and Transcription – Jan. 07, 2015]</ref>. |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 01:35, 1 lut 2015
Szablon:T(h)amerykański muzyk metalowy, jeden z ojców założycieli Panterki, obok swojego brata, który był znany z gry na garnkach. Był znany z tego że ponoć dobrze grał na gitarze, ale przede wszystkim z tego że chlał i ćpał ile wlezie.
Życiorys
Urodził się 20 sierpnia 1966 w Dallas jako syn Jerry'ego Abbotta i Carolyn Abbott, był ich młodszym synem. Dime od dzieciństwa interesował się muzyką, a to dlatego że jego ojciec był producentem muzyki country. Jego ulubionym zespołem wówczas był KISS. Pierwsze narzędzie szatana dostał do swoich małych łapek w wieku dwunastu lat, była to jakaś wietnamsko-koreańska podróbka les pawła, ale nie przeszkadzało mu to. Podobno w pewnym okresie swojego życia grał tyle, że gitarę zabierał nawet tam, gdzie król chadza piechotą. Biedna gitara. W każdym razie grał sobie, grał aż tu nagle zakazali mu uczęszczania na konkursy a to dlatego że był zbyt OP. Pierwotnie kazał do siebie mówić Diamond Darrell, ale zrezygnował z tej ksywki bo dowiedział się że jest z deka pedalska. Tak samo jak cała ówczesna Panterka. Razem ze swoim grubym bratem po naradzie i nocnej libacji postanowili zmienić styl Panterki na bardziej ostry. Ponadto od tej pory nie grywał już na swojej wietnamsko-koreańskiej gitarze, tylko na prawdziwym narzędziu Szatana, Deanie ML 79 F, co stało się jego wizytówką aż do śmierci. No, prawie, bo grywał też na Łeszbernach (Widziano go także z Jacksonami. Po rozpadzie swojego Kiciastego bandu, wraz ze swoim bratem, chodzącą reklamą McDonalda założył zespół Gasoline, który potem przemianował się na Damageplan i wydał niestety tylko jeden krążek w lutym 2004 roku, który był całkiem dobry, ale i tak do dupy. Kilka miesięcy przed śmiercią zaprojektował serię Razorback w Dean Guitars, ale biedak nie dożył czasu kiedy zostały wdrożone do produkcji.
Śmierć
Pewnego (nie)pięknego dnia, kiedy grał sobie ze swoim nowym zespołem, Damageplanem, 8 grudnia 2004 w Ohio na scenę wtargnął zamachowiec Nathan Gale, zabijając trzema strzałami w tył głowy Darka, Jeffrey'a Thompsona, Erina Halka i Nathana Bray'a. Wersji jest kilka. Pierwsza zakłada, że Natanek był pie
ty i myślał, że Dimbuk go wyśmiewa, a druga jest taka, że obwiniał go za rozpad Panterki.
W 2004 roku wrzucili go na 7. miejsce listy 100 najlepszych banjo playerów wszech czasów według magazynu Guitar World[1].
Dalsze dzieje
W styczniu 2015 roku, na 10. rocznicę jakiejś tam strzelaniny i morderstwa jakiegoś tam gitarzysty, magazyn Guitar World wydał nigdy wcześniej nie opublikowaną melodyjkę Darrella, noszącą zacny tytuł "Whiskey Road".[2].
