Lewitujący nieprzyspawany moździerz
Lewitujący nieprzyspawany moździerz - to groźna broń artyleryjska.
Historia
Lewitujący nieprzyspawany moździerz został wynaleziony w 1901 roku przez niemieckiego inżyniera Juranda Uhra.
Był on używany już podczas działań wojennych w Mozambiku w latach 1965-1969. W obecnych czasach używa się go sporadycznie, głównie do dyskretnego pozbywania się niewygodnych przeciwników politycznych.
Budowa
Lewitujące nieprzyspawane moździerze składają się z części stałej, tj. nieoheblowanej półkolistej deski wiszącej na gwoździu, oraz z części nośnej, tj. strumienia nanotrójkątów wystrzeliwanych pod ogromnym ciśnieniem (30000 Hektopaskali).
Zastosowanie
Jako broń artyleryjska lewitujące nieprzyspawane moździerze służą do ataku daleko poza linię frontu, jak również świetnie nadają się do topienia sera.
