Ę, Ą: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (redakcja, błendy zostawiam) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<code>O take Polske walczyliśmy</code> |
<code>''O take Polske walczyliśmy.''</code> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
==Status społeczny== |
==Status społeczny== |
||
Samogłoski ''ę'' i ''ą'' można wymawiać na dwa sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych. |
Samogłoski ''ę'' i ''ą'' można wymawiać na dwa sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych. |
||
* wymowa klasyczna (czyli ''ę'', ''ą''), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów). |
* wymowa klasyczna (czyli ''ę'', ''ą''), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów). |
||
* wymowa wulgarna (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać ''em'', ''om'', bonć ''en'', 'on'', w skrajnych wypadkach |
* wymowa wulgarna (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać ''em'', ''om'', bonć ''en'', 'on'', w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – ''e'', ''o''), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych [[cham]]ów, [[burak]]ów i [[bęcwał|bencwałów]]. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na [[ręce|rence]], bo na głowem już za późno. |
||
A zatem |
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ''ę'' i ''ą'', nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić. |
||
[[Kategoria:Nonsens]] |
[[Kategoria:Nonsens]] |
||
Wersja z 21:00, 12 wrz 2006
O take Polske walczyliśmy.
Przykład nieprawidłowego wymawiania samogłosek nosowych
Ę, Ą – tak zwane samogłoski nosowe, wystempujonce w niektórych jenzykach, m.in. w polskim. Samogłoski te som wyznacznikiem osobniczego statusu społecznego.
Status społeczny
Samogłoski ę i ą można wymawiać na dwa sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych.
- wymowa klasyczna (czyli ę, ą), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów).
- wymowa wulgarna (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać em, om, bonć en, 'on, w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – e, o), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych chamów, buraków i bencwałów. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na rence, bo na głowem już za późno.
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ę i ą, nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić.
