Jamnik: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 87.205.76.116. Autor wycofanej wersji to 84.40.228.117.) |
|||
Linia 33: | Linia 33: | ||
==Zachowanie== |
==Zachowanie== |
||
Ulubionym zajęciem wszystkich jamników jest błogie [[lenistwo]] (śpią około 18 godzin na dobę), a ponadto zabawy, tulenie i zabawy. Czasem też tulenie. I tak aż do |
Ulubionym zajęciem wszystkich jamników jest błogie [[lenistwo]] (śpią około 18 godzin na dobę), a ponadto zabawy, tulenie i zabawy. Czasem też tulenie. I tak aż do znudzenia. |
||
Wszystkie jamniki należą do gromady podkołdernikowców, właściciele natomiast dzielą się na dwie grupy: tych, którzy przyznają się do tego i tych, którzy się do tego nie przyznają. |
Wszystkie jamniki należą do gromady podkołdernikowców, właściciele natomiast dzielą się na dwie grupy: tych, którzy przyznają się do tego i tych, którzy się do tego nie przyznają. |
Wersja z 21:42, 10 sie 2008
Popatrzcie na jamniczka, wyturlał się z koszyczka...
Mądrość ludowa
A ten jamnik cierpi srodze
Ciągnie jaja po podłodze
Przyśpiewka, nie wiedzieć czemu, weselna
Jamnik – twór z rodziny psów, jedyny pies sprzedawany na metry. Klasyczny jamnik to około jeden metr merdającej miłości, posiadający długi i szybkostrzelny język. Zwierzę lubiane przez kobiety, plotki głoszą, że z powodu koloru brązowego (a czemu nie języka?), który to one lubią. Wprawnie pogłaskany okazuje przyjacielskość.
Budowa zewnętrzna
Do zapanowania nad długim ciałem, jamnikowi niezbędny jest szereg elementów:
- Oczy – wyszukują elementy przyrody nadające się do:
- zjedzenia
- zniszczenia
- pogonienia
- obsikania
- zgwałcenia
- ew. wszystkiego na raz
- Uszy – głównym zadaniem jest powiewanie na wietrze i latanie wokół głowy w przypływach radości.
- Nos – wybiera szczególnie interesujące zapachy, np. zapach pełnej miski.
- Głowa – utrzymuje w kupie powyższe rzeczy, a także zawiera instrukcje dla poszczególnych części ciała.
- Tułów – zapewnia możliwość owinięcia się wokół dębu Bartka, dwa razy.
- Ogon – wprawnie chwycony umożliwia zadawanie jamnikiem ciosów na lewo i prawo.
- Nogi – narząd ruchu, częściej jednak służą do zagrzebywania się w pościeli i kopania nor na najładniejszej grządce w ogrodzie.
- Siusiak – organ służący, jak u wszystkich samców, do myślenia, a także dawania przyjemności sukom (czy tego chcą, czy nie), nodze listonosza oraz nadawaniu ogrodowym iglakom zdrowego, żółtego koloru.
- Suki, ponad wszelką wątpliwość, nie mają siusiaków. Kynolodzy zachodzą w głowę, co takiego posiadają zamiast niego.
Wersje
- Myszliwski – nie przepuści żadnej przebiegającej obok myszy ani kotu.
- Niskopodłogowy – lekka nadwaga ściągnęła mu brzuch do poziomu gruntu. Samce mogą zostawiać za sobą bruzdę zaoranej gleby. Największe twardziele potrafią wyorywać w ten sposób płyty chodnika.
- Przegubowiec – o długości tak imponującej, iż natura wyposażyła go w kręgi przegubowe, umożliwiające zawracanie na ulicy węższej niż dwupasmówka.
- Zaczepno-obronny – zaczepia na spacerze wszystkie duże psy, a pan musi go potem bronić.
- Długowłosy - Powszechnie uważany za psa z długimi włosami, ale przecież wszyscy wiedzą ,że służy do zamiatania chodników, i podłóg.Najczęściej kupowany przez sprzątaczki(do wiadomych celów)
Zachowanie
Ulubionym zajęciem wszystkich jamników jest błogie lenistwo (śpią około 18 godzin na dobę), a ponadto zabawy, tulenie i zabawy. Czasem też tulenie. I tak aż do znudzenia.
Wszystkie jamniki należą do gromady podkołdernikowców, właściciele natomiast dzielą się na dwie grupy: tych, którzy przyznają się do tego i tych, którzy się do tego nie przyznają.
Rozmnażanie
Jamnik rozmnaża się bardzo często, ze wszystkimi obiektami, jakie akurat mu przypadną do gustu.
Jamniki wydają młode po 121-dniowej ciąży. Młode są śliczne, szczególnie jeśli zostały przypadkowo spłodzone z drugim jamnikiem. Nadają się do wykastrowania, aczkolwiek same nie lubią być kastrowane. Wyrażają to głośnym pomrukiwaniem i niekulturalnymi okrzykami.