Kościół: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
Linia 1: Linia 1:
Prudnik (cz. Prudník, niem. Neustadt in Oberschlesien, wcześniej do 1708 Polnisch Neustadt, łac. Neostadium) – miasto w woj. opolskim, w powiecie prudnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Prudnik. Od 1950 miasto administracyjnie należy do woj. opolskiego.
{{cytat|Kołchoz do reformy!!!|Ksiądz z parafii Nędza o '''kościele'''}}
'''Kościół''' – przeważnie wielkogabarytowy budynek użytku powszechnego, wykorzystywany do zbiórki pieniędzy (fachowo: ''ofiary'') na budowę kolejnych kościołów, tudzież nowego [[Mercedes|Merca]] dla proboszcza. Ubocznym skutkiem jest odprawianie nabożeństw i innych rozrywkowych uroczystości.


Według danych z 2007, miasto miało 22 927 mieszkańców.
== Meble i wyposażenie ==
* Centralne miejsce prowadzenia obrzędu w postaci prostego mebla wspomagającego mówienie (mównica / ambona);
* Szafa pancerna w której przechowywane są suche opłatki w złotych naczyniach, pełniąca funkcję bogato zdobionego kredensu. Przeważnie wzbogacony o wszelakiej maści ornamenty, nawiązujące do symboli religijnych ([[ołtarz]]);
* Miejsca siedzące i klęczące dla publiczności;
* Jedno- dwu- lub trzyosobowe szafy dla osób pragnących pogadać sobie o świństwach które zrobiły komuś innemu. Najważniejszym elementem tej instalacji jest drewniane, usytuowane pionowo sitko z oczkami w kształcie krzyżyków, powlekane folią śniadaniową. Z szafy jednocześnie mogą korzystać najwyżej dwie osoby. Jedna z personelu i jeden petent. Trzyosobowe szafy stworzone są z myślą o sprawiedliwej obsłudze dwóch kolejek oczekujących petentów. Jest to prawdopodobnie jedyne miejsce, w którym polscy kierowcy stosują wzorowo zasadę „zamka błyskawicznego”;
* Manekiny postaci będących obiektem kultu, czasem okazjonalnie eksponowane są manekiny konkretnego solenizanta;
* Umywalki zainstalowane w ścianach przy wejściach. Korzystanie z nich nie jest obowiązkowe. Petenci przeważnie ograniczają się do zamoczenia w nich palców, które następnie wycierają w różne części ciała, zaczynając od czoła.
* Prostokątna rama o powierzchni do kilku metrów kwadratowych, wysoko umieszczona, obłożona prześcieradłem, pełniąca funkcję suflera (lub karaoke) w połączeniu z rzutnikiem. Ciekawostką jest fakt, że sufler podpowiada publiczności a nie prowadzącemu.


== Instrumenty muzyczne ==
== Zabytki ==
* Zintegrowana jedna ściana z [[organy|instrumentem muzycznym zasilanym powietrzem]] (do końca [[XX wiek]]u źródłem dźwięku były urządzenia analogowe, później częściej cyfrowe syntezatory obsługiwane przez żeńską część personelu);
* Zewnętrzne instrumenty muzyczne, w postaci [[dzwon]]ów przywoławczych (niestety nie można personalizować melodyjek).


* Wieża Zamkowa zwana Wieżą Woka – pozostałość starego, średniowiecznego murowanego zamku zbudowanego prawdopodobnie przed [[1262]] rokiem przez Woka z Rosenbergu, usytuowana jest w zachodniej części Starego Miasta, na lekkim wzniesieniu. Z dawnego zamku pozostała cylindryczna, murowana z kamienia wieża tzw. [[stołp]] (wieża ostatniej szansy) o dwu kondygnacjach zaznaczonych odsadzkami oraz z trzecią niższą kondygnacją o rzucie ośmioboku. Od północy, w połowie wysokości znajduje się otwór w obramieniu kamiennym z dwoma konsolkami.
== Innowacje budowlane ==
* Wieża Bramy Dolnej – w dokumentach wzmiankowana w [[1481]] roku, usytuowana jest w południowej zwartej zabudowanej obecnej ulicy [[Stefan Batory|Batorego]]. Do wysokości drugiej kondygnacji wieży wybudowana jest w mury zbudowanych później kamienic. Wieża jest murowana, otynkowana, posiada trzy kondygnacje i jest zwieńczona murowanym hełmem stożkowym. Została odremontowana w [[2006]] roku.
* Dwa balkony wybudowane wewnątrz budynku. Mniejszy, często zadaszony, o powierzchni około 1m<sup>2</sup>, służący prowadzeniu imprez unplugged, oraz większy stanowiący miejsce obsługi wewnętrznych instrumentów muzycznych oraz rzutnika.
* Baszty murów miejskich – zachowany fragment muru miejskiego z [[XV wiek|XV]] wieku z 2 murowanymi z kamienia i cegły basztami. (w chwili obecnej znajduje się tam [[Muzeum Ziemi Prudnickiej]])
* [[Ratusz w Prudniku|Ratusz miejski]] – jako obiekt drewniany istniał już w średniowieczu, murowany powstał w [[1782]] roku a obecny kształt uzyskał w latach 1894-1896.
* Kolumna maryjna – ufundowana w [[1694]] roku przez notariusza miejskiego Piotra Ortmana i jego żonę dla uczczenia ofiar dżumy w [[1624]] roku. Usytuowana w północno-zachodniej części Rynku.
* Barokowa figura [[święty Jan Nepomucen|św. Jana Nepomucena]] na Rynku, z 1733 r.
* Barokowa fontanna z [[1695]] r. – także na Rynku Starówki.
* Willa przy ul. Kościuszki 1
* Łaźnia Miejska – Zbudowana w [[1908]], posiada kryty basen.
* Renesansowe kamieniczki mieszczańskie na ul. Zamkowej, oraz inne kamienice na ulicach przylegających do Starego Miasta.
* [[Kościół św. Michała Archanioła w Prudniku|Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła]] – w dokumentach wzmiankowany w [[1321]] roku, pierwotnie drewniany. Obecnie istniejący kościół zaczęto budować w [[1730]] roku.
* Kościół i klasztor oo. [[bonifratrzy|bonifratrów]] – Klasztor został zbudowany w [[1783]] roku a kościół w latach [[1785]]-[[1787]]. Znajduje się przy obecnej ulicy Piastowskiej.
* Klasztor oo. [[franciszkanie|franciszkanów]] w Prudniku-Lesie<ref>{{Cytuj książkę|imię=Antoni Kazimierz |nazwisko=Dudek |tytuł=Prudnik - Las : przewodnik : sanktuarium św. Józefa i miejsce uwięzienia Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego |miejsce=Wrocław |rok=2007 |wydawca=Franciszkańskie Wydawnictwo św. Antoniego |isbn= 9788360791578}}</ref> – klasztor powstał w [[1852]] roku. Wtedy to przybył tu franciszkański odłam [[alkantaryści|alkantarystów]]. Wybierając zaciszne miejsce w pobliżu Prudnika, zrezygnowali z osiedlenia się w klasztorze na [[Góra Świętej Anny|Górze Świętej Anny]]. W wyniku konfliktu z [[diecezja|diecezją]] alkantaryści opuścili Prudnik, ich miejsce zajął [[Eremita|pustelnik]]. W [[1866]] roku na stałe zamieszkali tu franciszkanie. Ich dziełem był kilkukrotnie rozbudowywany klasztor (kościół - [[1866]], klasztor - [[1900]] i [[1921]]). Przy klasztorze powstała droga krzyżowa, a w [[1904]] r. uroczyście poświęcono grotę [[Lourdes|lurdzką]]. Szczególną czcią otaczano znajdujący się w kościele obraz [[św. Józef]]a. W klasztorze tym w okresie od 6 października [[1954]] do 28 października [[1955]] był więziony [[Stefan Wyszyński|kardynał Stefan Wyszyński]]. Znajduje się tam sala pamięci upamiętniająca to uwięzienie. Po skierowaniu [[prymas]]a do [[Komańcza|Komańczy]] postanowiono zamienić budynki klasztorne na [[prewentorium]] dla dzieci wojskowych. Prace były już zaawansowane, ale wskutek oporu mieszkańców Prudnika postanowiono oddać franciszkanom ich własność. W [[1996]] roku [[biskup]] opolski podniósł kościół do rangi [[sanktuarium]]. Obecnie jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w [[Góry Opawskie|Górach Opawskich]].


== Kościoły ==
{{stubrel}}
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:

* [[Kościół katolicki w Polsce|Kościół Rzymskokatolicki]]
[[Kategoria:Religie]][[Kategoria:Obiekty budowlane]]
** [[Parafia św. Michała Archanioła w Prudniku]]
** [[Parafia Miłosierdzia Bożego w Prudniku]] (ul. Skowrońskiego 35)
* [[Kościół Zielonoświątkowy w RP]]
** Zbór Syloe (ul. Kolejowa 40A)

Wersja z 10:26, 5 gru 2009

Prudnik (cz. Prudník, niem. Neustadt in Oberschlesien, wcześniej do 1708 Polnisch Neustadt, łac. Neostadium) – miasto w woj. opolskim, w powiecie prudnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Prudnik. Od 1950 miasto administracyjnie należy do woj. opolskiego.

Według danych z 2007, miasto miało 22 927 mieszkańców.

Zabytki

  • Wieża Zamkowa zwana Wieżą Woka – pozostałość starego, średniowiecznego murowanego zamku zbudowanego prawdopodobnie przed 1262 rokiem przez Woka z Rosenbergu, usytuowana jest w zachodniej części Starego Miasta, na lekkim wzniesieniu. Z dawnego zamku pozostała cylindryczna, murowana z kamienia wieża tzw. stołp (wieża ostatniej szansy) o dwu kondygnacjach zaznaczonych odsadzkami oraz z trzecią niższą kondygnacją o rzucie ośmioboku. Od północy, w połowie wysokości znajduje się otwór w obramieniu kamiennym z dwoma konsolkami.
  • Wieża Bramy Dolnej – w dokumentach wzmiankowana w 1481 roku, usytuowana jest w południowej zwartej zabudowanej obecnej ulicy Batorego. Do wysokości drugiej kondygnacji wieży wybudowana jest w mury zbudowanych później kamienic. Wieża jest murowana, otynkowana, posiada trzy kondygnacje i jest zwieńczona murowanym hełmem stożkowym. Została odremontowana w 2006 roku.
  • Baszty murów miejskich – zachowany fragment muru miejskiego z XV wieku z 2 murowanymi z kamienia i cegły basztami. (w chwili obecnej znajduje się tam Muzeum Ziemi Prudnickiej)
  • Ratusz miejski – jako obiekt drewniany istniał już w średniowieczu, murowany powstał w 1782 roku a obecny kształt uzyskał w latach 1894-1896.
  • Kolumna maryjna – ufundowana w 1694 roku przez notariusza miejskiego Piotra Ortmana i jego żonę dla uczczenia ofiar dżumy w 1624 roku. Usytuowana w północno-zachodniej części Rynku.
  • Barokowa figura św. Jana Nepomucena na Rynku, z 1733 r.
  • Barokowa fontanna z 1695 r. – także na Rynku Starówki.
  • Willa przy ul. Kościuszki 1
  • Łaźnia Miejska – Zbudowana w 1908, posiada kryty basen.
  • Renesansowe kamieniczki mieszczańskie na ul. Zamkowej, oraz inne kamienice na ulicach przylegających do Starego Miasta.
  • Kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła – w dokumentach wzmiankowany w 1321 roku, pierwotnie drewniany. Obecnie istniejący kościół zaczęto budować w 1730 roku.
  • Kościół i klasztor oo. bonifratrów – Klasztor został zbudowany w 1783 roku a kościół w latach 1785-1787. Znajduje się przy obecnej ulicy Piastowskiej.
  • Klasztor oo. franciszkanów w Prudniku-Lesie[1] – klasztor powstał w 1852 roku. Wtedy to przybył tu franciszkański odłam alkantarystów. Wybierając zaciszne miejsce w pobliżu Prudnika, zrezygnowali z osiedlenia się w klasztorze na Górze Świętej Anny. W wyniku konfliktu z diecezją alkantaryści opuścili Prudnik, ich miejsce zajął pustelnik. W 1866 roku na stałe zamieszkali tu franciszkanie. Ich dziełem był kilkukrotnie rozbudowywany klasztor (kościół - 1866, klasztor - 1900 i 1921). Przy klasztorze powstała droga krzyżowa, a w 1904 r. uroczyście poświęcono grotę lurdzką. Szczególną czcią otaczano znajdujący się w kościele obraz św. Józefa. W klasztorze tym w okresie od 6 października 1954 do 28 października 1955 był więziony kardynał Stefan Wyszyński. Znajduje się tam sala pamięci upamiętniająca to uwięzienie. Po skierowaniu prymasa do Komańczy postanowiono zamienić budynki klasztorne na prewentorium dla dzieci wojskowych. Prace były już zaawansowane, ale wskutek oporu mieszkańców Prudnika postanowiono oddać franciszkanom ich własność. W 1996 roku biskup opolski podniósł kościół do rangi sanktuarium. Obecnie jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Górach Opawskich.

Kościoły

Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:

  1. ↑ Szablon:Cytuj książkę
Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Kościół&oldid=689172”