Emeryt

Emeryt – naturalne źródło dochodów Kościoła katolickiego w Polsce.

Inne miejsca obfitego występowania emeryta pospolitego (emeritus vulgaris):

1. w kolejce przede mną (gdy stoję do kasy);
2. w przychodni (gdy... zawsze);
3. na przejściu dla pieszych (gdy jest zielone dla samochodów);
4. w banku (w godzinach, w których chcę coś załatwić, ciekawe skąd wiedzą);
5. w oknie;
6. w autobusie i tramwaju (wszędzie i o każdej porze);
7. w kościele (nawet na mszach dla dzieci).

Emeryt (obojętnie czy to płci męskiej czy żeńskiej) potrafi stanąć nad tobą w autobusie i patrzeć błagalnym spojrzeniem na ciebie, który zajmujesz miejsce siedzące. Kiedy chcesz ustąpić miejsca, z głębokim wzdęciem odpowiada, że postoi, ale jednak częściej będzie robił wszystko, abyś wstał z siedzenia i dał usiąść schorowanemu starcowi. Najczęściej używane metody to: błagalne spojrzenie, zwalanie się na ciebie na zakrętach, pomrukiwanie, sapanie w sposób pobudzający odruch wymiotny.

Znani są także z narzekania na niskie emerytury i z całodziennego oglądania obrad sejmowych.

Istnieje kilka możliwości uniknięcia ustąpienia siedzenia w autobusie:

• patrzenie w okno tak długo, aż emeryt wysiądzie (gorzej jak jedzie na pętlę...);
• pobicie emeryta (nie polecam, oni szybko sie zorganizują i napadną cię i twoich kumpli pod klatką);
• udawanie niedołężnego (rzadko działa, bo jak on zaprezentuje swoje niedołęstwo...);
• kulturalna rozmowa (najbardziej skuteczna możliwość):
  – Chłopcze, ustąpisz mi miejsca?
  – A ma Pan/Pani żylaki?
  – Mam.
  – A ja nie chce mieć!!! (wtedy emeryt/emerytka odchodzi, ponieważ brak mu słów)