Upodobnienie fonetyczne
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 14:37, 21 cze 2014 autorstwa Józef Piłsudski (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Pangia. Autor wycofanej wersji to 83.9.208.74.)
 |
Ten artykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), której dotyczy i może nie być zrozumiały dla wszystkich. |
Szablon:Tróżnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak wymawia. Dochodzi do niego ftedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubiom, że jedna pszekazuje sfoje cechy fonetyczne tej drugiej.
Podział upodobnień
- Szablon:Tjest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras tagże, gdzie bezdźwienczne k zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) g. Zapisuje sie to właśnie tak: k:g.
- Szablon:Tto samo, co udźwiencznienie… Ale na odwrót, np. wyras pszyjaciel, rz:sz.
- Szablon:Tprawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: chlep (b:p).
- Szablon:Tjej fpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie, na pszykład f słowie japko.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.
