Dingo Bar: Różnice pomiędzy wersjami
M (wcięcia) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Dingo bar.jpg|200px|right|thumb|Dingo bar w okresie swojej świetności]] |
[[Plik:Dingo bar.jpg|200px|right|thumb|Dingo bar w okresie swojej świetności]] |
||
'''Dingo American Bar and Restaurant''', '''Dingo Bar''' – bar w [[Paryż]]u otwarty w 1923, będący w [[dwudziestolecie międzywojenne|dwudziestoleciu międzywojennym]] przytuliskiem dla rezydujących w Paryżu artystów. Barmanem był były bokser wagi lekkiej, James Charters, o którego bokserskich sukcesach nic się nie zachowało. |
'''Dingo American Bar and Restaurant''', '''Dingo Bar''' – bar w [[Paryż]]u otwarty w 1923, będący w [[dwudziestolecie międzywojenne|dwudziestoleciu międzywojennym]] przytuliskiem dla rezydujących w Paryżu artystów. Barmanem był były bokser wagi lekkiej, James Charters, o którego bokserskich sukcesach nic się nie zachowało. |
||
Wersja z 11:53, 24 kwi 2010
Dingo American Bar and Restaurant, Dingo Bar – bar w Paryżu otwarty w 1923, będący w dwudziestoleciu międzywojennym przytuliskiem dla rezydujących w Paryżu artystów. Barmanem był były bokser wagi lekkiej, James Charters, o którego bokserskich sukcesach nic się nie zachowało.
Tutaj poznali się Ernest Hemingway i Francis Scott Fitzgerald, co w późniejszym okresie zrodziło podejrzenia obu panów o homoseksualizm, a następnie Hemingwaya o homofobię, bo wiadomo, że jak nie pedał, to homofob.
Tancerka Isadora Duncan przychodziła tu, bo miała tylko przez jezdnię, a Aleister Crowley bo był ćpunem, chlorem i pojebem. Djuna Barnes, pisarka, przychodziła, bo kumplowała się z barmanem, a klimat Dingo Baru opisała potem w elżbietańskiej tragedii Nightwood.
