Lalka (powieść)
Lalka – powieść napisana przez dwóch wybitnych polskich pisarzy: Bolesława z Prus i Aleksandra Głowackiego.
Powstało wiele różnych interpretacji, ale tak naprawdę nikt jej nigdy nie przeczytał. Jedyną jej zaletą jest to, że pokazuje nam jedyne miejsce na świecie, które wsią nie było (za czasów powieści), a później się nią stało – Warsiawę.
Głównym bohaterem jest gej Wokulski który skrycie kocha się w swoim przyjacielu Ignacym Rzeckim. Z powodu swojej orientacji odrzuca rękę Izabeli Łęckiej. Izabela Łęcka (pseudonim Bella) kieruje grupą przestępczą która w ostatnich latach bardzo zubożała. Jej wspaniała angielszczyzna doprowadza do jej upadku. Kiedy skończyli się jej bogaci arystokraci wstąpiła do zakonu, by tam uwodzić równie podstarzałych ziomków jak Wokulski.
Ignacy Rzecki - przyjaciel Wokulskiego przeżył sporo przygód, większość z nich opisał w pamiętniku, z którego dowiadujemy się o jego potyczkach na Węgrzech, otóż przez długi czas towarzyszył mu tam "przyjaciel" Katz kac, który popełnił samobójstwo (trudno powiedzieć co autor miał na myśli i czy był to pomysł Głowackiego czy tego Prusaka Bolesława. Mówi się, że Polak, Węgier dwa bratanki... więc może stąd ten kac)
Wokulski jako pozytywista
- Kto dorobił się majątku na sprzedawaniu piasku Arabom? Wokulski!
- Kto wynalazł silnik spalinowy? Wokulski!
- Kto powstrzyma globalne ocieplenie? Wokulski!
- Kto odnalazł kamień filozoficzny i Arkę Przymierza? Wokulski!
- Kto przez ponad tysiąc stron drobnym drukiem rozmyśla nad sensem swojego marnego życia i w końcu popełnia samobójstwo? Werter!
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.
