Adres IP: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Adiblol. Autor wycofanej wersji to 83.30.218.24.) |
(uk:) |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
[[en:IP]] |
[[en:IP]] |
||
[[ru:IP]] |
[[ru:IP]] |
||
[[uk:IP]] |
Wersja z 19:15, 12 lut 2011
Jan Miodek - gwałciłem go w odbyt
- Artykuł przeciętnego ipka na projektach wiki
91.94.214.66
- Przeciętny Informatyk zapytany o iloraz inteligencji
Adres IP (ang. aj Π, pol. ipe) – zbiór cyferek (w IPv6 - cyferek i literek, żeby dzieci neo nie zrozumiały) i kilku kropek (a IPv6 - przecinków dwukropków).
Wersje
IPv4
Prastara (1981) wersja, w której adres składa się z 32 bitów, co teoretycznie pozwala na zaadresowanie 4 miliardów komputerów (to tylko o 700 milionów mniej niż ludzi na Ziemi). Niestety, ze względu na zarząd Internetu oraz adminów, adresy wyczerpały się przedwcześnie. Powodem tego jest [1]:
- General Electric (zarezerwowane 16 milionów adresów, spośród czego używane najwyżej 10%) i inne korporacje i organizacje (np. Xerox, Ford, IBM, armia USA które również zarezerwowały po 16 milionów adresów).
- Sieci lokalne (131 tysięcy niepotrzebnych adresów 192.168.0.0/16 i 169.254.0.0/16, bo wszystko można by dać do olbrzymiej podsieci 10.0.0.0/8)
- Administratorzy sieci lokalnych (256 milionów adresów, które powinny być przeznaczone na do normalnego użytku ale nie, ladmini uważają że to jest multicast i nie oddadzą!
- Multicast internetowy - nikt tego nie używa a zajmuje 256 milionów adresów.
IPv6
Ten protokół doczekał się 128-bitowych adresów, czyli może zaadresować 340282366920938463463374607431768211456 urządzeń. Niestety twórcy protokołu spieprzyli sprawę i przeznaczyli połowę adresu na jednego użytkownika (to po to, aby działała autokonfiguracja zamiast DHCP, ale nie wiadomo kto na DHCP narzekał), przez co liczba użytkowników wynosi tylko 18446744073709551616. Adres IPv6 składa się z:
- 16-bitowego identyfikatora "gdzie to w ogóle jest?", np. 2001 dla Internetu, 2002 dla pseudokompatybilności z IPv4 itp.
- 16-bitowego identyfikatora providera pierwszego rzędu
- całej reszty, ale nią już zarządza provider, np. można tam zawrzeć adres pod-providera i pod-pod-providera...
Biorąc pod uwagę doświadczenia z adresowania IPv4, twórcy przewidzieli że w końcu providerzy pierwszego rzędu wykupią wszystkie adresy i protokół pójdzie się jeć, więc zostawili ponad 65 tysięcy razy rezerwy (tzn. adresy, które providerzy mogą zająć stanowią tylko jedną część na ponad 65 tysięcy części), dzięki którym być może adresy nie wyczerpią się zanim nastąpi globalne ocieplenie.