Upodobnienie fonetyczne
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 18:32, 29 sty 2014 autorstwa 83.26.23.82 (dyskusja) (proszę nie robić niepotrzebnych błędów w artykule)
Ten artykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), której dotyczy i może nie być zrozumiały dla wszystkich. |
Szablon:Tróżnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak wymawia. Dochodzi do niego wtedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubią, że jedna przekazuje swoje cechy fonetyczne tej drugiej.
Podział upodobnień
- Szablon:Tjest wtedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwięczność od innej dźwięcznej, np. wyras tagże, gdzie bezdźwienczne k zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) g. Zapisuje sie to tak: k:g.
- Szablon:Tto samo, co udźwiencznienie… Ale na odwrót, np. wyraz pszyjaciel, rz:sz.
- Szablon:Tprawie jak ubezdźwiencznienie. Przykładowo: chlep (b:p).
- Szablon:Tjej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie, na pszykład w słowie japko.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.