Krzysztof (imię): Różnice pomiędzy wersjami
(→Rozwój) |
(→Rozwój) |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
Jako dziecko jest wesoły, gdyż potrafi ukrywać swoje uczucia. Później zaczyna przysparzać problemów. Zaczyna pić, palić, brać narkotyki i podcinać sobie żyły, gdyż uważa, że wódka to jego przyjaciel. |
Jako dziecko jest wesoły, gdyż potrafi ukrywać swoje uczucia. Później zaczyna przysparzać problemów. Zaczyna pić, palić, brać narkotyki i podcinać sobie żyły, gdyż uważa, że wódka to jego przyjaciel. |
||
Choć już od wczesnego dzieciństwa jest niewątpliwie dość nieśmiałym typem, Krzysztof nie stroni od imprez. Niemniej jednak, ma dość słabą głowę... Wychodząc na piwko do baru znajdującego się pięć kroków od jego domu, nigdy nie może mieć pewności czy nie obudzi się następnego dnia na drugim końcu miasta, w ramionach obcej kobiety tudzież niemniej obcego mężczyzny - nierzadko z prezerwatywą w pewnej tylnej części ciała, z nieziemskim bólem głowy i urwanym filmem. |
Choć już od wczesnego dzieciństwa jest niewątpliwie dość nieśmiałym typem, Krzysztof nie stroni od imprez. Niemniej jednak, ma dość słabą głowę... Wychodząc na piwko do baru znajdującego się pięć kroków od jego domu, nigdy nie może mieć pewności czy nie obudzi się następnego dnia na drugim końcu miasta, w ramionach obcej kobiety tudzież niemniej obcego mężczyzny - nierzadko z prezerwatywą w pewnej tylnej części ciała, z nieziemskim bólem głowy i urwanym filmem. |
||
W szkole udaje wzorowego ucznia, który ma pusto w głowie. |
W szkole udaje wzorowego ucznia, który ma pusto w głowie. |
Wersja z 18:29, 9 lis 2008
Krzysztof – imię męskie pochodzenia greckiego. Bardziej znany jako Krzysiek bądź Krzyś. Mężczyźni zwykle nazywali tak swoje dzieci, bo uważali, że imię Krzysztof jest bardzo męskie.
Charakter
Zwykle osoby o imieniu Krzysztof myślą tylko o jednym – jak skrócić sobie życie. Czują się cały czas odtrącone i niekochane. W wieku 13–14 lat stają się mrukowate. Podcinanie żył to ich hobby. Nie przepadają za ludzkim towarzystwem, wolą posiedzieć przed akwarium z rybkami (najlepiej z piraniami). Ceni sobie ludzi szczerych i optymistycznych, gdyż sam taki nie potrafi być.
Ma bardzo egoistyczne podejście do życia. Osobowościowo przypomina zwiędniętego kwiatka – bez życia, oschłego, potrzebującego miłości.
Rozwój
Jako dziecko jest wesoły, gdyż potrafi ukrywać swoje uczucia. Później zaczyna przysparzać problemów. Zaczyna pić, palić, brać narkotyki i podcinać sobie żyły, gdyż uważa, że wódka to jego przyjaciel.
Choć już od wczesnego dzieciństwa jest niewątpliwie dość nieśmiałym typem, Krzysztof nie stroni od imprez. Niemniej jednak, ma dość słabą głowę... Wychodząc na piwko do baru znajdującego się pięć kroków od jego domu, nigdy nie może mieć pewności czy nie obudzi się następnego dnia na drugim końcu miasta, w ramionach obcej kobiety tudzież niemniej obcego mężczyzny - nierzadko z prezerwatywą w pewnej tylnej części ciała, z nieziemskim bólem głowy i urwanym filmem.
W szkole udaje wzorowego ucznia, który ma pusto w głowie.
Najchętniej w życiu nie robiłby nic, lecz niestety rodzice każą mu wybrać drogę do sławy. Najchętniej chcą, aby powtórzył karierę Mandaryny. Krzysztofy raczej wybierają drogę dresiarskiego życia lub gwałciciela.
Miłość i przyjaźń
Krzysztof bardzo lubi towarzystwo mężczyzn i małych dzieci. Nie potrzebuje do życia wiele – kocha wódkę, żyletki, mężczyzn i małe dziewczynki. Nie przepada za kobietami, gdyż w dzieciństwie zwykle ich matka wtrąca się do ich prywatnego życia. (Zjadłeś już obiadek?, Ząbki umyte?, A nie pocałujesz mamusi na dobranoc?)