Dziecko: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.2.224.2. Autor wycofanej wersji to 212.76.56.36.) |
M (Poprawka wzorów - nawiasy ładniej wyglądają ;p) |
||
Linia 37: | Linia 37: | ||
<math>{dziecko^4 \over zapalki} + 2 \cdot (dziecko \cdot zapalki^2 + zapalki^3) + 2 \cdot pozar^3 = zapalki^3+ {pozar^4 \over zapalki} + 5\cdot pozar^2 \cdot zapalki </math> |
<math>{dziecko^4 \over zapalki} + 2 \cdot (dziecko \cdot zapalki^2 + zapalki^3) + 2 \cdot pozar^3 = zapalki^3+ {pozar^4 \over zapalki} + 5\cdot pozar^2 \cdot zapalki </math> |
||
<math>{dziecko^4 \over 2 \cdot zapalki} + (dziecko \cdot zapalki^2 + zapalki^3) + pozar^3 = {zapalki^3+ {pozar^4\over zapalki} +5\cdot pozar^2 \cdot zapalki \over 2} </math> |
<math>{dziecko^4 \over 2 \cdot zapalki} + (dziecko \cdot zapalki^2 + zapalki^3) + pozar^3 = {zapalki^3+ {pozar^4\over zapalki} +5\cdot pozar^2 \cdot zapalki \over 2} </math> |
||
<math>dziecko = \sqrt[4]{2 \cdot ( {zapalki^3+ {pozar^4\over zapalki}\cdot +5 \cdot pozar^2 \cdot zapalki \over 2} + [-dziecko \cdot zapalki^2 - zapalki^3] - pozar^3 ) \cdot zapalki }</math> |
<math>dziecko = \sqrt[4]{2 \cdot \left( {zapalki^3+ {pozar^4\over zapalki}\cdot +5 \cdot pozar^2 \cdot zapalki \over 2} + [-dziecko \cdot zapalki^2 - zapalki^3] - pozar^3 \right) \cdot zapalki }</math> |
||
Co daje prosty wzór na tworzenie dzieci. |
Co daje prosty wzór na tworzenie dzieci. |
Wersja z 15:57, 20 paź 2008
Dzieci to zło wcielone.
Sigmund „Wiemcomyślisz” Freud o dzieciach
Małe dzieci nie dają spać. Duże nie dają żyć.
Stare przysłowie ciemnogrodzkie
Wszystkie dzieci nasze są.
Kidnapper o dzieciach
Kochajmy wszystkie dzieci, bo nie wiadomo, które są nasze.
Autor nieznany
Dziecko – pierwsze stadium rozwoju Homo sapiens, małe, płaczące i nie do zniesienia. W większej grupie krzyczą, drapią, skamlą i sikają; wówczas trzeba użyć siły, a wtedy następuje kulminacja ryków i krzyków. Jeden z najbardziej niechcianych produktów ubocznych. Sprzedawane na Allegro przez desperatów, kupowane na Allegro przez masochistów - przyszłych desperatów. Po kilkunastu latach życia dziecka, może ono wytworzyć kolejne dziecko i stać się desperatem.
Dzieci biorą się zwykle ze związku matki i bociana, tudzież z kapusty. Wierzą w św. Mikołaja i nie lubią szpinaku. O seksie wiedzą często więcej niż dorośli.
Właściwości fizyczne
Załóżmy że
co pociąga wiele ważnych w różnych dziecinach technologii i nauki implikacji, m.in.
Przy kolejnym założeniu, że dziecko jest wartością dodatnią możemy stwierdzić co następuje:
(Osoby twierdzące, że dzieci nie mają wartości dodatniej ten punkt pomijają.)
Co daje prosty wzór na tworzenie dzieci.
Jeśli dodamy do tego równanie
Po podstawieniu i przekształceniu otrzymujemy
Dzięki czemu otrzymujemy wzór na tani sposób otrzymywania środków odurzających.
Wiek
- 1 rok – dziecko umie tylko płakać, co utrudnia komunikację.
- 2 lata – dziecko umie też domagać się różnych rzeczy, do tego potrafi chodzić. Wychowywanie staje się jeszcze trudniejsze.
- 3 lata – potrafi wleźć niemal wszędzie. Wychowywanie jest horrorem.
- 4 lata – dziecko słucha poleceń. Da się przeżyć.
- 5 lat – dziecko zaczyna zadawać trudne pytania, np. skąd się wzięło (i nie wierzy, że z kapusty albo od bociana). Gdy mu odpowiemy na poprzednie pytanie, pyta, co to seks.
- 6 lat – dziecko idzie do przedszkola. Ono i osoba wychowująca dostają kręćka.
- 7 lat – dziecko idzie do szkoły. Ono i osoba wychowująca dostają jeszcze większego kręćka.
- 8 lat – pierwsza komunia. Siąść i płakać.
- 9 lat – dziecko nadal zadaje trudne pytania.
- 10 lat – czwarta klasa. Trzy razy więcej książek, trzy razy większy wydatek.
- 11 lat – dziecko odkrywa istnienie telefonu. Rachunki wzrastają 3-krotnie.
- 12 lat – odkrycie środków komunikacji miejskiej oraz używek. tłumaczymy dziecku skrupulatnie wszystko co dotyczy środków antykoncepcyjnych, żeby sobie z czasem przyswoiło i w wieku 15 lat nie oświadczyło, że jest w ciąży. Szczególnie, jeśli jest płci męskiej.
- 13 lat – gimnazjum. Jeszcze więcej książek, jeszcze większy wydatek.
- 14 lat – po powrocie do domu trzeba sprzątać po imprezie.
- 15 lat – spraszanie do domu płci przeciwnej, albo nawet tej samej. Czasem także oświadcza, że jest w ciąży.
- 16 lat – wypady na całonocne imprezy, trochę spokoju.
- 17 lat – syn pokonuje już ojca na rękę (utrata najlepszego argumentu), córka odkrywa fascynujące właściwości tabletek
antykoncepcyjnychodchudzających. - 18 lat – dziecko jest już duże i powinno poradzić sobie w życiu samo. Jeśli sobie nie radzi, to po prostu jest głupie.